به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،افکار عمومی جهان در حالی درگیر مسائل حاشیه ای فلسطین نظیر روند سازش است که در مقابل صهیونیست ها ابعاد گسترده ای از اشغالگری را اجرا می‌سازند. روند سازش به فرصتی برای آنان مبدل شده است که اذهان فلسطینی ها و جهانیان را به انحراف بکشانند و با برجسته سازی روند مذاکرات بر اشغالگری های خود در کرانه باختری، قدس و ادامه محاصره غزه سرپوش بگذارند.

گزارش های منتشرشده نشان می دهد که صهیونیست ها طرح های گسترده ای را در کرانه باختری و قدس برای اخراج فلسطینی ها و ساخت شهرک های صهیونیست نشین صورت داده اند حال آنکه در اراضی اشغالی 1948 نیز اخراج فلسطینی ها برای تهی ساختن این بخش از اعراب در دستور کار دارند. در کنار این سیاست یک رفتار بسیار مهم دیگر مشاهده می شود و آن تشدید طرح های صهیونیست ها برای نابودسازی مسجد الاقصی به عنوان مکانی مقدس برای جهان اسلام و البته مسیحیان است.

آنها از یک سو طرح ویران سازی آثار اسلامی این مکان مقدس را اجرا می کنند و از سوی دیگر به دنبال وضع قوانینی هستند که بر اساس آن ورود فلسطینی ها به این مکان مقدس ممنوع و حضور صهیونیست ها آزاد شود. آنها با ادعای حمایت از یهودیان این طرح ها را اجرا می کنند حال آنکه گزارش ها نشان می دهد که تمام این تحرکات توسط دستگاه اطلاعاتی و نظامی این رژیم صورت می گیرد و امنیت گروه های افراطی یهودی صرفا بهانه ای برای اجرای این طرح ها هستند. گستاخی صهیونیست ها علیه مسجد الاقصی چنان است که دیروز نیروهای این رژیم با هتک حرکت این مکان مقدس ده ها فلسطینی را زخمی و چند نفر را بازداشت کرده اند. حال این سوال مطرح است که راهکار مقابله با این تحرکات و حمایت از مسجد الاقصی چیست؟ در این چارچوب راهکارهای متعددی مطرح است.

برخی بر این عقیده اند که مسئله قدس و مسجدالاقصی باید در مذاکرات سازش مطرح و از طریق آن به نتیجه رسید. برخی نیز استفاده از ظرفیت های دیپلماتیک اتحادیه عرب را مطرح می سازند و برخی نیز رویکرد به سازمان ملل را راهکار حمایت از قدس می دانند. هر چند که هر کدام از این راهکارها می تواند تا حدودی کارکردهای موقتی به همراه داشته باشد، بررسی تحولات فلسطین نکات قابل توجهی را آشکار می سازد. در حوزه سازش آنچه در مذاکرات مطرح است صرفا مطالبات صهیونیست هاست که با حمایت آمریکا صورت می گیرد و نامی از حقوق فلسطین در آن وجود ندارد. کشورهای عربی نیز نشان داده اند که رویکردی جز اجرای مطالبات آمریکا ندارند چنانکه در طول چند دهه اخیر اقدامی در حمایت از قدس صورت نداده و حتی به عامل اشغالگری صهیونیست ها مبدل شده اند.

سازمان ملل نیز که نهادی وابسته به آمریکاست که طرح اعتراض در آن صرفا اتلاف وقت به شمار می رود. با توجه به این شرایط صرفا یک گزینه برای فلسطینی ها باقی می ماند و آن رویکرد به مقاومت است؛ مقاومتی که صهیونیست ها بارها هراس خود را از آن اعلام داشته اند چرا که مقاومت بارها این رژیم را با شکست همراه ساخته که نمود آن را در جنگ 33 روزه لبنان، 22 روزه و 8 روزه غزه می توان مشاهده کرد.