و خداوند متعال، چنین زنی را الگوی زنان جهان قرار داده است. بانویی ثروتمند که با مال و جان خود در راه دین اسلام مجاهدت کرد. رسول گرامی اسلام (ص) در طول حیات بابرکت شان همواره از همسر بزرگوارشان به نیکی یاد می کردند و می فرمودند: اسلام پس از جاذبه و معنویت خود، تنها با شجاعت و شهامت و شمشیر عدالت علی و دارایی خدیجه بر پای ایستاد و استواری یافت.

 

 

 

امیرالمومنین(ع) می فرمایند: «و لم یجمع بیت واحد یومئذ فی الاسلام غیر رسول‌اللَّه(صلّی‌اللَّه علیه و آله) و خدیجة و انا ثالثهما»؛ تنها خانه‌ای که اهل آن، مسلمان

بودند، خانه‌ ما بود؛ پیغمبر بود، خدیجه بود و من.

 

رسول گرامی اسلام (ص)، همواره از حضرت خدیجه(س) به نیکی یاد می‌کردند و بر او درود می‌فرستادند و می‌فرمودند: «خدیجه، هنگامی به من پیوست که همه مردم از من دوری می‌گزیدند؛ مرا در راه اسلام تنها نگذاشت و حمایتم کرد؛ خدایش بیامرزد که زن پربرکتی بود و از او صاحب شش فرزند شدم».(بحار الانوار، ج16، ص12)

 

عفاف و پاکدامني؛ ازدواج معنوي؛ ايمان؛ هجرت؛ شکيبايي و ثبات قدم؛ انفاق و بخشش، شش ویژگی بارز حضرت خديجه (س) است که وی را به مقام همسری رسول گرامی اسلام(ص) و ام المومنین؛ مادر بانوی دو عالم حضرت فاطمه (س) مفتخر نمود. 

 

عفّت و پاکدامني حضرت خديجه (س) در عصر جاهليت سبب شد، الگو و نمونه زمان شود و به لقب "طاهره" مشهور گردد و فضايل نيک و پسنديده ايشان زبانزد خاص و عام بود. با اينکه از ثروت و مکنت فراواني برخوردار بود و خواستگاران فراواني داشت ولي با قلب و دلي مملو از عشق به خدا؛ در عفت و پاکدامني، طاهره زندگي مي کرد.

 

 

همراهي او با پيامبر و مسلمانان در شعب ابوطالب و کمک هايي که نزديکان پدري او براي مسلمانان به شعب مي فرستادند، مايه قوّت قلب مسلمانان بود. اين همراهي و همکاري و فداکاري صادقانه، مصداقي عيني و مثال زدني از زنان مهاجر و مجاهد ساخته بود که همواره پيامبر(ص) ياد و نام او را بسيار بزرگ مي داشت و نشانه محبّت خديجه به خداوند پيروي خالصانه او از پيامبر اکرم(ص) بود.

 

هر انساني در دوراني كه در رحم مادر است سعادت يا شقاوتش رقم زده مي شود (البته نه به اين معنا كه از آن دوران بر پيشاني اش زده شود و ديگر اعمالش ثابت باشد و نتواند آن را تغيير دهد بلكه عبادت هاي مادر، دعاها و اعمال خير مادر و حلال خوردن مادر در روح وجسم جنين مؤثر است). عبادات و اعمال مادر بر روي فرزند اثر مي گذارد و براي همين هم اگر ما تاريخچه زندگي تمام پيامبران و ائمه و سلاله هاي پاك را بررسی کنیم، خواهيم ديد كه از پدر و مادر پاك به دنيا آمده اند. يك مادر در دوران جنيني فرزندش، اعمال و كردارش و همچنين تغذيه و روحش بر روي جنين بسيار مؤثر است

 

 

پيغمبر (ص) همواره درباره همسر گرامی شان اینگونه می فرمودند : خدا شاهد است‏ خديجه زنى بود كه چون همه از من رو مى گردانيدند ، او به من روى مى‏ كرد ; و چون همه از من مى‏ گريختند، به من محبت و مهربانى مى‏ كرد ; و چون همه دعوت مرا تكذيب ‏مى ‏كردند ، به من ايمان مى‏ آورد و مرا تصديق مى‏ کرد . در مشكلات ‏زندگى مرا يارى مى ‏داد و با مال خود كمك مى‏ كرد و غم از دلم‏ مى ‏زدود .

 

حضرت امام صادق (ع) فرمود : «وقتى خديجه از دنيا رفت ،فاطمه كودكى خردسال بود ، نزد پدر آمد و گفت : «يا رسول الله ‏امى‏» ; مادرم كجاست ؟

پيامبر (ص) سكوت كرد . جبرئيل نازل شد و گفت : خدايت‏ سلام ‏مى‏ رساند و مى ‏فرمايد : به زهرا بفرما ، مادرت در بهشت و در كاخ‏ طلايى كه ستونش از ياقوت سرخ است و اطرافش آسيه و مريم هستند ،جاى دارد .

 

 

در کتاب «الخصائص الفاطمیه» نقل شده : طبق روایت مشهور هنگامی که حضرت خدیجه رحلت کرد، فرشتگان رحمت از جانب خداوند کفن مخصوصی برای خدیجه نزد رسول خدا آوردند و این مطلب علاوه بر اینکه مایه برکت برای خدیجه بود، مایه تسلی خاطر رسول خدا گردید.

 

پیامبر اکرم پیکر مطهر حضرت خدیجه را با آن کفن پوشانید. سپس جنازه او را با همراهان به سوی قبرستان معلی بردند تا در کنار مادرش حضرت آمنه به خاک بسپارند . درآنجا قبری برای حضرت خدیجه آماده کردند، رسول خدا درمیان آن قبر رفت و خوابید ، سپس بیرون آمد وآن گوهر پاک را در آنجا به خاک سپرد.

 

تا آفتاب درخشان خدیجه‌ی کبری(س) و فاطمه‌ی زهرا(س) و زینب کبری (س) می‌درخشد، طرح‌های کهنه و نو «ضدّ زن» به نتیجه نخواهد رسید...زن مسلمان ایرانی تاریخ جدیدی را پیش چشم زنان جهان گشود و ثابت کرد که می‌توان زن بود، عفیف بود، محجبه و شریف بود و درعین حال، در متن و مرکز بود. می‌توان سنگر خانواده را پاکیزه نگاه‌داشت و در عرصه‌ سیاسی و اجتماعی نیز سنگرسازی‌های جدید کرد و فتوحات بزرگ به ارمغان آورد. زنانی که اوج احساس و لطف و رحمت زنانه را با روح جهاد و شهادت و مقاومت درآمیختند و مردانه‌ترین میدان‌ها را با شجاعت و اخلاص و فداکاری خود فتح کردند. 

(پیام مقام معظم رهبری به کنگره هفت هزار زن شهید کشور 16/12/91)