به گزارش  خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گرد اوری انواع مختلف جانوران زنده در مکانی که چندان شبیه زیستگاه طبیعی‌اشان نیست و به منظور ایجاد محیطی برای سرگرمی، شادی و درآمد زایی است چنین محیطی که نه چندان سالم و فقط برای گذراندن اوقات فراغت مردم به خصوص کودکان و نوجوانان است، ‌نه تنها ارتباطی بین طبیعت و مردم شهرنشین ایجاد نمی کند بلکه انگیزه حفاظت از جانوران را در مردمی که شاهد بهره کشی از حیوانات در قفس های تنگ برای بازیگری با زنجیر دعوت می شوند را افزایش می دهد.

علیرضا مهدوی کارشناس محیط زیست با بیان اینکه مدتی است سیرک های مختلف نه تنها از طرف گروههای رانده شده برون مرزی بلکه از طرف هموطنان خودمان، حمایت شده و شروع به کار می کنند گفت: در کشور ما هر از چندگاهی مسائل مختلفی بدون اندیشه متداول می شود.
 
درحالی که دنی از جانوران کمیاب و یا وحشی که باید در زیستگاه خود باشند در سیرک‌ها دوری می کند در ایران هر روز تعداد باغ وحشهای سیار و سیرک هایی که از جانوران گوناگون در آنها استفاده می‌شود در حال افزایش است.

اما چرا سیرک جانوران به عنوان یک رخداد ناخوشایند در جهان شناخته و با آن مبارزه می شود؟
وی افزود: شاید اولین برخورد ما با سیرک جنبه تفریحی آن باشد. تفریح سالم در صورتی که متضرر چیزی نشویم در ذات خود برای آدمی ارزشمند و واجب است و سیرک به مثابه یک تفریح شاد برای بازیافتن دوباره قوای روان می تواند مفید باشد اما نباید فراموش کنیم صحت این موضوع در سیرکی است که در آن از جانوران برای خنده و شادی آدمی استفاده نمی شود.

تماشای حرکت غیرعادی و شبیه به انسان جانوران در بطن خود از لحاظ روانشناختی مخرب است و بیشترین تأثیر چنین تخریب هایی در اذهان کودکان است.

وی ادامه داد: کودکان در ذهن خود به راحتی آزادی و آرامش ناشی از طبیعت را حس می کنند و به این سبب است که اگر کودکان می توانند ساعاتی طولانی محو در تماشا یا نوازش حیوانی شوند آنان می توانند به راحتی محبت و صلح را از طبیعت بیاموزند.

اما سیرک جانوران به عنوان پدیده ای تلخ که نشان از دربند بودن است تصویری را از تسلط و بهره کشی انسان از طبیعت و حیات وحش پیرامون خود در ذهن تداعی می‌کند.
مهدوی با اشاره به اهمیت محیط زیست و حیات وحش در جهان هستی تصریح کرد: جانوران دیگر وسیله ای برای سرگرمی و درآمد زایی نیستند و نمی‌توان آنها را با این اهداف وادار به نمایش کرد.
امروزه در دنیا سیرک ها بیشتر از آکروبات بازی ، شعبده بازی و نمایش‌های دیگر تشکیل می شود و اگر هم حیوانی در این سیرک ها و باغ وحش‌های سیار در شهرهای مختلف موجب شده است که شرایط نگه داری این جانوران به ویژه به دلیل کمبود فضا برای آن‌ها آزاردهنده شود.
 
وی گفت: در نگاه اول شما فکر می‌کنید وارد سیرکی شاد و مفرح شده‌اید اما با کمی دقت می‌توان فهمید اینجا اردوگاه کار اجباری جانوران است، جانورانی که در سلول‌های تنگ انفرادی نگهداری می‌شوند و در زمان لازم برای وادار کردن آن‌ها به بازیگری و نمایش برای دقایقی با زنجیر آن‌ها را از قفس خارج می‌کنند.
 
وی خاطر نشان کرد: برخی براین نظرند که سیرک یا باغ وحش می‌تواند مردم و کودکان را بیشتر با جانوران آشنا کند و علاقه مردم به آن‌ها را افزایش دهد اما چنین شرایی خلاق آن را تحقق می‌کند آن چه در سیرک‌ها روی می‌دهد خلاف آموزه‌های دینی ما نیز هست در حالی که اسلام به رعایت حقوق جانوران بسیار توصیه کرده است آیا غیر از این است که در این سیرک‌ها کودکان در معرض رفتارهایی خلاف آموزه‌های دینی قرار می‌گیرند.
 
مهدی اضافه کرد: حقوق جانوران، حق اخلاقی جانوران برای رفتار محترمانه و بدون استثنا با آن‌هاست برخی افراد بر این باورند که جانوران نیز درست مثل انسانها حقوقی دارند. نگهداری جانوران در اسارت و هم چنین تربیت و اهلی کردن جانوران آن‌ها از حدود 10 تا 12 هزار سال پیش تاکنون به کشاورزی روی آورد و به اصطلاح از انسان شکارچی غارنشین به انسان یک جا نشین یا جوامع کشاورز تغییر یافت، آغاز شد و تاکنون ادامه داشته است.
 
وی تصریح کرد: برخی براین باورند که با توجه به رشد شعور و ادارک بشر، بایستی این اسارت و نگهداری خاتمه یابد یا حداقل قانونی ضابطه‌مند برای ابعاد قفس تدوین شود که در آن حداقل فضا، برای انجام حرکات طبیعی حیوان یا جانور در نظر گرفته شود برای اسارت جانور، باید خصوصیات زندگی طبیعی جانوران، از قبیل اجتماعی بودن یا انفرادی بودن آن حیوان حقوق آن‌ها در نظر گرفته شود.
 
گفتنی است آدمی لذت آرامش و پیامی را که از نگاه به جانوران در طبیعت آزاد خودش در می‌یابد، قطعا هیچ گاه از دربند و نظاره‌گر در آنان بودن، درنمی‌یابد، امروزه افراد آگاه به این مسائل به درد و مرگ جانوران لبخند نمی‌زنند آنان به خوبی دریافته‌اند که سیرک،‌شکار و بسیاری از باغ وحش‌ها لحظاتی ناب و به یاد ماندنی را برای خود و فرزندانشان به ارمغان نخواهد آورد. 

گزارش از هراتیان