بی‌بی‌سی نیز بعنوان ارگان رسمی دولت انگلیس از زمان شروع بکار کمپین آزادی یواشکی یکی از بخش‌های خود را بصورت ثابت به آن اختصاص دارد که جای بسی سوال دارد.

با گذر از همه حواشی و معادلات سیاسی پشت پرده این موضوع، ماهیت شبکه‌های اجتماعی بالاخص فیس‌بوک و هدف استفاده آن در ایران می‌تواند این ادعای گزاف را با چالشی جدی مواجه کند چرا که رفت و آمدهای مجازی به شبکه‌های اجتماعی در ایران بیشتر جنبه سرگرمی دارد و خودافشایی‌های صورت گرفته به افرادی اختصاص دارد که اغلب رابطه کمی با واقعیت اجتماع دارند و معمولا وقت‌های اضافی شان را صرف مقوله‌هایی همچون "فیس‌بوک بازی" می‌کنند.

اگر چه در مواردی نمی‌توان از این مسئله اغماض کرد که مدیران این شبکه‌ها همواره در برهه های حساس کشورها همچون ایام انتخابات افعالی همچون مدیریت گروه‌ها و تجمعات را با دستور سرویس‌های جاسوسی صورت می دهند و البته گروه های سیاسی اغلب بصورت مناسبتی از شبکه های اجتماعی بهره می برند و مشتری ثابتی در این عرصه ندارند.

نگاهی به حجم مخاطبین صفحات فیس‌بوکی سایت ها و شبکه های خبری هم نشان می‌دهد که مشتری آنها بشدت با صفحاتی که به موضوعات زرد و مرتبط با فحشا حاضرند در موضع ضعف قرار دارد.

گفتنی است پربیننده‌ترین صفحات فیس بوکی نیز متعلق به بازیگران هالیوودی و فیلم‌هایی است که بازیگران مشهور در آن حضور دارند.

حال که ایجاد یک صفحه فیس بوکی از منظر رسانه های ضد ایرانی حرکتی جهانی به حساب می‌آید می توان به صفحات دیگری که می شود آنها را جهانی قلمداد کرد اشاره نمود که در عین دارا بودن بازدید بیشتر از صفحه ازادی های یواشکی مسیح علینژاد، ذائقه مخاطبین ایرانی در شبکه اجتماعی فیس بوک را بیشتر به نمایش می‌گذارد.

صفحه فیس‌بوک کلاه قرمزی با حدود 800 هزار عضو

صفحه فیس بوک جوک با حدود یک میلیون عضو

خز و خیل‌های فیس بوک با حدود 400 هزار عضو

صفحه فیس بوک هواداران فسنقری با حدود 200 هزار عضو

گروه خنگ‌های فیس بوک با 150 هزار عضو

صفحه ببعی در فیس بوک با حدود 150 هزار عضو

انتهای‌پیام/