مسیر اصلی ورودی به منطقه چلاو در 25 کیلومتری شهر آمل، از جاده هراز می باشد . این منطقه اصولا یک منطقه ییلاقی نشین برای اهالی آمل و بابل محسوب می شود که عموما در فصل تابستان رونق بسیاری دارد. جمعیت بسیار کمی در تمام طول سال در منطقه چلاو سکونت دایمی دارند که شاید تعداد آنها به کمتر از صد خانوار در کل روستاهای منطقه نرسد.

به دلیل وجود روستای چلاو در دامنه رشته کوههای البرز و جمع شدن ابرهای بارور در دره چلاو، آب و هوای این روستا نسبتا سرد و بارانی و مه آلود است و در اکثر مواقع سال در آن منطقه بارندگی وجود دارد. بارندگی های پیاپی در روستای چلاو و روستاهای اطراف، آنجا را به مناطقی جنگلی و سرسبز با زمینهایی حاصلخیز تبدیل کرده که روح و جان را نوازش میدهد.

منطقه چلاو از جمله مناطق کهن و قدیمی مازندران است که بسیاری از اتفاقات تاریخی و مهم مازندران بنابر شواهد کتب مهم تاریخی در آن به وقوع پیوست.

وجود قلعهﻫـای «دارا و سامان(سام) و قلاپشت و قلاوش و قلاگردن و تیمورقلعه» که امروزه جز نامی از آنها باقی نمانده است و کشف بسیاری از آثار قدیمی از جمله مفرغها و سفالهای دوره تاریخی از زیر خاک و روایتﻫـای مکتوب و مردمی و وجود جای نامهای کهن ایرانی در این گستره، گواه کهن بوم و بر بودن آن است.

چلاو مرکز کیا افراسیاب و اسکندر شیخی چلاوی بود که در مازندران حکومت ﻣﻰکردند و سلسله باوندیه سوم- کینخواریه - را منقرض کردند. از اعقاب آنها کیاحسن چلاوی در فیروزکوه و حوالی سمنان، لهراسب چلاوی در طالقان و سهراب بیک چلاوی در ساوجبلاغ به حکومت پرداختند. میرمراد پاشای چلاوی نیز از سرداران سپاه شاه عباس صفوی بود.

منطقه شکار ممنوع چلاو

چلاو منطقه ایست کوهستانی و پوشیده از جنگل های متراکم که 15000هکتار از این منطقه تحت حفاظت سازمان محیط زیست قرار دارد و به مدت 5 سال منطقه شکار ممنوع اعلام شده است.