ابداع روش نوين در تصفيه آب‌های آلوده با نانو کامپوزيتها
محققان هندی موفق به تصفیه‌ی آب آلوده به رنگ و میکرواورگانیسم‌های بیماری‌زا با استفاده از نانوکامپوزیت سیلیکا/نقره شدند.
به گزارش خبرنگار علمي باشگاه خبرنگاران؛ محققان هندی موفق به تصفیه‌ی آب آلوده به رنگ و میکرواورگانیسم‌های بیماری‌زا با استفاده از نانوکامپوزیت سیلیکا/نقره شدند، این گروه درصدد ساخت فیلترهای قابل حمل با این نانوکامپوزیت هستند.
رنگ‌ها و ترکیبات مختلف صنایع نساجی با وارد شدن به آب‌ها، می‌توانند موجب آلودگی آب شوند. بعد از صنعت کشاورزی، صنعت نساجی دومین منبع آلوده‌کننده آب‌ها است.
براساس تخمین بانک جهانی 17 تا 20 درصد آلودگی صنایع، توسط رنگ‌ها و مواد شیمیایی مورد استفاده در صنعت نساجی اتفاق می‌افتد. در پساب‌های این صنعت 72 ماده شیمیایی سمی شناسایی شده است که 30 نوع آن غیرقابل زدایش از آب است. این موضوع موجب تهدید محیط زیست می‌شود. تصفیه‌ی این آب‌های آلوده کاری پرهزینه و زمان‌بر است.
در حال حاضر روش‌های مختلفی نظیر لخته‌کردن، اسمز معکوس و جداسازی با غشاء برای تصفیه‌ی آب استفاده می‌شود اما تمام این روش‌ها پرهزینه بوده و گاهی برای از بین بردن رنگ‌ها مناسب نیست. استفاده از کربن فعال نیز به دلیل برگشت‌ناپذیر بودن، چندان مناسب نیست. همچنین جداکردن پاتوژن‌ها نیازمند روش‌هایی نظیر افزودن کلر یا اوزون به آب است.
پژوهشگران هندی از نانوکامپوزیت نقره سیلیکا برای این کار استفاده کردند. با این نانوکامپوزیت می‌توان باکتری‌های بیماری‌زا و آلاینده‌های موجود در آب را جداسازی کرد بدون این که نیاز به مواد شیمیایی، دمای بالا، فشار و الکتریسیته باشد.
سوجی داس، از مؤسسه‌ی تحقیقات چرم هند، می‌گوید: «نانوذرات نقره را روی بستر سیلیکا قرار دادیم که این کار با استفاده از یک پروتئین زیست‌سازگار انجام شد. این پروتئین به‌عنوان احیاء‌کننده و عامل محافظ نانوذرات نقره عمل کند و مانع از اکسید شدن آن‌ها در برابر شرایط محیطی می‌شود. در نهایت ماده‌ای ارزان و کارا برای تصفیه‌ی آب به‌وجود می‌آید.
این روش نیاز به تجهیزات پیچیده و گرانقیمت نداشته و عاری از مواد شیمیایی است. در نتیجه مشکلات زیست‌‌محیطی این فرآیند به حداقل می‌رسد.
این نانوکامپوزیت قادر است رنگ‌ها را در دماها و pHهای مختلف از آب جداسازی کند. علاوه بر این، این نانوکامپوزیت قادر به از بین بردن میکرواورگانیسم‌های موجود در آب آلوده است.
این گروه تحقیقاتی قصد دارند تا این ماده‌ی جدید را به صورت فیلتر صنعتی و در حجم بالا تولید کنند. این فیلتر، سیار و قابل حمل بوده و می‌توان آن را به هر جایی حمل کرد.
انتهای پیام/
رنگ‌ها و ترکیبات مختلف صنایع نساجی با وارد شدن به آب‌ها، می‌توانند موجب آلودگی آب شوند. بعد از صنعت کشاورزی، صنعت نساجی دومین منبع آلوده‌کننده آب‌ها است.
براساس تخمین بانک جهانی 17 تا 20 درصد آلودگی صنایع، توسط رنگ‌ها و مواد شیمیایی مورد استفاده در صنعت نساجی اتفاق می‌افتد. در پساب‌های این صنعت 72 ماده شیمیایی سمی شناسایی شده است که 30 نوع آن غیرقابل زدایش از آب است. این موضوع موجب تهدید محیط زیست می‌شود. تصفیه‌ی این آب‌های آلوده کاری پرهزینه و زمان‌بر است.
در حال حاضر روش‌های مختلفی نظیر لخته‌کردن، اسمز معکوس و جداسازی با غشاء برای تصفیه‌ی آب استفاده می‌شود اما تمام این روش‌ها پرهزینه بوده و گاهی برای از بین بردن رنگ‌ها مناسب نیست. استفاده از کربن فعال نیز به دلیل برگشت‌ناپذیر بودن، چندان مناسب نیست. همچنین جداکردن پاتوژن‌ها نیازمند روش‌هایی نظیر افزودن کلر یا اوزون به آب است.
پژوهشگران هندی از نانوکامپوزیت نقره سیلیکا برای این کار استفاده کردند. با این نانوکامپوزیت می‌توان باکتری‌های بیماری‌زا و آلاینده‌های موجود در آب را جداسازی کرد بدون این که نیاز به مواد شیمیایی، دمای بالا، فشار و الکتریسیته باشد.
سوجی داس، از مؤسسه‌ی تحقیقات چرم هند، می‌گوید: «نانوذرات نقره را روی بستر سیلیکا قرار دادیم که این کار با استفاده از یک پروتئین زیست‌سازگار انجام شد. این پروتئین به‌عنوان احیاء‌کننده و عامل محافظ نانوذرات نقره عمل کند و مانع از اکسید شدن آن‌ها در برابر شرایط محیطی می‌شود. در نهایت ماده‌ای ارزان و کارا برای تصفیه‌ی آب به‌وجود می‌آید.
این روش نیاز به تجهیزات پیچیده و گرانقیمت نداشته و عاری از مواد شیمیایی است. در نتیجه مشکلات زیست‌‌محیطی این فرآیند به حداقل می‌رسد.
این نانوکامپوزیت قادر است رنگ‌ها را در دماها و pHهای مختلف از آب جداسازی کند. علاوه بر این، این نانوکامپوزیت قادر به از بین بردن میکرواورگانیسم‌های موجود در آب آلوده است.
این گروه تحقیقاتی قصد دارند تا این ماده‌ی جدید را به صورت فیلتر صنعتی و در حجم بالا تولید کنند. این فیلتر، سیار و قابل حمل بوده و می‌توان آن را به هر جایی حمل کرد.
انتهای پیام/
