هر شب با قرآن/ خداوند چه چیزی را وسیله‌ی فریب می‌داند؟
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
منافقان، مؤمنان را ندا می‌دهند که مگر ما (در دنیا) با شما نبودیم، گویند: آری ولی شما خود را به فتنه افکندید و در انتظار (حوادث سوء برای مؤمنان) بودید و (در دین حق) شک کردید و آرزوها(ی باطل) شما را فریفت تا آن که فرمان خداوند(نسبت به هلاکت شما) فرارسید و (شیطانِ) فریبنده، شما را درباره خدا فریب داد.
* «فتنتم انفسکم» یعنی خود را گرفتار فتنه نفاق ساختید. «تربّص» به معنای انتظار کشیدن است. «امانی» جمع «اُمنیه» به معنای آرز و «غَرور» به معنای فریبنده، یکی از لقب‌های شیطان است.
مؤمن، بدخواه کسی نیست. «لاتجعل فی قلوبنا غلاً للذین آمنوا»( حشر، 10) ولی منافق منتظر حادثه بد برای دیگران است. «تربّصتم»
مؤمن، اهل یقین است، ولی منافق غرق در تردید. «ارتبتم»
مؤمن، واقع‌بین است و منافق خیال پرداز. «غرّتکم الامانی»
مؤمن، همین که با شیطان و وسوسه او روبرو شود، متذکر می‌شود. «اذا مسّهم طائف من الشّیطان تذکروا»( اعراف، 201) ولی منافق فریب می‌خورد. «غرّکم باللّه الغَرور»
* بر اساس آیات دیگر، منافقان، دین را عامل فریب مؤمنان می‌پنداشتند و می‌گفتند: «غرّ هؤلاء دینهم»( انفال، 49) یا می‌گفتند: وعده‌های خدا و رسول وسیله فریب است، «ما وعدنا اللّه و رسوله الا غرورا»( احزاب، 12) ولی این آیه پاسخ می‌دهد که شیطان و آرزوهای طولانی، وسیله فریبند. «غرّتکم الامانی - غرّکم باللّه الغَرور»
* در قیامت، میان منافقان و مؤمنان گفتگوهاست. «ینادونهم»،(فعل مضارع نشان استمرار است)
* گفتگوی منافقان از پشت دیوار و همراه با ناله و استمداد است. «ینادونهم»
* در قیامت، خاطرات دنیوی فراموش نمی‌شود. «ألم نکن معکم»
* همراهی فیزیکی و ظاهری مهم نیست، همراهی فکری و عملی لازم است. «ألم نکن معکم قالوا بلی»
* خطر آنجاست که انسان خود را فریب دهد و زشت‌ها را با آنکه می‌فهمد زشت است، زیبا ببیند. «فتنتم انفسکم»
* آرزوهای دور و دراز برای زندگی در دنیا، زمینه‌ساز شک و تردید در مورد قیامت است. «و ارتبتم و غرّتکم الامانی»
* چه بسا شیطان با وعده آمرزش و بخشش الهی، انسان را فریب داده و او را به رحمت خدا مغرور می‌سازد. «غرّکم باللّه الغَرور»
سوره حدید آیه 14
ینَادُونَهُمْ أَلَمْ نَکن مَّعَکمْ قَالُواْ بَلَی وَلَکنَّکمْ فَتَنتُمْ أَنفُسَکمْ وَ تَرَبَّصْتُمْ وَارْتَبْتُمْ وَغَرَّتْکمُ الْأَمَانِی حَتَّی جَآءَ أَمْرُ اللَّهِ وَغَرَّکم بِاللَّهِ الْغَرُورُ منافقان، مؤمنان را ندا می‌دهند که مگر ما (در دنیا) با شما نبودیم، گویند: آری ولی شما خود را به فتنه افکندید و در انتظار (حوادث سوء برای مؤمنان) بودید و (در دین حق) شک کردید و آرزوها(ی باطل) شما را فریفت تا آن که فرمان خداوند(نسبت به هلاکت شما) فرارسید و (شیطانِ) فریبنده، شما را درباره خدا فریب داد.
* «فتنتم انفسکم» یعنی خود را گرفتار فتنه نفاق ساختید. «تربّص» به معنای انتظار کشیدن است. «امانی» جمع «اُمنیه» به معنای آرز و «غَرور» به معنای فریبنده، یکی از لقب‌های شیطان است.
مؤمن، بدخواه کسی نیست. «لاتجعل فی قلوبنا غلاً للذین آمنوا»( حشر، 10) ولی منافق منتظر حادثه بد برای دیگران است. «تربّصتم»
مؤمن، اهل یقین است، ولی منافق غرق در تردید. «ارتبتم»
مؤمن، واقع‌بین است و منافق خیال پرداز. «غرّتکم الامانی»
مؤمن، همین که با شیطان و وسوسه او روبرو شود، متذکر می‌شود. «اذا مسّهم طائف من الشّیطان تذکروا»( اعراف، 201) ولی منافق فریب می‌خورد. «غرّکم باللّه الغَرور»
* بر اساس آیات دیگر، منافقان، دین را عامل فریب مؤمنان می‌پنداشتند و می‌گفتند: «غرّ هؤلاء دینهم»( انفال، 49) یا می‌گفتند: وعده‌های خدا و رسول وسیله فریب است، «ما وعدنا اللّه و رسوله الا غرورا»( احزاب، 12) ولی این آیه پاسخ می‌دهد که شیطان و آرزوهای طولانی، وسیله فریبند. «غرّتکم الامانی - غرّکم باللّه الغَرور»
* در قیامت، میان منافقان و مؤمنان گفتگوهاست. «ینادونهم»،(فعل مضارع نشان استمرار است)
* گفتگوی منافقان از پشت دیوار و همراه با ناله و استمداد است. «ینادونهم»
* در قیامت، خاطرات دنیوی فراموش نمی‌شود. «ألم نکن معکم»
* همراهی فیزیکی و ظاهری مهم نیست، همراهی فکری و عملی لازم است. «ألم نکن معکم قالوا بلی»
* خطر آنجاست که انسان خود را فریب دهد و زشت‌ها را با آنکه می‌فهمد زشت است، زیبا ببیند. «فتنتم انفسکم»
* آرزوهای دور و دراز برای زندگی در دنیا، زمینه‌ساز شک و تردید در مورد قیامت است. «و ارتبتم و غرّتکم الامانی»
* چه بسا شیطان با وعده آمرزش و بخشش الهی، انسان را فریب داده و او را به رحمت خدا مغرور می‌سازد. «غرّکم باللّه الغَرور»
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
