به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی باشگاه خبرنگاران، تمدن ایران اسلامی مجموعه‌ای از دستاورد‌های مادی و معنوی است که در طول تاریخ چند هزار ساله این سرزمین رشد و پرورش یافته است.

 بسیاری از میراث معنوی مادی که تمدن بشری از آن سود برده و می‌برند از حوزه جغرافیایی و فرهنگی این فلات خارج و وارد سرزمین‌های دیگر شده است.

از منظر فرهنگی، مواریث فرهنگی به دو نوع میراث فرهنگی مادی (ملموس) و میراث فرهنگی معنوی ( غیر ملموس) تقسیم می‌شود.

فرهنگی ایرانی دارای جنبه‌های متنوع مادی و معنوی و دارای غنای بی بدیل است که هر فردی که خارج از کشور وارد این سرزمین می‌شود را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد.

بی شک این غنای فرهنگی نیازمند حفظ تمامی ارزش‌های مادی و معنوی آن است. با توجه به شرایط و موقعیت کشورمان در منطقه خاورمیانه و جریان‌هایی که علیه این سرزمین و ملت در منطقه در جریان است و هر از گاهی می‌شنویم که یکی از مواریث فرهنگی کشورمان توسط همسایگان شمالی و جنوبی به نام آن کشور ثبت شده است، زنگ خطر جدی را برای مسئولان فرهنگی کشور به صدا در می‌آورد.

 لذا برای حفظ و حراست و سپس بسط ارزش‌های فرهنگی در کشور باید عزم و همت دستگاه‌های مختلف به کار گرفته شود. از این رو در آغاز لازم است آثار مواریث فرهنگ مادی حفظ و حیاء شود. از آن‌جایی که میراث معنوی جنبه‌های مادی گوناگون به خود می‌گیرد و به نوعی به نماد و نشانه در هر فرهنگی تبدیل می‌شود، لذا باید برای حفظ آثار معنوی هر فرهنگ جنبه‌های مادی آن نیز حفظ شود.

 متاسفانه در چند سال گذشته در حوزه آثار مادی صدمات بسیاری به آثار فرهنگی کشور وارد آمده که به جنبه‌های معنوی و ارزش فرهنگی کشور نیز صدمه وارد کرده است.

از این رو به جا و شایسته است که مسئولان و مدیران فرهنگی کشور برای حفظ آثار و مواریث مادی و معنوی کشور و ثبت این آثار در سطح جهانی برنامه‌های مدونی آماده و هرچه زودتر آن را به مرحله اجرا در آورند.

غفلت و از دست دادن زمان به مثابه فرصت به کشورهای دیگر برای تاراج میراث مادی و معنوی فرهنگی کشور است که بخشی از هویت ملی همه ایرانیان را شکل می‌دهد.

انتهای پیام/