به گزارش خبرنگار ادبیات باشگاه خبرنگاران سید حمیدرضا برقعی شعری با مضمون حضرت علی(ع) سروده است. 

مصرع ناقص من کاش که کامل می‌شد
شعر در وصف تو از سوی تو نازل می‌شد
شعر در شأن تو شرمنده به همراهم نیست  
واژه در دست من آنگونه که می‌خواهم نیست
من که حیران تو حیران توام می‌دانم  
نه فقط من که درین دایره سرگردانم  
همه عالم و آدم به تو می‌اندیشند  
شک ندارم که خدا هم به تو می‌اندیشد  
کعبه از راز جهان، راز خدا آگاه است  
راز اعجاز خدا نقطه بسم الله است  
کعبه افتاده به پایت سر راهت سرمست  
پیر من چاک و غزل خوان و صراحی در دست  
کعبه وقتی که در آغوش خودش یوسف دید  
خود زلیخا شد و خود پیرهن صبر درید  
کعبه بر سینه خود نام تو ای مرد نوشت  
قلم خواجه شیراز کم آورد نوشت:  
ناگهان پرده برانداخته‌ای یعنی چه  
مست از خانه برون تاخته‌ای یعنی چه  
راز خلقت همه پنهان شده در عین علی است  
کهکشانها همه نخی از وصله نعلین علی است  
روز و شب از تو قضا از تو قدر می‌گوید  
ها علی بشر کیف بشر می‌گوید  
می‌رسد دست شکوه تو به سقف ملکوت  
ای که فتح ملکوت است برای تو هبوط  
نه فقط دست زمین از تو ترا می‌خواهد  
سالیانی است که معراج خدا می‌خواهد  
زیرپای تو به زانوی ادبی بنشیند  
لحظه‌ای جان یتیمان عرب بنشیند  
دم به دم هر تو تلمیح خدا بود علی  
رقص شمشیر تو تفریح خدا بود علی  
وای اگر تیغ دو دم را به کمر می‌بستی  
وای اگر پارچه زرد به سر می‌بستی  
در هوا تیغ دو دم نعره‌ی هو هن می‌زد
نعره حیدریه أین تقروا می‌زد
بار دیگر سپر و تیغ و علم را بردار  
پا دری دایره بگذار عدم را بردار  
بعد از آن روز که در کعبه پدیدار شدی  
یازده مرتبه در آینه تکرار شدی  
راز خلقت همه پنهان شده درعین علی است  
کهکشان‌ها نخی از وصله نعلین علی است  
روزوشب از تو قضا از تو قدر می‌گوید  
ها علی بشر کیف بشر می‌گوید
 
انتهای پیام/ اس