مهدی دوایی، روانشناس تربیتی در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، گفت: استرس ترس از این است که ما نمی‌دانیم در آینده چه پیش می‌آید، آیا من در کنکور قبول می‌شوم یا نه. استرس هم می‌تواند سازنده باشد و هم مخرب. در استرس سازنده ما به خاطر اینکه مثلا می‌ترسیم که در کنکور یا امتحان قبول نشویم، می‌دانیم که اگر حرکت نکنیم، به جایی نمی‌رسیم، پس به درس خواندن روی می‌آوریم.

وی ادامه داد: استرس زمانی مخرب است که ما را از کار روزانه‌مان باز دارد و یا اینکه آنقدر بالا رود که اصلا نتواند شخص درس بخواند، هرچه بخواند فراموش کند و یا آنقدر اضطراب دارد که اقدام به کاری نمی‌کند. این استرس اگر طولانی و مزمن شود، به بیماری  روانی تبدیل می شود و اضطراب یکی از ریشه‌های بیماری روانی است.

وی تصریح کرد: یکی دیگر از رویکرد‌های استرس ناکامی است، به دلیل اینکه چیزی را که می‌خواهیم به آن نرسیم و یا ترس از دست دادن آن را داشته باشیم. ریشه ناکامی وابستگی است. هر چقدر وابستگی ما بیشتر باشد، نگرانی و استرس ترس از دست دادن آن‌ها نیز بیشتر می‌شود.

دوایی در پایان خاطرنشان کرد: ریشه همه استرس‌ها وابستگی است، یعنی اگر ما بتوانیم وابستگی‌مان را کمتر کنیم، از ناکامی و اضطراب و در نتیجه از بیماری روانی جلوگیری می‌کنیم و اگر هم قرار باشد به چیزی وابسته باشیم، موردی باشد که ترس از دست دادن آن نیز کمتر باشد. اگر استرس ما بالا رود، نشانه این است که وابستگی‌مان بالا رفته است.