دستاوردی دیگر از پژوهشگران دانشگاه کاشان؛
سنجش گونه‌های دارویی با روش آماری
در این کار تحقیقاتی از توانایی روش‌های آماری در جداسازی پیک‌های الکتروشیمیایی همپوشانی شده‌ی دو داروی مهم زیستی، شامل سولفامتی‌زول و سولفاپیریدین، استفاده شده است.
به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران ، محققان دانشگاه کاشان، جهت اندازه‌گیری همزمان گونه‌های دارویی، نانوحسگری با حد تشخیص پایین طراحی نموده‌اند. در این طرح، در کنار نانوحسگر مورد استفاده، جهت رفع مشکلات توصیف نتایج آزمایشگاهی، بهره‌گیری از روشی آماری پیشنهاد شده است. کاهش هزینه، افزایش سرعت و عدم نیاز به استفاده از حلال‌های آلی در آزمون‌ها، از مزایای روش پیشنهادی است.
اندازه‌گیری داروها نقش مهمی در کنترل کیفیت دارو ایفا کرده و تاثیر زیادی بر سلامت عمومی ایجاد می‌کند. بنابراین انتخاب یک روش ساده، حساس و سریع جهت اندازه‌گیری این ترکیبات از اهمیت زیادی برخوردار است. در این کار تحقیقاتی از توانایی روش‌های آماری در جداسازی پیک‌های الکتروشیمیایی همپوشانی شده‌ی دو داروی مهم زیستی، شامل سولفامتی‌زول و سولفاپیریدین، استفاده شده است.
سید مهدی قریشی مدیر پروژه گفت: اندازه‌گیری دو داروی سولفامتی‌زول و سولفاپیریدین، به‌دلیل همپوشانی شدید پیک‌های الکتروشیمیایی آن‌ها، تنها با استفاده از روش‌های متدوال امکان‌پذیر نیست. بنابراین، در این پژوهش از تلفیق روش‌های آماری همراه با روش‌های الکتروشیمیایی استفاده شده است. هم‌چنین به منظور افزایش حساسیت پاسخ ها، این اندازه‌گیری در سطح الکترود خمیر کربن اصلاح شده با نانولوله‌های کربنی چند دیواره انجام شده است.
با توجه به جایگزینی استفاده از روش‌های آزمایشگاهی جداسازی با روش‌های آماری کمومتریکس، علاوه بر افزایش حساسیت و بهبود حد تشخیص اندازه‌گیری در مقیاس نانومولار، محاسنی همانند کاهش هزینه، افزایش سرعت، عدم استفاده از حلال‌های آلی و در نتیجه کاهش آلودگی نیز حاصل شده است.
کمومتریکس علمی است که با استفاده از آمار و ریاضیات، به طور موثر جهت حل مشکلات و توصیف نتایج آزمایشگاهی در علوم مختلف به کار می‌رود. از جمله این کاربردها می‌توان به حل مشکلات مربوط به بهینه‌سازی روش‌های تجزیه و اندازه‌گیری ترکیب‌هایی با پیک‌های به شدت همپوشانی کننده اشاره نمود.
قریشی در انتها با اشاره به نتایج رضایت‌بخش این کار تحقیقاتی در نمونه‌های حقیقی، ابراز امیدواری کرد که امکان تجاری شدن این کار وجود دارد. از این‌رو، توسعه‌ی این روش در سطحی بالاتر از مقیاس آزمایشگاهی، جزء برنامه‌های آینده این گروه تحقیقاتی است.
انتهای پیام/
