به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، اداره موقت به ریاست کرزی در افغانستان وارث وحشت و ویرانی‎های ناشی از سال‎ها جنگ بود که ارثیه انزوای سیاسی بین‌المللی و انزجار داخلی حکومت طالبان نیز به آن افزوده شده بود، اما با این وجود این حکومت با کنش‎ها و کوشش‎های کرزی توانست دستاوردهای  قابل اعتنایی در عرصه سیاسی نصیب مردم افغانستان کند.
 
در این گفتار عمده‎ترین دستاوردهای سیاسی 12 ساله کرزی را به اختصار مرور خواهیم کرد.
 
حکومت طالبان و انزوای سیاسی افغانستان در سطح بین‌المللی
 
از آن جا که حکومت کرزی در نخستین نگاه با آثار و میراث سیاسی طالبان در افغانستان مواجه شد، اشاره اندکی به فعالیت‌های سیاسی طالبان خواهیم داشت.
 
پنج سال حاکمیت طالبان باعث شد که افغانستان چنان در انزوای سیاسی فرو رود که در سطح نظام بین‌الملل در حد به حاشیه‎رفته‎ترین کشور دنیا تنزل کند.
 
به عبارتی دیگر حکومت طالبان از یک سو از رسمیت و مطلوبیت بین‌المللی برخوردار نشد و از سوی دیگر از مشروعیت داخلی نیز بی‎بهره ماند.
 
حکومت این گروه نه تنها نتوانست رضایت و خرسندی مردم را جلب کند، بلکه با رو آوردن به ستم و سلاخی زمینه ایجاد و تعمیق تنفر داخلی نسبت به حکومت را بنیان نهاد.
 
حکومت کرزی، نقطه عطف توسعه روابط با جهان
 
حکومت پس از طالبان به رهبری کرزی موجب شد که این کشور روابط خود با برخی از کشورهای جهان را احیا کند و با برخی از کشورهای دنیا روابط تازه و تنگاتنگی را بنا نهند.
 
یا این اوصاف، بسیاری از کشورها امکان گشایش دفاتر سیاسی و سفارتخانه در کابل پیدا کرده و با اعزام سفرای سیاسی افغانستان به کشورهای خود موافقت کنند.
 
روابط افغانستان با برخی از کشورهای جهان تا سطح روابط استراتژیک ارتقا پیدا کرد
 
در دوران زمامداری کرزی روابط افغانستان با برخی از کشورهای جهان تا سطح روابط استراتژیک ارتقا پیدا کرد.
 
نکات عمده پیمان‌های استراتژیک افغانستان با برخی کشورهای جهان:
 
1. پیمان استراتژیک «کابل-دهلی»: نخستین پیمان استراتژیک افغانستان پیمان کابل–دهلی بود که در ماه‎های پایانی سال 2011 از جانب مجلس نمایندگان افغانستان نیز تأیید شد.
 
نکات عمده این پیمان را همکاری در بخش امنیتی، تجاری، فرهنگی و آموزشی تشکیل می‎دهد و بر اساس آن تا امروز هند سالانه با اعطای بورسیه به شمار زیادی از دانشجویان افغان، زمینه تحصیل آنان را در دانشگاه‎های مختلف این کشور را میسر و مساعد ساخته است.
 
2. پیمان استراتژیک «کابل-رم»: این پیمان در اوایل سال 2012 میلادی و در جریان سفر کرزی به ایتالیا به امضا رسید.
 
فشرده محتوای آن را تعهد ایتالیا مبنی بر انجام همکاری با افغانستان در زمینه‎های سیاسی، اقتصادی، مبارزه با مواد مخدر، اجرای قوانین و همچنین بخش‎های فرهنگی و رشد رسانه‎ها تشکیل می‎دهد.
 
3. پیمان استراتژیک «کابل-واشنگتن»: این پیمان اول ماه می سال 2012 بین افغانستان و آمریکا در کابل به امضا رسید.
 
پیمان یادشده دارای 8 بخش بوده و تا سال 2024 م. اعتبار خواهد داشت.
 
موضوع اصلی و اساسی این پیمان استراتژیک را تأسیس پایگاه‎های نظامی دائمی آمریکا در خاک افغانستان تشکیل می‎دهد.
 
5. پیمان استراتژیک «کابل-برلین»: این پیمان در ماه می سال 2012م و در جریان سفر کرزی به کشور آلمان به امضا رسید.
 
مفاد عمده پیمان کابل-برلـین علاوه بر موضوعات امنیتی، در بر گیرنده مسائل اقتصادی، گسترش فعالیت‎های آموزشی، ایجاد زیر ساخت‎ها، کشف و استخراج معادن، کمک به ایجاد دادگستری سالم و قوه قضائیه مدرن می‎باشد.
 
کشور آلمان پس از امضای این پیمان متعهد شد که جهت تقویت نیروهای نظامی افغانستان (ارتش و پلیس) سالانه بیش از 100 و 90 میلیون دلار به افغانستان کمک کند.
 
6. پیمان استراتژیک «کابل-پاریـس»: این پیمان در جریان سفر ماه ژانویه 2014 م. کرزی به اروپا، در پاریس به امضا رسید.
 
بر اساس این موافقت‌نامه طرف فرانسوی متعهد شد تا در عرصه‎های دفاعی و امنیتی، کشاورزی‎، توسعه روستایی، بهداشت، آموزش و پرورش، آموزش عالی، فرهنگ و باستان شناسی، دولت‎داری خوب، حاکمیت قانون، تأسیسات زیر بنایی، اقتصاد و امور مالی، تجارت و صنعت با افغانستان همکاری کند.
 
مدت اعتبار این پیمان از تاریخ انعقاد مدت 5 سال تعیین شده و در صورت توافق طرفین قابل تمدید خواهد بود.
 
7. پیمان استراتژیک «کابل-لندن»: این پیمان اوایل سال 2012 میلادی در جریان سفر کرزی به لندن به امضا رسید.
 
بر اساس این پیمان، دولت انگلیس در عرصه‎های امنیتی، حاکمیت قانون، توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به افغانستان کمک می‎کند.
 
بخش عمده این پیمان را تأسیس یک دانشکده افسری به هدف ارتقای ظرفیت و تقویت مهارت‎های نظامی نیروهای امنیتی افغان تشکیل می‎دهد که انگلیس به آن متعهد شده است.
 
8. پیمان «کابل-پکن»: در ماه سپتامبر 2012 میلادی در جریان سفر « زویان کانگ » عضو دفتر سیاسی حزب کمونیست چین به کابل پیمان استراتژیک افغانستان و چین به امضا رسید.
 
مفاد عمده این پیمان را مبارزه با تروریسم، افراط گرایی، تجزیه‎طلبی و مقابله با مواد مخدر تشکیل می‎دهد.
 
9. پیمان استراتژیک «کابل-ورشو»: متن پیش‎نویس این پیمان را کرزی در جریان سفر خود به نیویورک به رئیس جمهور لهستان سپرد.
 
پس از بررسی‌های طرفین سرانجام این پیمان در پایان سال 2012 میلادی و در جریان سفر وزیر خارجه لهستان به کابل توسط وی و همتای افغانستانی‌اش در حضور کرزی به امضا رسید که مفاد عمده آن را همکاری در عرصه‎های مختلف سیاسی، اقتصادی، آموزشی، فرهنگی و امنیتی تشکیل می‎دهد.
 
10. پیمان استراتژیک «کابل-کانبرا»: این پیمان در جریان نشست سران ناتو در شهر «شیکاگو» در مورد افغانستان، بین حامد کرزی و «جولیا گیلارد» نخست وزیر استرالیا به امضا رسید.
 
عمده‎ترین موارد مندرج در این پیمان عبارتند از: توسعه سیاسی، دینی، تجارت، سرمایه‎گذاری، امور مهاجرت، رشد فرهنگی و تقویت ارتباطات.
 
11. پیمان استراتژیک «کابل-اسلو»: این پیمان در جریان سفر کرزی در تاریخ پنجم فوریه 2013 م. بین حامد کرزی و «ینس استولتنبرگ» نخست وزیر نروژ در مقر نخست وزیری این کشور به امضا رسید.
 
مفاد این پیمان را همکاری‎های استراتژیک در بخش‎های نظامی، سیاسی، اقتصادی و خدمات فرهنگی تشکیل می‎دهد.
 
پس از امضای این پیمان، دولت نروژ تعهد سپرد که تا سال 2017 میلادی مبلغ 136 میلیون دلار به افغانستان کمک کند.
 
دولت نروژ برای این کمک دولت‌داری خوب، کاهش فساد اداری و از بین بردن فرهنگ رشوه را از طرف افغانستانی مطالبه کرد.
 
کرزی و سیاست داخلی
 
در بخش سیاست داخلی؛ در زمان زمامداری کرزی، برای نخستین بار انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی برگزار شد.
 
این درحالی است که این کشور از گذشته خود خاطرات تلخی را از خشونت و خون‎ریزی بر سر انتقال قدرت دارد و هزینه‎های انسانی سنگینی را در این راه پرداخته است.
 
بنا بر این می‎توان گفت که طی این مدت در این کشور راه‎های طولانی و دشواری به سوی پذیرش، تحکیم و نهادینه‎شدن دموکراسی پیموده شد.
 
تدوین قانون اساسی
 
تدوین و تصویب قانون اساسی که چارچوب قانونی برای فعالیت ارگان‎های مختلف این کشور فراهم آورده و حوزه صلاحیت هریک از قوای 3 گانه دولت(حکومت، پارلمان و قضا) را مشخص کرده نیز یکی از درخشان‎ترین دستاوردهای دوره زمامداری کرزی به شمار می‎رود.
 
بازشدن مجاری نقد و افزایش فعالیت‎های رسانه‎ای
 
رشد چشم‎گیر آزادی بیان و افزایش فعالیت‎های رسانه‎ای افغانستان و فراهم‎‎آمدن امکان نقد و بازگشایی مجاری پرسش‎گری در دوران زمامداری کرزی محقق شد و امیدهای تازه‌ای را به روی توسعه سیاسی این کشور گشود.
/انتهای پیام