به گزارش خبرنگار اقتصادي باشگاه خبرنگاران، شرکت مرسدس بنز به دلیل کیفیت بالا و مهندسی دقیقی که در تولیداتش به کار می برد، شهره عام و خاص است. مراکز تحقیقاتی این شرکت از خط تولیدهایش بزرگ تر و بیشتر است.

طبق آمار، مرسدس بنز سال 2011 میلادی توانست 106.5 میلیارد یورو درآمد داشته باشد که از این رقم 5.6 میلیارد یوروی آن، سود خالص بود.

اساساً پیش از آنکه خبری از تولید پیکان در ایران باشد، ایران ناسیونال سابق اتوبوس 302 و شرکت خاور کامیون مرسدس بنز را تولید می کردند.

مرسدس بنز پیش از انقلاب ، 30 درصد از سهام موتور سازی تبریز «ایدم» را می خرد. به این طریق قصد داشت با تولیدات ایران بازار قاره آسیا و بخشی از آفریقا را تامین کند.

برخلاف تصور، اولین خودرویی که به ایران وارد شد، یک بنز 170 نبود. در حقیقت خیلی پیش از تولید این خودرو مظفرالدین شاه در سال 179 طی یکی از سفرهای خود دو دستگاه سواری رنو را با خود به ایران آورده بود.

اطلاعات دقیقی درباره چگونگی حضور و واردات اولین مرسدس بنز به بازار ایران در دست نیست ولی گفته می شود نخستین دیدار ایرانی ها با تولیدات این شرکت، حدود سال های 1320 با نسل اول W15 موسوم به 170 آن هم در حد سه چهار دستگاه مخصوص دربار قاجار باشد.

به طور حتم اولین واردات انبوه مربوط به اتوبوس های بود که سال 1332 وارد شده بودند. بعد از آن در دوره پهلوی اول، اینطور به نظر می رسد که سری جدیدتر W136 موسوم به 170V بیش از پیش مورد توجه دربار، ثروتمندان و افراد متمول جامعه قرار گرفت. نسخه های لیموزین و کروک این خودرو به عنوان نماد لوکس گرایی غربی شناخته می شد.

اواخر دهه 30 و شاید اوایل دهه 40 میلادی تحولیدر دنیای رابطه بنز و ایران شکل گرفت. چندین دستگاه از مدل هایPonton با کد W120 و W121 با نام های معروف 180 و 190 وارد ایران شد.

این سری از خودروها به دلیل امکانات خاص چون رادیو و صندلی چرم، بی اندازه با اقبال مشتری مواجه شد.

مرسدس بنزهای 180 و 190 جزو قوی ترین مدل های چهار درب خانوادگی این شرکت محسوب می شدند.

کمی بعد در سال های 1344 به بعد تقریباً هم زمان با بازارهای جهانی، عرضه نسخه W110 معروف بهFintailدر ایران نیز آغاز شد.

مدل های 190، 200 و 230 در این ایام پا به خاک ایران گذاشتند. فروش این خودروها فراتر از پیش بینی ها بود.

به موازات عرضه این سری، بازرگانان ایرانی واردات مدل های فوق لوکس W111 را نیز آغاز کردند.

این خودرو در زمره نخستین تولیدات Sکلاس مرسدس بنز قرار می گیرد. 230S و 230SE در این دوره آمدند و ماندند.

در دهه 40 شمسی، ایرانی هایی با درآمد اندک شاید سراغ رنو و ولوو می رفتند. وضعیت مالی اشان که بهتر بود خودروهای آمریکایی چون شورولت، کادیلاک و فورد را می خریدند. خواص نیز فقط سراغ مرسدس می روند.

بعد از فین تیل، دوران طلایی W115 آغاز شد. در اواخر دهه 40 بود که سیل 230 ها و 240 ها و 280 ها روانه ایران شد. از تهران تا شهرستان. شهرت این خودرو به طرز باورنکردنی در حال شیوع بود. بسیاری از افراد معمولی جامعه نیز نخستین بنزی که خریدند این مدل بود.

در همین سال ها اگر کسی وضعیت مالی بهتری داشت، سراغ گزینه ای چون W108 می رفت. یک لوکس واقعی. نسخه مشهور 300SL با آن کیفیت مثال زدنی اش در این تاریخ وارد بازار شد.

با شروع دهه 50 شمسی، مرسدس دیگر یکه تاز کلیه بازارهای جهانی بود. اگرچه در آن ایام جنرال موتورز آمریکا بزرگ ترین خودروساز دنیا بود ولی ستاره نقره ای آلمان اعتباری بی نظیر برای خودش دست و پا کرده بود.

280E، 230CE، 240D و سری کم یاب 280TE در این تاریخ به بازار متوسط ایران عرضه شد. در آن سو نسخه های لوکس W116 با نام های معروفی چون 280SE، 350SE و نمونه رویایی 450SEL نیز زیر پای خواص دیده شد.

بد نیست بدانید مرسدس بنز در دهه 70 میلادی از ترمزهای ABS برای خودروهایش استفاده می کرد.

تردیدی نیست که آغازگر دوران مدرن بنز، W124 یا اولین تولیدات کلاس E بود. مرسدس بنز در دهه 80 میلادی از سیستم 4WD (چهار چرخ متحرک) یا همان دو دیفرانسیل براس Eکلاس های سری 4Maticبهره می برد.

بعد از انقلاب شرایط برای خرید مدل های لوکس چندان محیا نبود ولی با خروج محصولات آمریکایی از بازار ایران، شرایط برای اروپایی ها محیا شد.

کم اینکه در دوره جنگ بازار خودروهای ژاپنی و کره ای نیز قدری قوت گرفته بود.

با شروع دهه 90 میلادی، در دوره ای که Eکلاس های 91 و 92 با بهترین کیفیت و امکانات تولید می شدند، کسی رغبتی به خرید آن نداشت.

مردم ترجیح می دادند از انواع اوپل کورساها، فولکس گلف ها بهره ببرند تا زیر هزینه های کمرشکن نگهداری چیزی چون بنز قرار بگیرند.

روند رو به رشد واردات بنز در سال های دهه 70، روندی مستقیم را در پی گرفت. مشتری ستاره نقره ای کم شد و فقط آنها که از قدیم بنزسوار بودند و پولش را داشتند سراغش می رفتند.

با بهبود شرایط اقتصادی، مرسدس بنز بر آن شد تا رابطه اش را با بازار پرسود ایران از سر بگیرد. سال 1380 مذاکرات اولیه آغاز شد و سرانجام در سال 1381 شرکت ستاره ایران به نمایندگی از دایلمر (مالک برند بنز) در ایران فعالیت خود را شروع کرد.

در سال 1385 ایران خودرویی ها توسط زیرمجموعه اشان تاپ خودرو، حتی تولید Eکلاس را نیز در برنامه قرار دادند.

تاپ خودرو ساخت و عرضه دیگر مدل های این شرکت مانند کامیون، مینی بوس، آمبولانس و خودروی آتش نشانی را نیز در برنامه داشت.

آمار نشان می دهد هر خودروی مرسدس بنز Eکلاس در ایران تولید می شد، شامل هزار و ۷۴۴ قطعه منفصله وارد کشور می شد. آن زمان قیمت خودروهای مرسدس بنز Eکلاس بین ۶۰ تا ۱۷۰هزار یورو اعلام شد.

پس از آنکه ایران خودرو خط تولید مرسدس بنز Eکلاس را جمع کرد، تولید RD و بعدها با اسم دیگرشRoaرا روی همان تجهیزات ادامه داد.

این بدان معنا بود که نه ایران خودرو و نه مرسدس بنز برنامه ای برای همکاری مجدد ندارند.

از آن ایام به بعد عرضه رسمی مرسدس بنز متوقف شد ولی نمایشگاه داران و واردکنندگان، جدیدترین محصولات این شرکت را با قیمت هایی کنترل نشده و کهکشانی به بازار عرضه کردند.

مشتری مرسدس بنز محدود به افرادی شد که از نظر طبقه اجتماعی غیر قابل مقایسه بودند.

شرکت بنز در ادامه سهام ستاره ایران را در مقابل حدود یک میلیون دلار به ایران خودرو می فروشد و با این کار تولید سواری بنز در ایران رو به خاموشی می رود.

سپس، تولید کامیون هایی با ظرفیت بیشتر از 20 تن و سه محور در ایران متوقف می شود.

انتهاي پيام/