هر شب با قرآن/ واقعیت دعا چیست!؟
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
ای رسول (ما) بگو اگر دعا و خواست شما نباشد به شما بی اعتنایی نخواهد شد در حالی که آیات الهی را تکذیب کردید و زود باشد که به عواقب آن گرفتار آیید.
این کلمات قدسی آخرین آیه در سورهٔ فرقان است که بخش اول آن ماهیت دعا و اهمیت آن را در زندگی آدمیان بیان می‌دارد. در این بخش خداوند می‌فرماید که ای رسولِ ما، مردمان را به گوی که:
اگر دعا و درخواست شما نباشد هیچ اعتنایی به شما نخواهد شد یعنی تنها نقدینه آدمیان همان خواستن است و بنیادی‌ترین صفت نفس ناطقهٔ انسانی ما همان طلب و آرزوست.
شاید روشن‌ترین تعریف ذات آدمیزاد چنین باشد: موجودی که می‌خواهد.
این خواستن امتیاز انسان بر فرشتگان و بر جبرئیل و بر عقل کلی است؛ زیرا آنها تنها درک می‌کنند و ستایش می‌کنند خوبی‌ها و زیبائیها را اما انسان آن است که عاشق است، می‌جوید و می‌خواهد و می‌خواهد و می‌طلبد و در او خارخاری و وسوسه ای هست.
بخواه ای دل هر چه خواهی عطا نقد است و شه حاضر
که آن مهرو نفرماید که «رو تا سال آینده»
دیوان شمس
چون آدمی غیر از خواستن چیزی نیست پس بزرگی و کوچکی او به نوع و میزان خواستن و طلب کردن اوست که اگر گل خواهد گل است و اگر گل عذار خواهد گل عذار است.
و عامه مردمان اگرچه بسیار خواست های فانی و نفسانی دارند اما اینها چون روی در نیستی دارد به منزلهٔ نخواستن است و چون نمی‌ماند ایشان را ثروتمند نمی‌کند بلکه با همه آن خواست های فانی همچنان مفلس و گدا خواهند بود.
از این رو نعمت‌های متعالی و باقی را انکار کردند و طلب نکردند دیگر انتظار رسیدن به آن نعمت‌ها را نخواهند داشت بلکه باید تنها در انتظار محرومیت که نتیجهٔ بی اعتنایی و تکذیب است باشند و این تعاقب نتایج بر مقدمات در نظام آفرینش امر قطعی و حتمی است.
*حقیقت دعا بسیج نیروهای درونی برای نیل به مقصودی است. نیروهای ما با قدرت لایزال الهی پیوسته است و به میزان ایمان ما به آن نیروی لایزال ما را مدد خواهی رسید تا برم شکلی فایق آییم و به مطلوبی دست یابیم.
آیه 77 سوره فرقان
قُلْ مَا یَعْبَأُ بِکُمْ رَبِّی لَوْلَا دُعَاؤُکُمْ فَقَدْ کَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ یک ون لِزَامًاای رسول (ما) بگو اگر دعا و خواست شما نباشد به شما بی اعتنایی نخواهد شد در حالی که آیات الهی را تکذیب کردید و زود باشد که به عواقب آن گرفتار آیید.
این کلمات قدسی آخرین آیه در سورهٔ فرقان است که بخش اول آن ماهیت دعا و اهمیت آن را در زندگی آدمیان بیان می‌دارد. در این بخش خداوند می‌فرماید که ای رسولِ ما، مردمان را به گوی که:
اگر دعا و درخواست شما نباشد هیچ اعتنایی به شما نخواهد شد یعنی تنها نقدینه آدمیان همان خواستن است و بنیادی‌ترین صفت نفس ناطقهٔ انسانی ما همان طلب و آرزوست.
شاید روشن‌ترین تعریف ذات آدمیزاد چنین باشد: موجودی که می‌خواهد.
این خواستن امتیاز انسان بر فرشتگان و بر جبرئیل و بر عقل کلی است؛ زیرا آنها تنها درک می‌کنند و ستایش می‌کنند خوبی‌ها و زیبائیها را اما انسان آن است که عاشق است، می‌جوید و می‌خواهد و می‌خواهد و می‌طلبد و در او خارخاری و وسوسه ای هست.
بخواه ای دل هر چه خواهی عطا نقد است و شه حاضر
که آن مهرو نفرماید که «رو تا سال آینده»
دیوان شمس
چون آدمی غیر از خواستن چیزی نیست پس بزرگی و کوچکی او به نوع و میزان خواستن و طلب کردن اوست که اگر گل خواهد گل است و اگر گل عذار خواهد گل عذار است.
و عامه مردمان اگرچه بسیار خواست های فانی و نفسانی دارند اما اینها چون روی در نیستی دارد به منزلهٔ نخواستن است و چون نمی‌ماند ایشان را ثروتمند نمی‌کند بلکه با همه آن خواست های فانی همچنان مفلس و گدا خواهند بود.
از این رو نعمت‌های متعالی و باقی را انکار کردند و طلب نکردند دیگر انتظار رسیدن به آن نعمت‌ها را نخواهند داشت بلکه باید تنها در انتظار محرومیت که نتیجهٔ بی اعتنایی و تکذیب است باشند و این تعاقب نتایج بر مقدمات در نظام آفرینش امر قطعی و حتمی است.
*حقیقت دعا بسیج نیروهای درونی برای نیل به مقصودی است. نیروهای ما با قدرت لایزال الهی پیوسته است و به میزان ایمان ما به آن نیروی لایزال ما را مدد خواهی رسید تا برم شکلی فایق آییم و به مطلوبی دست یابیم.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
