به گزارش گروه بازار باشگاه خبرنگاران، طی سال های اخیر به واسطه رشد قابل توجه شاخص بورس و تبلیغ های گسترده برای حضور در بازار سرمایه بسیاری از مردم برای حضور در بازار بورس علاقه مند شده اند و بر همین اساس سرمایه های فراوانی وارد بازار سرمایه شده است.
 
اما این در شرایطی است که کارشناسان بازار سرمایه همواره درباره حضور احساسی مردم در بازار هشدارهای فراوانی را داده اند و از مردم خواسته اند تا بدون اطلاعات کافی وارد بازار نشوند.
 
در همین رابطه این سوال در محافل مختلف مطرح شده است که سرمایه گذاری مطمئن در بورس به چه نحوی انجام می پذیرد و کارشناسان نیز پاسخ های فراوانی را به این سوال داده اند. اما سرمایه‌گذاری در بورس به دو روش مستقیم و غیرمستقیم انجام می‌پذیرد. در سرمایه‌گذاری مستقیم، فرد بدون واسطه وارد بازار شده و اوراق بهادار موردنظر خود را خرید و فروش می‌کند.

در این روش، سرمایه‌گذار به طور طبیعی باید تخصص و وقت کافی را برای بررسی وضعیت بازار و سهامی که می‌خواهد در آنها سرمایه‌گذاری کند، داشته باشد.
  
اما در سرمایه‌گذاری غیرمستقیم، سرمایه‌گذاران از طریق واسطه در بازار سرمایه حضور می‌‌یابند و به‌طور مستقیم درگیر فعالیت در بورس نمی شوند. این واسطه‌ها متنوع‌اند اما معروف‌ترین آنها «صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک» هستند.

این نهادهای مالی با تشکیل سبد سهام می‌کوشند که ریسک را برای سرمایه‌گذاران کاهش دهند و بازدهی را حداکثر سازند؛ البته در قبال ارائه این خدمات کارمزد هم می‌گیرند.

این کارمزد در حقیقت بهای تحلیل سهام گوناگون است که مدیر صندوق قاعدتا باید به دقت آن را انجام دهد تا از میان فرصت‌های موجود، بهترین‌ها را برای سرمایه‌گذاری انتخاب کند.
 
روش سرمایه‌گذاری غیر مستقیم به ویژه برای کسانی که از اطلاعات کافی در حوزه‌ مالی برخوردار نیستند یا فرصت کافی برای جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات بازار و شرکت‌ها را ندارند توصیه می‌شود. صندوق‌ها از طریق انتشار «واحدهای سرمایه‌گذاری» وجوه سرمایه‌گذاران حقیقی یا حقوقی را جمع کرده و به منظور کسب سود، آنها را در دارایی‌های مختلف سرمایه‌گذاری می‌کند.

سرمایه‌گذاران می‌توانند در هر زمان سرمایه‌گذاری خود را از طریق ابطال واحدهای سرمایه‌گذاری به وجه نقد تبدیل کنند.

بدیهی است قیمت واحدهای صندوق‌های مشترک می‌تواند روزانه تغییر کند. وقتی سرمایه‌گذار واحد خود را ابطال می‌کند پولش را به قیمت روز دریافت می‌کند که می‌تواند کمتر یا بیشتر از مقدار اولیه سرمایه‌گذاری باشد. کلیه صندوق‌های مشترک سهام در ایران تحت نظر سازمان بورس بوده و تحت نظارت دقیق قانونی قرار دارند.
 
در همین رابطه علی صالح آبادی رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار گفته است؛ افراد حرفه ای در شرایط افزایش قیمت، سهام خود را می فروشند و با کاهش شاخص ها، خریداری می کنند و سود می برند و افراد غیرحرفه ای هم می توانند از خدمات صندوق های سرمایه گذاری و مشاوره کاردان های بازار سرمایه استفاده کنند
 
همچنین مهدی زمانی فر کارشناس بازار بورس و قائم مقام مدیرعامل «شرکت کارگزاری مفید» با بیان لزوم احتیاط در ورود به بازار بورس می گوید یکی بخش هایی که سرمایه داران می توانند سرمایه خود را وارد آن کنند بورس کالاست، ولی افراد عادی تنها به صرف گذاشتن وجه پول و پرداخت یک وجه تظمین نباید انتظار سود دهی در آن کلان باشند.
 
وی با بیان راهکار پیش بینی شده در بورس اوراق بهادار برای کسانی که تخصص کافی برای سرمایه گزاری در این بازار را ندارند، معتقد است صندوقهای سرمایه گزاری توسط کارگزاری ها و تیم های تحلیلی آنان و مجوز سازمان بورس تشکیل شده و افراد بجای اینکه خود سهام را معاملات کنند، خود در این صندوقها سهامدار می شوند.
 
قائم مقام کارگزاری مفید می گوید در این صندوقهای سرمایه گزاری، پولهایی که جمع می شود در بورس اوراق بهادار و یا بانکها تیم های تحلیلی با این سهام ها کار می کنند و مرتب خرید و فروش کرده و آن وقت سهام آن صندوق است که قیمتهای آن تغییر می کند، یعنی بطور غیر مستقیم کسی که وارد بازار اوراق بهادار می شود، سهامدار صندوق می شود و از منافع آن استفاده می کند.
 
طبیعتا اولین تمرکز هر سرمایه‌گذار برای قرار دادن پول خود در یک صندوق «میزان بازدهی»  یا همان «سودآوری» است. نگاه کردن به عملکرد یک، سه یا پنج ساله می‌تواند معیار خوبی برای ارزیابی وضعیت صندوق از این لحاظ باشد.

بهتر است که عملکرد صندوق را هم در مواقع رونق و هم مقاطع رکود بازار مطالعه کنیم . همچنین باید وضعیت سودآوری صندوق را با سودآوری شاخص بازار (که نمایانگر وضعیت کلی بورس است) مقایسه کرد که تا یک معیار مناسب جهت مقایسه ایجاد شود. اما نکته مهم این است که بازدهی صندوق به تنهایی معیار کافی برای انتخاب یا عدم انتخاب یک صندوق نیست زیرا عملکرد قبلی صندوق‌ها به هیچ وجه تضمین‌کننده عملکرد آینده آنها نیست به ویژه اگر عمر صندوق کمتر از پنج سال باشد.
 
علاوه بر این نکته مسائل دیگری همچون عمر و اندازه صندوق، نوسان و ریسک، سبت گردش سهام، ترکیب و تنوع دارایی ها، مدیریت صندوق و کارمزدها و هزینه‌های صندوق نیز باید مورد توجه قرار بگیرد و سرمایه گذاران باید در این رابطه نیز اطلاعات دقیقی را به دست آورند.
 
در شرایطی که هم اکنون فعالیت صندوق های سرمایه گذاری در ایران جایگاه مناسبی را به دست آورده است چندی پیش مجوز فعالیت یکصد و سی امین صندوق سرمایه‌ گذاری با نام "صندوق سرمایه‌ گذاری نیکوکاری دانشگاه تهران" توسط سازمان بورس صادر شد و این موضوع به سرمایه گذاری مطمئن از سوی افرادی که تخصص کافی در بازار بورس را ندارند کمک می کند.

بر همین اساس در جدول زیر موفق ترین صندوق های سرمایه گذاری در ایران تا تاریخ 12 خرداد سال 93 آمده است:

 

منبع:نامه