نوجوانی و مسأله‌ای به نام هویت
شناخت مناسب والدین از جهان پیرامون و اندرون فرزندان، او را به سمت هویت‌یابی درست رهنمون می کند.
مجتبی صالحی روانشناس و استاد دانشگاه در خصوص مسأله هویت در نوجوانان در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، گفت: مسأله هویت یعنی اینکه شخص بداند و بشناسد کیست، اهدافش چیست و چه می‌کند. مسئله هویت در اکثر کودکان از سن 12 سالگی به بعد شکل می‌گیرد ولی ریشه‌های آن از چند سال قبل رشد می‌کند.
وی ادامه داد: وقتی کودکی در مسیر پرورش قرار می‌گیرد، ابعاد رشدی او اعم از رشد عاطفی، شناختی، جسمی و اجتماعی باید همگام با یکدیگر حرکت کنند. مسأله هویت از جایی شروع می‌شود که کودک در رشد شناختی به تفکر انتزاعی برسد. تفکر در رابطه با پیرامون زندگی، در رابطه با طبیعت، آینده و قوانین است.
وی افزود: وقتی کودک به این مرحله می‌رسد مبحث هویتی رشد عاطفی پر‌رنگ‌تر می‌شود. در حقیقت بعد از رسیدن به شناخت و تفکر انتزاعی، آنچه که به هویت معنا می‌دهد، رشد عاطفی است.
این استاد دانشگاه با تأکید بر تأثیر سبک تربیتی بر رشد عاطفی گفت: سبک‌های تربیتی مختلف از نظر عاطفی افراد را ایمن، ناایمن و آشفته می‌سازند. سبک تربیتی و پرورش کودک باید به گونه‌ای باشد که کودک از لحاظ عاطفی ایمن باشد تا در مواجه با بحران هویت به درستی عبور کند. زمانی که مسائل برای کودک مشکل‌ساز شوند، کودک را آشفته می‌کند و تأثیرات منفی درپی دارد، به گونه‌ای که کودک تعریف مشخصی از خود ندارد.
صالحی در خصوص سبک تربیتی مناسب گفت: به طور کلی بهترین سبک، سبک تربیتی مهربان و مقتدرانه است. والدین کودک را به خاطر خودش دوست دارند و در مسیر پرورش او مقتدرانه عمل می‌کنند. مسیر را به کودک نشان می‌دهند و خودشان نیز او را هدایت می‌کنند. هدایت به این معنا که باید و نباید صرف وجود ندارد و در مواجه با مسائل تبادل نظر بین والدین و کودک صورت می‌گیرد.
وی ادامه داد: به این صورت با رشد اعتماد به نفس، به رشد عاطفی کودک کمک کرده و شناخت کودک را نسبت به مسائل اطراف و خودش افزایش می‌دهند و هنگام برخورد با مسأله هویت به خوبی از آن عبور می‌کند.
صالحی از عوامل مؤثر در بحران هویت را مجموعه سیستم‌های زندگی دانست و بیان داشت: در آسیب‌شناسی مسأله هویت مجموعه سیستم‌ها شامل درون سیستم؛ ارتباط کودک با والدین و مسائل درونی کودک، میان سیستم؛ مدرسه، ارتباط فامیلی، شغل پدر و برون سیستم؛ حکومت و جامعه که کودک در آن رشد می‌کند، مورد بررسی قرار می‌گیرد.
این روانشناس اثرات عدم هویت‌یابی را این گونه بیان کرد: اگر نوجوان هویت خود را نشناسد، این امر به صورت عدم تعهد در تمامی امور زندگی خود را نشان می‌دهد و با او پیش می‌رود؛ مانند: عدم تعهد نسبت به خود، خانواده، اجتماع و کار؛ این گونه افراد چون شناخت درستی نسبت به خود پیدا نکرده‌اند و اهداف مشخصی ندارند، نسبت به مسائل اطرافیان نیز بی‌تفاوتند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: بخش اعظم آسیب‌های اجتماعی به مسأله هویت‌یابی مربوط می‌شود. شناخت قوانین و قواعد و پیروی از اصول در هر مرحله از رشد عاطفی، شناختی، اجتماعی و ارائه تربیت مناسب، سبب عبور هر چه بهتر از بحران هویت و هدف‌گذاری در نوجوانان می‌شود.
انتهای پیام/
وی ادامه داد: وقتی کودکی در مسیر پرورش قرار می‌گیرد، ابعاد رشدی او اعم از رشد عاطفی، شناختی، جسمی و اجتماعی باید همگام با یکدیگر حرکت کنند. مسأله هویت از جایی شروع می‌شود که کودک در رشد شناختی به تفکر انتزاعی برسد. تفکر در رابطه با پیرامون زندگی، در رابطه با طبیعت، آینده و قوانین است.
وی افزود: وقتی کودک به این مرحله می‌رسد مبحث هویتی رشد عاطفی پر‌رنگ‌تر می‌شود. در حقیقت بعد از رسیدن به شناخت و تفکر انتزاعی، آنچه که به هویت معنا می‌دهد، رشد عاطفی است.
این استاد دانشگاه با تأکید بر تأثیر سبک تربیتی بر رشد عاطفی گفت: سبک‌های تربیتی مختلف از نظر عاطفی افراد را ایمن، ناایمن و آشفته می‌سازند. سبک تربیتی و پرورش کودک باید به گونه‌ای باشد که کودک از لحاظ عاطفی ایمن باشد تا در مواجه با بحران هویت به درستی عبور کند. زمانی که مسائل برای کودک مشکل‌ساز شوند، کودک را آشفته می‌کند و تأثیرات منفی درپی دارد، به گونه‌ای که کودک تعریف مشخصی از خود ندارد.
صالحی در خصوص سبک تربیتی مناسب گفت: به طور کلی بهترین سبک، سبک تربیتی مهربان و مقتدرانه است. والدین کودک را به خاطر خودش دوست دارند و در مسیر پرورش او مقتدرانه عمل می‌کنند. مسیر را به کودک نشان می‌دهند و خودشان نیز او را هدایت می‌کنند. هدایت به این معنا که باید و نباید صرف وجود ندارد و در مواجه با مسائل تبادل نظر بین والدین و کودک صورت می‌گیرد.
وی ادامه داد: به این صورت با رشد اعتماد به نفس، به رشد عاطفی کودک کمک کرده و شناخت کودک را نسبت به مسائل اطراف و خودش افزایش می‌دهند و هنگام برخورد با مسأله هویت به خوبی از آن عبور می‌کند.
صالحی از عوامل مؤثر در بحران هویت را مجموعه سیستم‌های زندگی دانست و بیان داشت: در آسیب‌شناسی مسأله هویت مجموعه سیستم‌ها شامل درون سیستم؛ ارتباط کودک با والدین و مسائل درونی کودک، میان سیستم؛ مدرسه، ارتباط فامیلی، شغل پدر و برون سیستم؛ حکومت و جامعه که کودک در آن رشد می‌کند، مورد بررسی قرار می‌گیرد.
این روانشناس اثرات عدم هویت‌یابی را این گونه بیان کرد: اگر نوجوان هویت خود را نشناسد، این امر به صورت عدم تعهد در تمامی امور زندگی خود را نشان می‌دهد و با او پیش می‌رود؛ مانند: عدم تعهد نسبت به خود، خانواده، اجتماع و کار؛ این گونه افراد چون شناخت درستی نسبت به خود پیدا نکرده‌اند و اهداف مشخصی ندارند، نسبت به مسائل اطرافیان نیز بی‌تفاوتند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: بخش اعظم آسیب‌های اجتماعی به مسأله هویت‌یابی مربوط می‌شود. شناخت قوانین و قواعد و پیروی از اصول در هر مرحله از رشد عاطفی، شناختی، اجتماعی و ارائه تربیت مناسب، سبب عبور هر چه بهتر از بحران هویت و هدف‌گذاری در نوجوانان می‌شود.
انتهای پیام/
در باشگاه خبرنگاران جوان پیگیری شد؛
معلمان نهضت سوادآموزی چگونه میتوانند استخدام آموزشوپرورش شوند؟
