استان "ایلام" فروزان از تمدن دیرپای سرزمین ایلام باستان است ،این استان بخشی از تمدن ایلام قدیم بوده که حدود سه هزار قبل از میلاد به وجود آمده که در این دوران تا سال 640 قبل از میلاد به حیات خود ادامه داده و در دوران طلایی خود از اقتدار خاصی برخوردار بوده است.

ایلام که در شبکه‌های بابلی ، آلام، یا آلامتو‌ آمده به قولی محض کوهستان یا کشور طلوع خورشید را می‌دهد.در دوران مادها ، هخامنشی، سلوکی و اشکانی این سرزمین به دلیل همسایگی با حوزه‌های همدان، کردستان، کرمانشاه و از همه مهم‌تر قرار گرفتن در آغوش خوزستان، دارای آثاری مربوط به این دوره بوده که متاسفانه پژوهش‌های آنچنانی در این زمینه صورت نگرفته است.

ایلام در دوران ساسانیان، به جهت نزدیکی به تیسفون پایتخت ساسانیان و محل گذر به داخل کشور دارای بیشترین آثار مربوط به این دوره بوده است.

در عید ساسانیان سرزمین ایلام را ایالت‌های مر‌جانقذق با مرکز سمیره‌ و ما‌سبذال با مرکزیت سیروان تشکیل داده بود که پس از تصرف مسلمانان، اعراب آن را سرزمین جبال یا کوهستان نامیدند.

ایالت جبال با مرکزیت سمیره‌جزء حیطه‌ حکومتی بغداد دو بصره بوده که تا نیمه اول قرن چهارم هجری به حیات خود ادامه داده که پس از وقوع زلزله در سال 334 هجری قمری برای همیشه از بین رفت و تا دوران قاجاریه اطلاعی از آن در دست نیست که در این دوره باور در حسین قلی خان ابوقداره و پسرش به عنوان منطقه پشت کوه بار دیگر این منطقه رونق گرفت.

انتهای پیام/