یادها و یادداشت‌هایی از زندگی امام خمینی(ره)/ 40
ای امام عزیزمان! خواهش می‌کنیم از اینکه از شما تعریف کردیم، ناراحت نشوید!/ پاسخ امام(ره): کاش شما عزیزان مرا نصیحت می‌کردید که محتاج آنم
فرزندان عزیزم! نامه محبت آمیز شما را قرائت کردم. کاش شما عزیزان مرا نصیحت می‌کردید که محتاج آنم. امید است با نشاط و خرمی درسهایتان را خوب بخوانید و در همان حال، به وظایف اسلامی که انسانها را می‌سازد، عمل کنید.
به گزارش خبرنگار احزاب باشگاه خبرنگاران،
عظمت و شخصیت حضرت امام(ره) به سان کوهی بود بسیار بزرگ که قله رفیعش در
ورای ابرهای طبیعت سر به آسمان معنویت و عبودیت حق ساییده و با پیوند
سرچشمه لایزال هستی، وجودش از زلال معرفت سیراب گردیده بود و از گستره
پیرامونش، چشمه سارهای حکمت، جاری شده بود و تشنه کامان آب حیات را سرمست
شوق وصال می‌نمود.
عظمت شخصیت امام(ره) و عمق و گستردگی آن حتی برای نزدیک ترین افراد و برجسته ترین شاگردان ایشان قابل دسترسی و شناخت دقیق نبود و کسی را هم یارای چنین ادعایی نیست، با این همه هر کس متناسب با درک و ظرفیت خویش و از بعد ظاهری و اثباتی، قطره ای از دریای حکمت و فرزانگی امام(ره) را چشیده است و با جمع آوری این قطره‌هاست که جویبارهایی از آن دریای فضیلت برای تشنه کامان تاریخ و نسل‌های آینده، جاری می‌شود.
"محمد حسین رحیمیان" نویسنده کتاب "یادها و یادداشت‌هایی از زندگی امام خمینی قدس سره" می‌نویسد: این بنده ناچیز بیش از نیمی از عمرم را به سان خاری، در کنار گل بی خار وجودش سر کردم، ولی به دلیل قابلیت، کمتر از طراوت و زیبایی ملکوتیش بهره مند شدم و بی گمان آنچه از او نصیبم شد، قطره ای بود از دریا و در عین حال آنچه از درک احساسم با قلم شکسته در قالب الفاظ ناقص می‌آید باز هم قطره ای است از دریا!
آنچه در زیر می‌آید هرگز نمی‌تواند معرف شخصیت والای حضرت امام(ره) باشد، بلکه فقط گوشه‌ای است از داستان آشنایی "محمد حسن رحیمیان" و خاطراتی چند از آنچه مستقیما شاهد و مرتبط با آن بوده است و البته در چند موردی که نقل صدها خاطره ای است که از دیگران شنیده است.
علاقه مندان به خواندن خاطرات می‌توانند هر روز راس ساعت 6 صبح با مراجعه به سایت باشگاه خبرنگاران، چند مورد از این خاطرات را مطالعه کنند و البته روند نقل این خاطرات در رسانه مذکور تا زمان رحلت جانگداز بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی ادامه خواهد داشت.
نامه دانش‌آموزان کلاس پنجم دبستان دخترانه فاطمیه
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام بر امام عزیز و بزرگوارمان، خمینی روح خدا
اما عزیز، ما بچه‌های کلاس پنجم جهاد مدرسه فاطمیه هستیم. چون در کتاب دینی ما نامه امام محمدتقی (علیه‌السلام) را به فرمانده سیستان و نصیحتهایی را که امام(ره)، به ایشان کرده‌اند، نوشته، ما هم تصمیم گرفتیم که برای شما نامه‌ای نوشته و شما را نصیحت کنیم. ولی اماما، ما شما را نمی‌توانیم نصیحت کنیم زیرا شما بزرگوارید و از همه گناهان به دورید. شما آن امام بت شکنی هستید که مدت چهل سال است نمازهای شبتان ترک نشده. ای بزرگی که ما را از قعر زشتیها و فسادها و بی‌ایمانیها به ساحل نجات رساندی ما در این ماههای عزای محرم و صفر، عزا می‌گیریم، زیاد نمی‌خندیم و سینه زنی و نوحه خوانی می‌کنیم؛ چون شما به آن تاکید کرده‌اید.
اماما! اگر می‌توانستیم که چهره پاک و نورانی شما را از نزدیک ببینیم، خیلی خوب می‌شد، ولی باز شکر که لیاقت آن برای ما پیدا شده که برای شما نامه بنویسیم. ای خمینی عزیز و جانمان! شما پدر همه ما بچه‌ها هستید. ای پدر بزرگوار! ما شما را به اندازه ریگهای روی زمین، آبهای توی دریا و ابرهای آسمان، دوست داریم. اماما! ای کاش مسئولین مدرسه وسایلی فراهم کنند که بتوانیم از نزدیک، شما را ببینیم.
همه ما امیدواریم یک بار هم که شده در عمرمان تو را ای آنکه وصفت را فقط خدا می‌تواند بکند، ببینیم. ای امام عزیزمان! خواهش می‌کنیم از اینکه از شما تعریف کردیم، ناراحت نشوید. به خدا، قلم در وصف شما خود می‌رود و نمی‌توانیم جلوی آن را بگیریم.
اماما! بدان که ما مانند مردم کوفه تو را تنها نخواهیم گذاشت. اماما! ما از همین بچگی نماز می‌خوانیم، مقنعه سر می‌کنیم. برای مبارزه با آمریکای جنایتکار و شوروی کثیف و برای کوری چشم دشمنان، حتی ورق دفترمان را تا آنجا که بتوانیم، نمی‌کنیم. ای امام عزیزمان! بگذار آخرین حرفهایمان را، گو اینکه دلمان نمی‌خواهد نامه را تمام کنیم، بنویسیم. ای امام عزیز، تو مانند قلمی می‌مانی که همیشه سعی داشته‌ای و سعی می‌کنی که بر روی کاغذ دلها، نام خدا را بنویسی.
اماما! ما بچه‌های کوچک از ته قلبمان، سه خواهش از شما داریم و امیدواریم لیاقت آنها را داشته باشیم. اول آنکه: ای پدر بزرگوارمان! ای پیر جماران! ای روح خدا! با خط زیبای خودتان برای ما جواب بنویسید و ما و آموزگارانمان را در آن نصیحت کنید. دوم آنکه: عکسی از خودتان را با امضایتان همراه آن، برای ما بفرستید و در آخر آنکه: امام جان! همه ما فدای یک لحظه عمر تو، ای رهبر عزیز! با چشمانی مشتاق، منتظر جواب نامه شما هستیم. تو ای صدام پست! ای ریگان خائن و ای بگین بی‌حیا! بدانید که خون بر شمشیر پیروز است. این گفته روح خدا، امام است. خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار – از عمر ما بکاه و به عمر او بیفزا – از صحنه روزگار منافقین روبردار – ستارگان چو رفتند، تو خورشید را نگهدار.
والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته
پاسخ امام(ره)
بسمه تعالی
فرزندان عزیزم! نامه محبت آمیز شما را قرائت کردم. کاش شما عزیزان مرا نصیحت می‌کردید که محتاج آنم. امید است با نشاط و خرمی درسهایتان را خوب بخوانید و در همان حال، به وظایف اسلامی که انسانها را می‌سازد، عمل کنید و اخلاق خود را نیکو کنید و اطاعت و خدمت پدران و مادرانتان را غنیمت شمارید و آنها را از خود راضی کنید و به معلمهایتان احترام زیاد بگذارید. سعی کنید برای اسلامی و جمهوری اسلامی و کشور خودتان مفید باشید. از خداوند تعالی، سلامت و سعادت و ترقی در علم و عمل برای شما نور چشمان آرزو می‌کنم. سلام بر همه شماها.»
29 شهر صفر 1403 – روح الله الموسوی الخمینی
انتهای پیام/
عظمت شخصیت امام(ره) و عمق و گستردگی آن حتی برای نزدیک ترین افراد و برجسته ترین شاگردان ایشان قابل دسترسی و شناخت دقیق نبود و کسی را هم یارای چنین ادعایی نیست، با این همه هر کس متناسب با درک و ظرفیت خویش و از بعد ظاهری و اثباتی، قطره ای از دریای حکمت و فرزانگی امام(ره) را چشیده است و با جمع آوری این قطره‌هاست که جویبارهایی از آن دریای فضیلت برای تشنه کامان تاریخ و نسل‌های آینده، جاری می‌شود.
"محمد حسین رحیمیان" نویسنده کتاب "یادها و یادداشت‌هایی از زندگی امام خمینی قدس سره" می‌نویسد: این بنده ناچیز بیش از نیمی از عمرم را به سان خاری، در کنار گل بی خار وجودش سر کردم، ولی به دلیل قابلیت، کمتر از طراوت و زیبایی ملکوتیش بهره مند شدم و بی گمان آنچه از او نصیبم شد، قطره ای بود از دریا و در عین حال آنچه از درک احساسم با قلم شکسته در قالب الفاظ ناقص می‌آید باز هم قطره ای است از دریا!
آنچه در زیر می‌آید هرگز نمی‌تواند معرف شخصیت والای حضرت امام(ره) باشد، بلکه فقط گوشه‌ای است از داستان آشنایی "محمد حسن رحیمیان" و خاطراتی چند از آنچه مستقیما شاهد و مرتبط با آن بوده است و البته در چند موردی که نقل صدها خاطره ای است که از دیگران شنیده است.
علاقه مندان به خواندن خاطرات می‌توانند هر روز راس ساعت 6 صبح با مراجعه به سایت باشگاه خبرنگاران، چند مورد از این خاطرات را مطالعه کنند و البته روند نقل این خاطرات در رسانه مذکور تا زمان رحلت جانگداز بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی ادامه خواهد داشت.
نامه دانش‌آموزان کلاس پنجم دبستان دخترانه فاطمیه
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام بر امام عزیز و بزرگوارمان، خمینی روح خدا
اما عزیز، ما بچه‌های کلاس پنجم جهاد مدرسه فاطمیه هستیم. چون در کتاب دینی ما نامه امام محمدتقی (علیه‌السلام) را به فرمانده سیستان و نصیحتهایی را که امام(ره)، به ایشان کرده‌اند، نوشته، ما هم تصمیم گرفتیم که برای شما نامه‌ای نوشته و شما را نصیحت کنیم. ولی اماما، ما شما را نمی‌توانیم نصیحت کنیم زیرا شما بزرگوارید و از همه گناهان به دورید. شما آن امام بت شکنی هستید که مدت چهل سال است نمازهای شبتان ترک نشده. ای بزرگی که ما را از قعر زشتیها و فسادها و بی‌ایمانیها به ساحل نجات رساندی ما در این ماههای عزای محرم و صفر، عزا می‌گیریم، زیاد نمی‌خندیم و سینه زنی و نوحه خوانی می‌کنیم؛ چون شما به آن تاکید کرده‌اید.
اماما! اگر می‌توانستیم که چهره پاک و نورانی شما را از نزدیک ببینیم، خیلی خوب می‌شد، ولی باز شکر که لیاقت آن برای ما پیدا شده که برای شما نامه بنویسیم. ای خمینی عزیز و جانمان! شما پدر همه ما بچه‌ها هستید. ای پدر بزرگوار! ما شما را به اندازه ریگهای روی زمین، آبهای توی دریا و ابرهای آسمان، دوست داریم. اماما! ای کاش مسئولین مدرسه وسایلی فراهم کنند که بتوانیم از نزدیک، شما را ببینیم.
همه ما امیدواریم یک بار هم که شده در عمرمان تو را ای آنکه وصفت را فقط خدا می‌تواند بکند، ببینیم. ای امام عزیزمان! خواهش می‌کنیم از اینکه از شما تعریف کردیم، ناراحت نشوید. به خدا، قلم در وصف شما خود می‌رود و نمی‌توانیم جلوی آن را بگیریم.
اماما! بدان که ما مانند مردم کوفه تو را تنها نخواهیم گذاشت. اماما! ما از همین بچگی نماز می‌خوانیم، مقنعه سر می‌کنیم. برای مبارزه با آمریکای جنایتکار و شوروی کثیف و برای کوری چشم دشمنان، حتی ورق دفترمان را تا آنجا که بتوانیم، نمی‌کنیم. ای امام عزیزمان! بگذار آخرین حرفهایمان را، گو اینکه دلمان نمی‌خواهد نامه را تمام کنیم، بنویسیم. ای امام عزیز، تو مانند قلمی می‌مانی که همیشه سعی داشته‌ای و سعی می‌کنی که بر روی کاغذ دلها، نام خدا را بنویسی.
اماما! ما بچه‌های کوچک از ته قلبمان، سه خواهش از شما داریم و امیدواریم لیاقت آنها را داشته باشیم. اول آنکه: ای پدر بزرگوارمان! ای پیر جماران! ای روح خدا! با خط زیبای خودتان برای ما جواب بنویسید و ما و آموزگارانمان را در آن نصیحت کنید. دوم آنکه: عکسی از خودتان را با امضایتان همراه آن، برای ما بفرستید و در آخر آنکه: امام جان! همه ما فدای یک لحظه عمر تو، ای رهبر عزیز! با چشمانی مشتاق، منتظر جواب نامه شما هستیم. تو ای صدام پست! ای ریگان خائن و ای بگین بی‌حیا! بدانید که خون بر شمشیر پیروز است. این گفته روح خدا، امام است. خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار – از عمر ما بکاه و به عمر او بیفزا – از صحنه روزگار منافقین روبردار – ستارگان چو رفتند، تو خورشید را نگهدار.
والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته
پاسخ امام(ره)
بسمه تعالی
فرزندان عزیزم! نامه محبت آمیز شما را قرائت کردم. کاش شما عزیزان مرا نصیحت می‌کردید که محتاج آنم. امید است با نشاط و خرمی درسهایتان را خوب بخوانید و در همان حال، به وظایف اسلامی که انسانها را می‌سازد، عمل کنید و اخلاق خود را نیکو کنید و اطاعت و خدمت پدران و مادرانتان را غنیمت شمارید و آنها را از خود راضی کنید و به معلمهایتان احترام زیاد بگذارید. سعی کنید برای اسلامی و جمهوری اسلامی و کشور خودتان مفید باشید. از خداوند تعالی، سلامت و سعادت و ترقی در علم و عمل برای شما نور چشمان آرزو می‌کنم. سلام بر همه شماها.»
29 شهر صفر 1403 – روح الله الموسوی الخمینی
انتهای پیام/
