"قرضاوی"، شیخی که فتنه‌انگیزی و تفرقه‌افکنی می‌کند
یوسف قرضاوی، در تفرقه افکنی و فتنه انگیزی میان مسلمانان نقش فعالی دارد و با گروه های تروریستی مختلف که اعمال جنایکارانه و وحشیانه ای را انجام می دهند، همبستگی دارد
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از پایگاه اطلاع رسانی عراق، یوسف قرضاوی، نامی است که بسیار از رسانه ها شنیده شده و گمان می رود که او از دعوت‌کنندگان یه اسلام است؛ قرضاوی شخصیت های متناقضی دارد و مواضع او با توجه به شرایط، به سرعت تغییر می کند و شایع شده که او با گروه های تروریستی مختلف که اعمال جنایکارانه و وحشیانه ای را انجام می دهند، همبستگی دارد؛ در واقع او خود یکی از سران فتنه و سخنگویان سلطه گران به شمار می رود و خود را وقف خدمت به حکام کرده است.
او در تفرقه افکنی و فتنه انگیزی میان مسلمانان نقش فعالی دارد و به همین دلیل، بسیاری از کشورهای عربی و مسلمان، از ورود او به خاک خویش ممانعت کرده اند. قرضاوی هرچند از اسلام به عنوان پوششی برای مخفی کردن مواضع سیاسی خود استفاده می کند، ولی تمایل خود در کمک به سازمان های تروریستی را نیز مخی نمی کند و فتواهایی صادر می کند که مردم را به کشتار و ویرانگری در سرزمین های اسلامی تحریک می‌کند.
با وجود تمام گواهینامه ها و مجوزهایی که دانشگاه الازهر به قرضاوی اعطاء کرده است، ولی او دیگر از شخصیتی دینی و جایگاهی قانونی برخوردار نیست و بلکه به شخصیتی افراطی مبدل گشته که از سازمانهای تروریستی حمایت می کند و به دولت قطر که حاکمان آن، از او به هنگام نیاز استفاده ی ابزاری می کنند، پناه برده است؛ به گونه ای که به حضور نیروهای آمریکایی در پایگاه های نظامی قطر که به شبکه ی ماهواره ای الجزیره که قرضاوی از طریق آن فتواهای تفرقه افکنانه خود را پخش می کند، نزدیک است، هیچ اعتراضی نکرده و هرگز، از دفتر روابط اسرائیل و قطر که عملا رژیم صهیونیستی را به رسمییت می شناسد، سخنی نگفته است.
بی تردید، مواضع منفی او در قبال ملت عراق، از جدیت او در مواضع تفرقه افکنانه و حمایتش از تروریست و مشارکت رسانه ای خود در تحریک طائفه های مختلف عراق نشان دارد.
معاون رئیس پلیس دبی، در صفحه توئیتر خود، وجود شخصیاتی مانند قرضاوی را، تهدیدی برای امنیت منطقه به حساب آورده و به قرضاوی، لقب شیخ فتنه را داده است.در هر صورت، مواضع قرضاوی، با ساده ترین اهداف و مبانی اسلام تناقض دارد و موضع او در قبال اتفاقات عراق و جانبداریش از تروریست ها که به کشتار ملت عراق و ویرانی شهرهای آن می پردازند، او را شریک جرم تروریست ها قرار می دهد.
شاید حمایت او از گروه های تروریستی و اشغال شهر موصل و نیز فتواهای او در خصوص کشتار مردم بی گناه عراق، در شرایطی که انسان عاقل، واقعگرا و دین مدار، به جای خونریزی و جنگ، به گفتگو و راه حل مسالمت آمیز فرا می خواند، بهترین نمونه از مواضع او باشد.
انتهای پیام/
