در چند روز اخیر دو خبر در مورد تولید دو خودرو که ملیتی چینی دارند از سوی دو شرکت بزرگ خودروسازی در کشورمان در صدر اخبار این حوزه قرار گرفت.

از این میان یک خودرو شاسی بلند از سوی یکی از دو شرکت خودروساز بزرگ کشور قرار است در ایران تولید شود که این خودرو از چین می‌آید.

از سوی دیگر یکی از خودروهایی که قرار است بزودی در کشور تولید گردد پژو 301 نام دارد که این خودور نیز با همکاری شرکت پژو فرانسه و شرکت چینی دانگ فنگ طراحی شده است که این مسئله کمی مشتریان آن را دل‌چرکین نموده است. این خودرو در رده خودور تندر 90 بوده که البته ظاهری لوکس و زیباتر از همتای خود که در شرکت رنو طر احی شده است، دارد اما به طور کلی در حوزه ماشین‌های لوکس قرار نمی‌گیرد.

به هرجهت با نگاهی به گذشته نیز می‌توان دریافت که سیاست خودرو سازان بیشتر به سمت مونتاژ خودروهای خارجی پیش رفته است. به عنوان مثال خودرو تندر 90 که این روزها به عنوان خودرویی با قیمتی نسبتا بالا در بازار عرضه می‌شود قرار بود رقیبی برای پراید و جایگزینی برای پیکان باشد اما به رده بالاتری صعود کرد تاجایی که مساله تولید دوباره پیکان با طراحی جدید در رده ماشین های قیمت پایین مطرح شد و قیل و قالی در رسانه‌ها بوجود آورد.

مساله تحریم‌ها نیز در جای خود بر بازار خودور و صنعتی که امروز به عنوان یک صنعت وابسته در کشور مطرح است، تاثیر بسزایی گذاشت. خروج خودروسازان فرانسوی از ایران نظیر شرکت‌های خودروسازی «رنو» و «پژو» سبب شد که پای خودروسازان چینی به کشور باز شود و اینک نیز زمزمه لغو تحریم‌ها بوجود آمده است. این شرکت‌های خودروسازی علاقه‌مندی خود را برای حضور دوباره در ایران اعلام کرده‌اند اما با توجه به ادامه دار بودن مساله تحریم‌ها و ساختار سفت و سختی که برای این منظور بوجود آمده است کشورهایی مانند فرانسه با کمک چین سعی دارند به بازار خودرو ایران وارد شوند.

زمانی که تحریم‌ خودرو برقرار شد و شرکت‌های خودورسازی فرانسوی بازار ایران را ترک کردند نیاز ایران به قطعات خودرو که این شرکت‌ها تولید کننده آن بودند مورد توجه قرار گرفت. درهمین مقطع بود که نیاز به تولید خودرو داخلی بیش از گذشته احساس شد اما با بی‌توجهی به این موضوع کم کم این مساله به چالشی برای کشور تبدیل شد و به عنوان یکی از عوامل افزایش بی‌رویه و سرسام آور قیمت خودرو رخ عیان کرد.

اینک نیز خودروسازان به سمت مونتاژ خودروهای چینی روی آوردند که البته در بازار ایران چندان مورد استقبال قرار نگرفته است. به هر جهت خودرو سازی ایران به عنوان یک صنعت وابسته تلقی می‌شود که هنرش مونتاژ و یا دستکاری خودروهای خارجی است بنابراین به نظر می‌رسد باید فکری در این زمینه صورت گیرد و در راستای تقویت تولید ملی و داخلی با میدان دادن به جوانان مستعد در جهت ایجاد یک صنعت ملی گام برداشت. موضوعی که با توجه به توان کشورمان و وجود جوانان مستعد تنها یک شعار نیست و قابیلت تحقق دارد.