به گزارش خبرنگار فناوری‌های نوین باشگاه خبرنگاران؛ محققان دانشگاه صنعتی میشیگان با استفاده از نانوالیاف موفق به ساخت داربست زیستی جدیدی شدند. مزیت این داربست آن است که سلول‌های رشد یافته روی آن در صورت قرار گرفتن در بدن راحت‌تر توسط "سیستم ایمنی بدن" پذیرفته می‌شوند. 

 

در تمام اورگانیسم‌های چند سلولی نظیر انسان، سلول‌ها ماتریکس بین سلولی خود را می‌سازند. اما در مطالعات آزمایشگاهی محققان باید از یک داربست برای رشد سلول‌ها استفاده کنند؛ این داربست فضای مناسب برای اتصال سلول‌ها را فراهم کرده و به سلول‌ها اجازه رشد و نمو می‌دهد. 

 

سلول‌های بدن انسان امکان زنده ماندن در خلاء را ندارند، آنها توسط ماتریکس پیچیده‌ای از مواد مختلف محاط شده‌اند؛ همچنین سیستم غذارسانی پیچیده‌ای درون سلول وجود دارد که برای زندگی، رشد و ترمیم به این سیستم نیاز دارد. 

 

در تمام اورگانیسم‌های چند سلولی نظیر انسان، سلول‌ها ماتریکس بین سلولی خود را می‌سازند. اما در مطالعات آزمایشگاهی محققان باید از یک داربست برای رشد سلول‌ها استفاده کنند؛ این داربست فضای مناسب برای اتصال سلول‌ها را فراهم کرده و به سلول‌ها اجازه رشد و نمو می‌دهد. از این سلول‌های رشد یافته می‌توان برای تعویض بخشی از بدن استفاده کرد (به‌طوری که بافت آسیب دیده از بدن خارج شده و بافت مشابه که در آزمایشگاه رشد داده شده‌است جایگزین بافت آسیب دیده در بدن می‌شود. 

 

معمولا محققان از مواد سنتز شده یا ترکیبات طبیعی استخراج شده از بدن انسان یا حیوانات برای ساخت داربست استفاده می‌کنند. این داربست‌ها مزایا و معایب خاص خود را دارند، اما تاکنون هیچ داربست آزمایشگاهی ساخته نشده که بتواند با ماتریکس‌های پیچیده داخل بدن رقابت کند. 

 

اخیرا فنگ ژو از دانشگاه صنعتی میشیگان از "فیبروبلاست" برای ساخت داربست استفاده کرده است، فیبروبلاست سلول‌هایی هستند که ماتریکس بین سلولی را در بدن تولید می‌کند. 

انتهای پیام/