بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم.

مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
آیه 188 سورهٔ آل عمران
«لاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ یفْرَحُونَ بِمَآ اءَتَوَاْ وَّیحِبُّونَ اءَنْ یحْمَدُواْ بِمَالَمْ یفْعَلُواْ فَلاَ تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَةٍ مِنَ الْعَذَابِ وَلَهُمْ عَذَابٌ اءَلِیمٌ»
گمان مبر کسانی که به آنچه کرده اند، شادمانی می کنند و دوست دارند برای آنچه نکرده اند ستایش شوند، مپندار که آنها از عذاب الهی رسته اند، (زیرا) برای آنها عذابی دردناک است.

* مردم سه دسته اند:

1- گروهی که کار می کنند وانتظار پاداش یا تشکر از مردم ندارند. (لانرید منکم جزاء و لاشکورا)(انسان، 9)
2- گروهی که کار می کنند تا مردم بدانند و ستایش کنند. (رئاء الناس)(نساء، 38)
3- گروهی که کار نکرده، انتظار ستایش از مردم دارند. (یحمدوا بمالم یفعلوا...)

* از مواردی که غیبت جایز است، در مورد کسی است که ادّعای مقام یا تخصّص یا مسئولیتی را می کند که صلاحیت آن را ندارد. (یحبّون ان یحمدوا بما لم یفعلوا)

* برای اینکه این تمایل نابجا ستایش بدون عمل کور شود، در اسلام هرگونه تملّق و چاپلوسی منع شده است.
* رذایل اخلاقی، همچون عُجب و غرور و انتظار تملّق از مردم، هلاکت قطعی را به دنبال دارد. (یفرحون ... یحبّون ... فلا تحسبنّهم بمفازة)
* قرآن، هرگونه تحلیل و تفسیر نابجا را نسبت به هر کس و هر موردی محکوم می کند. (لاتحسبنّ... فلا تحسبنّهم)
* خداوند نه تنها برای رفتار، بلکه برای خواسته های خیر و شرّ انسان نیز حساب باز می کند. (یحبّون ان یحمدوا... لهم عذاب الیم)

* آنچه خطرش بیشتر است، توقّع حمد است، نه توقّع شکر و مدح. زیرا در حمد، نوعی ستایش آمیخته با پرستش نهفته است. (یحبّون ان یحمدوا)
* گنهکار ممکن است پشیمان شده، توبه کند و نجات یابد، ولی افراد مغرور، حتی در صدد توبه برنمی آیند، لذا امیدی به نجات آنان نیست. (ولاتحسبنّهم بمفازة من العذاب)
* کسانی که در دنیا گرفتار اوهامِ خودپرستی و اسیر زندان «منیت» هستند، در قیامت نیز اسیر و گرفتار عذاب الهی اند. (و لهم عذاب الیم)
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.