به گزارش حوزه سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران؛ متن کامل قطعنامه ضد ایرانی پارلمان اروپا به شرح ذیل است.  

پارلمان اروپا

- باعنایت به مصوبه‌های قبلی پارلمان اروپا درباره ایران بویژه قطعنامه مصوب مارس ۲۰۱۱ درباره رویکرد اتحادیه اروپا درباره ایران، قطعنامه مصوب نوامبر ۲۰۱۱ درباره موارد اخیر نقض حقوق بشر در ایران، قطعنامه مصوب فوریه ۲۰۱۲ درباره برنامه هسته‌ای ایران و قطعنامه مصوب چهاردهم ژوئن ۲۰۱۲ درباره وضع اقلیت‌های قومی در ایران؛

- باعنایت به بیانیه مشترک کا‌ترین اشتون نماینده عالی اتحادیه اروپا و محمدجواد ظریف وزیر امورخارجه ایران در تاریخ بیست و چهارم نوامبر ۲۰۱۳ در ژنو و با عنایت به بیانیه کا‌ترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به تاریخ دوازدهم ژانویه ۲۰۱۴؛

- باعنایت به نتایج شورای اروپا به تاریخ پانزدهم اکتبر ۲۰۱۲ و شانزدهم دسامبر ۲۰۱۳ و با توجه به اصلاحات درباره تدابیر محدودکننده به اجرا گذاشته شده علیه ایران مصوبه شورای اروپا در نشست بیستم ژانویه ۲۰۱۴؛

- با عنایت به نتیجه‌گیری‌های نشست شورای اروپا در بیست و یکم ۲۰۱۱ مبنی بر اعلام اجرای اقدامات محدودکننده با هدف هدف قرار دادن افراد مسئول در نقض جدی حقوق بشر (در ایران)؛
- با عنایت به بیانیه کا‌ترین اشتون درباره آزادی نسرین ستوده و دیگر زندانیان عقیدتی در ایران در سپتامبر ۲۰۱۳؛

- باعنایت به گزارش گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد درباره وضع حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران به تاریخ چهارم اکتبر ۲۰۱۳ و بیانیه اخیرش به تاریخ بیست و دوم ژانویه ۲۰۱۴ که حاوی هشدارهایی درباره افزایش شدید اعدام با دار در ایران است و همچنین با عنایت به گزارش دهم سپتامبر دبیرکل سازمان ملل متحد درباره وضع حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران؛

- با عنایت به مصوبه یازدهم دسامبر ۲۰۱۲ اتحادیه اروپا درباره راهبرد آزادی دیجیتال در سیاست خارجی پارلمان اروپا؛

- باعنایت به اعلامیه انتخابات آزاد و سالم که به اتفاق آراء در بیست و ششم مارس ۱۹۹۴ در اتحادیه بین‌المجالس جهان به تصویب رسید و پارلمان ایران نیز عضو این اتحادیه است؛

- باعنایت به قطعنامه‌های مجمع عمومی سازمان ملل متحد درباره وضع حقوق بشر در ایران از نوزدهم نوامبر ۲۰۱۳ که در آن مراتب نگرانی عمیق درباره نقض مستمر و مکرر حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران ابراز شده است و مواردی ازقبیل استفاده خودسرانه و مکرر و جاری استفاده از حکم اعدام را فرا می‌گیرد اما محدود به این موارد نیست؛

- باعنایت به قطعنامه سازمان ملل متحد درباره دنیای ضدخشونت و افراط‌گرایی خشونت طلبانه مصوبه هجدهم دسامبر ۲۰۱۳؛

و
- با عنایت به قانون شماره ۱۱۰ (بند۲) درباره قوانین رویه کاری پارلمان اروپا اعلام می‌دارد:


A. باوجود آنکه ۲۴ نوامبر ۲۰۱۳ در ژنو، کا‌ترین اشتون به همراه وزرای خارجه گروه سه کشوراروپایی بعلاوه سه (1+5) به توافق نامه موقت با جمهوری اسلامی ایران درباره مسئله هسته‌ای با عنوان طرح مشترک اقدام دست یافت که از این پس با نام ایران خوانده می‌شود، و باوجود آنکه در دهم ژانویه ۲۰۱۴ گروه سه کشور اروپایی بعلاوه سه به توافق نامه‌ای درباره سازوکار اجرایی طرح مشترک اقدام دست یافت و باآنکه دوره اجرایی شش ماهه برای طرح مشترک اقدام ضروری است و مستلزم اقدامات همزمان و متقابل ازجانب دو طرف است؛

B. باوجود آنکه انتخابات ریاست جمهوری ایران مطابق استانداردهای دموکراتیکی برگزار نشد که اتحادیه اروپا برای آن ارزش قائل است، و با آنکه حسن روحانی رئیس جمهور ایران آمادگی خودش را برای برقراری روابط سازنده‌تر و باز‌تر بین ایران و غرب اعلام کرده است و باآنکه علاوه بر توافق هسته‌ای لازم است موضوعات مختلف ازجمله حقوق بشر و امنیت منطقه‌ای بین اتحادیه اروپا و ایران به بحث گذاشته شود؛

C. باوجود آنکه تعهدات مطرح در طرح مشترک اقدام فقط گام اول برای رسیدن به توافقی کامل‌تر درباره مسئله هسته‌ای ایران است و هدف از آن کاهش دادن تنشهای فوری و ایجاد فضا و زمان بیشتر برای رسیدن به راه حل دیپلماتیک جامع است و باآنکه فعالیتهای هسته‌ای ایران ناقض قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد بوده است؛

D. باوجود آنکه تحولات سیاسی داخلی در ایران و توافق نامه موقت درباره مسئله هسته‌ای ایران سبب شده است فرصتی برای اصلاحات از درون ایران و بهبود روابط خارجی آن با اتحادیه اروپا بوجود بیاید؛

E. باوجود آنکه مذاکرات برای رسیدن به توافق همکاری‌ها و تجارت جامع و مذاکرات درباره توافق برای گفتگوی سیاسی بین اتحادیه اروپا و ایران در سال ۲۰۰۲ شروع شد و باوجود آنکه این روند در سال ۲۰۰۵ در نتیجه افشای فعالیت‌های هسته‌ای یا مخفی ایران و خودداری ایران از همکاری کامل با آژانس بین المللی انرژی اتمی متوقف شد؛

F. باوجود آنکه مشخصه وضع حقوق بشر در ایران، همچنان نقض مستمر و گسترده حقوق اساسی در ایران است؛

G. باوجود اینکه ایران جوان‌ترین جمعیت جهان را دارد بطوریکه بیش از هفت میلیون کودک زیر شش سال در این کشور زندگی می‌کنند؛ و

H. باوجود آنکه ایران هنوز هم حاضر نیست با نهادهای مختلف سازمان ملل متحد در حوزه حقوق بشر همکاری کند ازجمله حاضر نیست به گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد درباره وضع حقوق بشر در جمهوری اسلامی روادید سفر به ایران را بدهد و درنتیجه مانع از آن می‌شود که وی به گونه‌ای مستقل به وظایفش عمل کند،

پارلمان اروپا در حوزه‌های ذیل، اعلام می‌دارد که:

- در حوزه مسئله هسته‌ای

۱. پارلمان اروپا از توافق موقت ژنو بین گروه 3+3 و ایران درباره برنامه هسته‌ای ایران استقبال و تاکید می‌کند که استمرار تعامل سازنده همه طرف‌ها در روند مذاکرات ضروری است تا اینکه از این طریق، توافق جامع در بازه زمانی مورد توافق حاصل شود؛

۲. پارلمان اروپا تاکید می‌کند هیچ گزینه‌ای به‌جای گزینه راه‌ حل مسالمت‌آمیز مسئله از طریق مذاکرات وجود ندارد آن‌هم راه حلی که به نگرانی‌های جامعه بین‌المللی بپردازد مبنی بر اینکه ماهیت برنامه هسته‌ای ایران صرفا صلح‌آمیز است و درعین حال به حساسیت‌های امنیتی ایران و کشورهای منطقه پرداخته شود؛

۳. پارلمان اروپا از تصمیمات اتخاذ شده در شورای اروپا در جلسه بیستم ژانویه ۲۰۱۴ آن درباره اجرای طرح مشترک اقدام بویژه مفادی از تصمیماتش درباره کاهش نسبی تحریم‌ها استقبال می‌کند و بر اهمیت اساسی نظارت جدی پایبندی ایران به اجرای تعهداتش در طرح مشترک اقدام تاکید می‌کند و معتقد است وقتی توافق جامعی حاصل شود که درباره ماهیت صرفا صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران اطمینان خاطر به‌وجود بیاورد، تحریم‌های اعمال شده علیه ایران که به برنامه هسته‌ای این کشور مرتبط است باید به صورت تدریجی برداشته شود.

- درحوزه چشم انداز مناسبات ایران و اتحادیه اروپا

۴. پارلمان اروپا تاکید می‌کند که برقراری روابط سازنده‌تر با ایران به پیشرفت در اجرای کامل تعهدات ایران مطابق طرح مشترک اقدام مشروط است. پارلمان اروپا امیدوار است که پیشرفت در اجرای طرح مشترک اقدام و مذاکرات درباره توافق ژنو، زمینه را برای مناسبات سازنده‌تر بین ایران و اتحادیه اروپا برای رسیدگی به مسائلی از قبیل نگرانی‌های منطقه‌ای درباره موضوعاتی ازقبیل جنگ داخلی سوریه و مبارزه با اشکال مختلف تروریسم و خاست‌گاههای آن و همچنین حوزه‌هایی ازقبیل توسعه اقتصادی و توافق‌های تجاری و ترویج قانون مداری و حقوق بشر هموار کند؛

۵. از بخش اقدامات خارجی اتحادیه اروپا می‌خواهد تا همه کارهای مقدماتی برای افتتاح دفتر اتحادیه اروپا در تهران را تا پایان سال ۲۰۱۴انجام بدهد. پارلمان اروپا قویا بر این باور است که این کار می‌تواند ابزاری موثر برای تاثیرگذاری بر سیاست‌های ایران به گونه‌ای باشد که حامی گفتگو درباره مسائلی ازقبیل حقوق بشر و حقوق اقلیت‌ها باشد.

۶. پارلمان اروپا از شورای اروپا دعوت می‌کند تا براساس پیشرفت اساسی در مذاکرات در حوزه هسته‌ای، مذاکرات درباره اقدامات خاصی را شروع کند که می‌تواند به بهبود در روابط دوجانبه بین اتحادیه اروپا منجر شود ازجمله چارچوب قراردادی آتی برای این روابط و بهبود همکاری‌های بخشی. در این حوزه برای نمونه می‌توان بر توسعه جامعه مدنی و بخش خصوصی در ایران و همچنین حوزه‌هایی ازقبیل مبارزه با مواد مخدر تمرکز کرد و درعین حال اطمینان حاصل کرد که مظنونان از محاکمه عادلانه برخوردار خواهند بود و مشمول حکم اعدام نخواهند شد. همکاری‌های زیست محیطی، انتقال فناوری، برنامه ریزی و توسعه زیرساخت‌ها، آموزش و فرهنگ، محافظت از کودکان و سلامت، و همچنین طرحهای مشترک ازجمله پیشبرد حفاظت از حقوق بشر ومقابله با شیوع احتمالی بیماری‌های مسری ازقبیل فلج اطفال و سرخک بویژه درمیان کودکان ازجمله دیگر حوزه‌های این همکاری است. پارلمان اروپا از اتحادیه اروپا می‌خواهد تا دسترسی به دارو و تجهیزات پزشکی را تسهیل کند که دسترسی به آن‌ها در غیراین صورت به علت تحریم‌های موجود دشوار است.

۷- نگرانی‌های خاص مربوط به بد‌تر شدن اوضاع محیط زیست در ایران به ویژه درباره کمبود آب، بیابا‌ن‌زایی و آلودگی هوا را یادآوری می‌کند. همچنین از اتحادیه اروپا دعوت شده است امکان همکاری میان موسسات تحقیقاتی اروپایی و ایرانی، سازمان‌های محیط زیستی و شهرهای دو طرف را فراهم کند.

۸- اهمیت تجارت با ایران برای بسیاری از شرکت‌های متوسط اروپایی را ذکر و تاکید می‌کند چنین تجارتی باید به طور مثبت به اجرای طرح اقدام کمک کند.

۹-در‌‌ همان حال از کمیسیون و اداره امور خارجه اتحادیه اروپا دعوت می‌کند از همه ابزارهای این اتحادیه برای تلاشی متمرکز برای تقویت و توسعه جامعه مدنی در ایران استفاده کند و تبادل دانشجو، هنرمند و دیگر گروههای اجتماعی و همچنین تبادلات فرهنگی و دانشگاهی را افزایش دهد و مشارکت جوانان و جامعه مدنی را ارتقا دهد. برای دستیابی به این هدف، به تبادلات و همکاری‌های بیشتری میان اداره امور خارجه اتحادیه اروپا و شعبات مربوطه کمیسیون اروپا از جمله اداره کل همکاری و توسعه نهاد کمک اروپا دعوت شده است.

۱۰-خواستار استقلال بیشتر در سیاستگذاری اتحادیه اروپا در قبال ایران می‌شود، در عین حال با متحدان و شرکا هماهنگی انجام می‌شود.

درباره مسائل منطقه‌ای

۱۱- در نظر دارد که ایران باید از نفوذ قابل توجه خود در سوریه برای توقف جنگ داخلی خونین استفاده کند. همچنین از رهبران ایران می‌خواهد نقشی سازنده در تلاشهای بین‌المللی برای پیدا کردن راه حلی برای بحران سوریه داشته باشند، همچنین در نظر دارد که ایران باید در همه بحث‌ها و گفتگو‌ها با این هدف مشارکت داشته باشد، البته به شرط اینکه تعهد خود را به پیدا کردن راه حلی دیپلماتیک برای بحران‌های سوریه و منطقه نشان دهد.

۱۲- در نظر دارد که همکاری بیشتر میان اتحادیه اروپا و ایران بر مبنای اجرای معتبر و موثق طرح مشترک اقدام و در آینده، اجرای توافقنامه جامع، بتواند به لحاظ ایجاد ثبات در خاورمیانه مفید باشد، به ویژه اتحادیه اروپا را تشویق می‌کند امکان گفتگو میان ایران و اعضای شورای همکاری خلیج فارس را فراهم کند.

۱-این دیدگاه را دارد که اتحادیه اروپا، آمریکا و ایران باید همکاریهای خود را در افغانستان به ویژه درباره مسئله قاچاق مواد مخدر و مسائل بشردوستانه از جمله محافظت از آوارگان و تضمین دفاع از دستاوردهای حقوق بشری به منظور دستیابی به راه حلی مسالمت آمیز و پایدار برای جنگ افغانستان توسعه دهند. همچنین یادآوری می‌کند که ایران میزبان حدود سه میلیون آواره افغان است و از ایران، آژانسهای سازمان ملل و جامعه بین المللی می‌خواهد احترام به حقوق اولیه آن‌ها را تضمین کنند.

درباره حقوق بشر

۱۴- از آزادی چند نفر از زندانیان عقیدتی در ایران از جمله نسرین ستوده که وکیل حقوق بشر و برنده جایزه ساخاروف است استقبال می‌کند و از مقامات ایران می‌خواهد همه مدافعان حقوق بشر، زندانیان سیاسی، فعالان اتحادیه‌های صنفی، فعالان کارگری و آنهایی را که پس از انتخابات سال ۲۰۰۹ زندانی شده‌اند، آزاد کنند. همچنین علاقه خود را به طرح حسن روحانی رئیس جمهور ایران برای تنظیم منشور حقوق شهروندی اعلام می‌کند هر چند همچنان نگرانی عمیق خود را درباره وضع حقوق بشر در ایران به ویژه ادعاهای گسترده شکنجه، محاکمات ناعادلانه از جمله محاکمه وکلا و مدافعان حقوق بشر و مصونیت در رابطه با نقض حقوق بشر ابراز می‌کند. همچنین در رابطه با شمار زیاد اعدام‌ها در سال ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ هشدار می‌دهد که از جمله این اعدام‌ها، افراد زیر سن قانونی هستند. یادآوری می‌کند که بیشتر اعدامهای سال ۲۰۱۳ در پنج ماه آخر سال بوده است، همچنین محدودیت‌ها درباره آزادی اطلاعات، انجمن، بیان، تجمعات، مذهب، آزادی دانشگاهی، آموزشی و آزادی حرکت و جنبش و همچنین سرکوب و تبعیض مبتنی بر مذهب، باور، قومیت، جنسیت و گرایش جنسی را محکوم می‌کند که بیشتر درباره جامعه بهائی، مسیحی، افراد مرتد و مسلمانانی که به ادیان دیگر گرویده‌اند، وجود دارد.

۱۵- بر این باور است که منشور حقوق شهروندی باید کاملا با تعهدات و وظایف بین‌المللی ایران به ویژه تعهدات بین المللی در خصوص عدم تبعیض و حق حیات، ترویج و اجرای ممنوعیت شکنجه، تضمین آزادی کامل مذهب و باور، تضمین آزادی بیان منطبق باشد که هم اکنون با تعریف مبهم جرائم مرتبط با امنیت ملی محدود شده است.

۱۶- بنابراین، از اتحادیه اروپا می‌خواهد در همه روابطش با ایران مسئله حقوق بشر را در اولویت قرار دهد، همچنین بر این باور است گفتگوهای در سطح بالا و جامع درباره حقوق بشر با ایران باید بخشی از چارچوب آینده سیاستگذاری اتحادیه اتحادیه اروپا در روابط دوجانبه با ایران باشد. همچنین از اتحادیه اروپا می‌خواهد گفتگو‌ها درباره حقوق بشر را با ایران شروع کند که شامل مسائل قضایی و امنیتی و نیز معیارهای روشنی است که بر اساس آن پیشرفت‌ها می‌تواند اندازه گیری شود. از اتحادیه اروپا می‌خواهد کاملا از اقدامات گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد درباره وضع حقوق بشر در ایران حمایت کند و از ایران می‌خواهد هر چه سریع‌تر و بدون قید و شرط به گزارشگر ویژه روادید برای ورود به این کشور بدهد. ناوی پیلای کمیسر عالی سازمان ملل متحد را تشویق می‌کند از دعوت مقامات ایران برای سفر به ایران استفاده کند، از ایران می‌خواهد تاریخی را برای حذف کامل مجازات اعدام تعیین کند.

۱۷-تاکید می‌کند هر گونه سفر آتی هیئت پارلمان اروپا به ایران باید منوط به تعهد آن‌ها برای ملاقات با مخالفان سیاسی، فعالان جامعه مدنی و دسترسی به زندانیان سیاسی باشد.

۱۸-بر اهمیت ایجاد محیطی مساعد برای عملکرد مناسب سازمان‌های جامعه مدنی از جمله ایجاد چارچوب قانونی اصلاح شده تاکید می‌کند. از اتحادیه اروپا می‌خواهد از دستورالعمل‌ها و خط مشی‌های حقوق بشر اتحادیه اروپا از جمله دستورالعمل‌های مربوط به مدافعان حقوق بشر و اصلاحات جدید فراهم شده از طرف «نهاد اروپایی ارتقای دموکراسی و حقوق بشر ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۰» و پتانسیل نهاد تازه تاسیس وقف برای دموکراسی به منظور حمایت از مدافعان حقوق بشر ایران و سازمانهای جامعه مدنی حداکثر استفاده جهانی را ببرد.

۱۹-با درخواست مبرم ۷۷۲ روزنامه نگار ایرانی از رئیس جمهور کشورشان برای عمل به وعده‌های خود و بازگشایی انجمن روزنامه نگاران، همسو شود.

۲۰-اتحادیه اروپا را تشویق می‌کند در شراکت با سازمانهای بین‌المللی امکان تمدید کمک‌های فنی را به ایران در زمینه اصلاح قوانین و رویه‌های کیفری که هم اکنون مد نظر مجلس ایران است، بررسی کند. همچنین نگرانی خود را به ویژه درباره ناتوانی زندانیان برای دسترسی به وکیل در زمان بازجویی‌ها و همچنین درباره اتهامات جدی بدرفتاری در زمان بازداشت پیش از طرح اتهام و پیش از محاکمه و همچنین درباره محاکمه غیرنظامیان در دادگاههای انقلاب ابراز می‌کند. همچنین تاکید می‌کند که استقلال دستگاه قضایی از مداخلات سیاسی و تضمین محاکمه آزاد، کلید تدوین و توسعه قوانین و رویه مدرن کیفری است و در رسیدگی به مسائل حقوق بشر، حیاتی است.

۲۱- از ایران می‌خواهد با نهادهای بین المللی حقوق بشری و سازمانهای غیردولتی از طریق عمل به توصیه‌های سازمان ملل متحد و بازنگری جامع دوره‌ای و همچنین از طریق فعال سازی هیئت‌ها و ماموریتهای سازمانهای بین‌المللی حقوق بشری همکاری کند.

۲۲- بر این باور است که حقوق زنان باید بدون کم و کاست در کانون توجه ویژه در هر گونه گفتگو میان اتحادیه اروپا و ایران باشد و معتقد است با وجود پیشرفت‌هایی که تا کنون صورت گرفته است، اوضاع زنان در ایران همچنان با تبعیض‌های غیرقابل قبول به ویژه در خصوص مسائل حقوقی، همچنین در رابطه با قوانین خانواده و مشارکت آن‌ها در زندگی اقتصادی و سیاسی مخدوش است.

۲۳- به ریاست این نهاد توصیه می‌کند این قطعنامه را به شورا، کمیسیون، نهاد امور خارجه اتحادیه اروپا، دولت‌ها و پارلمانهای کشورهای عضو و دولت و مجلس جمهوری اسلامی ایران بفرستد.

انتهای پیام/