شهید «غلامعلی جندقی» معروف به رجبی در سال 1333 در محله خیابان آذربایجان تهران در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد. پدر وی حاج حسن که از اساتید برجسته اخلاق و عرفان زمان خود بود، اهتمام ویژه‌ای در تربیت فرزندان خود ورزید.

غلامعلی بنابر راهنمایی‌ها و تربیت پدر بزرگوارش مداحی اهل بیت (ع) را از‌‌ همان سنین نوجوانی آغاز و به دلیل آشنایی با معارف قرآنی و اسلامی استعداد در حفظ شعر و سوز صدای وی توانست در این عرصه سریع رشد کند تا بدان جا که از سبک‌ها و اشعار او مداحان برجسته بسیاری استفاده می‌کردند. شعر معروف:

قربون کبوترای حرمت
قربون این همه لطف و کرمت

از نمونه اشعار شهید «غلامعلی جندقی» است.

جندقی با انتخاب شغل معلمی راه پدر بزرگوارش را ادامه داد و در مدت عمر کوتاه خود توانست تأثیرات بسزایی بر اطرافیان خود به ویژه جوانان بگذارد. تربیت نسل جوان در محیط مسجد و مدرسه، شهید غلامعلی جندقی را از حضور در جبهه‌های حق علیه باطل باز نداشت و سرانجام در 5 مرداد سال 1367در سن سی و چهار سالگی در عملیات «مرصاد» توسط گروهک منافقین به شهادت رسید.

از این شهید بزرگوار سروده‌های متعددی برای دوستداران اهل بیت(ع) به یادگار مانده است. سروده ذیل نمونه‌ای از این اشعار است که شاعر آن را به ساحت مبارک امام زمان(عج) هدیه کرده است که برای اولین‌بار از خبرگزاری تسنیم منتشر می‌شود. بنا بر گفته نویسنده کتاب خاطرات شهید، سیداحمد معصومی‌نژاد، شاعر پس از سرودن این شعر بارها آن را با لذت و شیرینی خاصی برای دوستانش بازخوانی کرد، اما به دلیل مبارزه با نفس قرائت آن در هیئت را به حاج منصور ارضی واگذار کرد. این سروده به شرح ذیل است:

حجت ابن عسکری نیمه شعبون اومده
بر سر سفره احسون تو مهمون اومده

اومدم اودمنت رو به همه مژده بدم
مژده بر مادرای زار جوون مرده بدم

مژده بر بچه‌ یتیمای پدر مرده بدم
مژده بر محسن زهرای کتک‌خورده بدم

چی میشه گذار من یه روز به راهت بخوره
چی میشه نگات به خار سر راهت بخوره

چی میشه چشام به یک لحظه نگاهت بخوره
چشم روسیاهی بر خال سیاهت بخوره

کی میای عاشقای خسته‌دلت رو ناز کنی
کی میشه بیای و راه کربلا رو باز کنی

کی میای به جسم بی‌جون محبات جون بدی
کی میای مرقد زهرا رو به ما نشون بدی

اگه مشکل به یک غلام سیاهی برسه
تا به اربابش بگه زودی به دادش می‌رسه

پسر زهرا اگه صدام به گوشت می‌رسه
یه نگا به جمع ما کنی آقا، ما رو بسه