به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران ساری ، اهلی محلی فریدونکنار نام این درنای سیبری نر را((امید))گذاشته اند.اهالی میگویند که درنا در ساعات اولیه صبح از دامگاه(ازباران)به سوی دامگاه فریدونکنار و روز را در انجا میگذراند و هنگام غروب آفتاب بار دیگر به ازباران باز میگردد.

به گفته یکی از اهالی محلی که چندبار این پرنده را دیده است این درنا رقص عجیبی انجام میدهد و آواز بسیار زیبا و بی بدیلی دارد .

عمر این نوع درنا حدود 50 تا 80 سال میرسد و تغذیه ان از گیاهان و فیتو پلانگتون ها می باشد.

معمولا درنا در جاهایی حضور می یابد که عمق کمتری داشته باشد.درنا در هر بارداری دو تخم میگذارد و جوجه اول که سر از تخم برداشت درنا تخم دیگر را رها میکند.

از جمله عوامل اصلی انقراض این درناها تک همسری(منوگام)بودن انها میباشد.

انها به شدت وفادار به جفت خود میباشند همچنین از محارم خود جفت نمیگیرند وتا پایان عمر در کنار همسر خود به سر میبرند و بعد از جفت خود جفتی دیگر اختیار نمیکنند.

جمعیت درناهای سیبری مهاجر به تالاب های فریدونکنار در سال 87به یک جفت رسید و در این حال وقتیکه این یک جفت در حال بازگشت به سیبری بودند درنای ماده در آسمان گیلان هدف گلوله یک شکارچی قرار گرفت.

از ان پس درنای نر تنها به زندگی خود ادامه داد و دیگر کسی امید نداشت که درنا بتواند دوباره و به تنهایی به ایران بازگردد.ولی صبح روز دوشنبه سوم ابان 89درنای نر پس از انکه توانست مسیری 5هزار کیلومتری را تنها طی کند به تالاب فریدونکنار بازگشت و از ان پس اهالی محلی به ان لقب (امید)را دادند و دیگر درنا هرساله میهمان ماست.

علاوه بر اینکه این درنا تنهاست و خطر انقراض او را تهدید میکند نگرانی دیگر این است که در ایران انجمنی در جهت حمایت تخصصی از درنای سیبری وجود ندارد و تنها انجمن های بین المللی بودند که در حفظ ان کوشیدند.

الن وسالو(توکلی)در سال1967به همراه همسر ایرانی خود به ایران آمد و از آن پس به تحقیق در مورد درناها پرداخت.در ان زمان تعداد درناها مهاجر به ایران 11قطعه بود.

وي اصلیتی فنلاندی دارد و به خاطر تسلط به زبان فارسی خیلی زود توانست اطلاعات گسترده ای در مورد درناها بدست اورد.

طبق تحقیقات او سه دسته از درناهای سیبری شناخته شد که دسته شرقی برای زمستان گذرانی به چین مهاجرت میکنند دسته ی مرکزی در شمال هند دیده شدند و دسته غربی برای زمستان گذرانی به مازندران می امدند.

در حال حاظر جمعیت دسته شرقی که زمستانها در دریاچه پویانگ در جنوب چین دیده میشوند به علت حفاظت های گسترده به چیزی بالغ بر 3000قطعه افزایش یافته است.

اکنون نسل درناهای هند به دلیل عبور انها از آسمان افغانستان و پاکستان برای مهاجرت و وضیت خاص این مسیر و همچنین جنگ از بین رفته اند و در ایران هم فقط یک درنای نر باقی مانده است.

دسته ی غربی درناهای سیبری از کشورهای قزاقستان روسیه و آذربایجان گذشته و با طی مسافتی 5000کیلومتری در طول دو ماه به تالابهای فریدونکنار میرسیدند.

این پرنده میتواند به مدت دو هفته به طور مداوم پرواز کندودرناها در طول سفرشان در دو نقطه و در هر بار به مدت سه هفته استراحت میکنند.

توکلی که قبل از انقلاب مطالعات خود را در مورد درناها آغاز کرد و اولین محقق در این باره به شمار میرود.

وي در این سالها مداوم به دامگاههای فریدونکنار و ازباران رفته و کوشید تا مردم و سایر نهادها را متوجه انقراض این درنا ها کند برای همین به او لقب مادر درناها داده اند.

توکلی در این سالهای طولانی که در مازندران است انقدر به تالابهای فریدونکنار و حومه رفته که همه ی مردم اورا میشناسند و گزارشات امد و شد درنا و وضعیت دیگر پرندگان مهاجر را به او میدهند./س