منوچهر اکبرلو، نویسنده، در گفتگو با خبرنگار ادبیات باشگاه خبرنگاران گفت: اگر کسی از توانایی‌های لازم برای فعالیت تمام وقت در عرصه‌ی نگارش برخوردار باشد، می‌تواند با شغل نویسندگی زندگی خود را اداره کند البته وجود مورادی پیش‌بینی نشده رسیدن به این شرایط را دشورا خواهد کرد.

وی افزود: برخی ناشران حقوق عادی نوسندگان را رعایت نمی کنند. مثلا با نویسنده قرار دادی می‌بندند، ولی پس از آن با اعلام این موضوع که کارشناسانشان کیفیت اثر را در سطح پایینی ارزشیابی کرده‌اند، یک سوم دستمزد تعهد شده در قرارداد را می‌پردازند. برخی از ناشران نیز پرداخت پول را به فروش کتاب موکول می‌کنند و در هر مراجعه‌ی نویسنده، با بیان اینکه کتاب فروش نرفته است حقوق نویسنده را نمی‌پردازند و ساز و کاری نیز برای اطلاع نویسنده از میزان فروش وجود ندارد.

این نویسنده اظهار داشت: نویسندگان به مسائل حقوقی آشنا نیستند و قوانین لازم حمایتی نیز وجود ندارد. بنابراین یک نویسنده باید برای رسیدن به حق خود باید وقت و هزینه‌ی زیادی را صرف کند. از این رو اغلب نویسندگان ترجیح می‌دهند دنبال شکایت و حق خواهی نروند.

اکبرلو عنوان کرد: نبود قانون‌های جدی در زمینه‌ی حفظ حقوق مادی و معنوی نویسندگان سبب بهره‌مند نشدن کامل آنها از حقوق کارشان می‌شود.

وی بیان کرد: آثار شاعران یا نویسندگان در بسیاری از جاها مورد استفاده قرار می‌گیرد و نویسنده یا شاعر از این امر خبردار نمی‌شود یا مثلا یک فیلم‌نامه نویس درصد بسیار پایینی از هزینه‌های تولید فیلم را دریافت می‌کند. در صورتی که با رعایت کپی رایت نویسنده فقط منتظر فروش چند هزار نسخه‌ای کتاب نمی‌شود.

وی در خصوص تجربه‌ای شخصی از چاپ کتاب در خارج از کشور گفت: قراردادی را برای چاپ کتاب سیب‌خورها بستم که در آن تمام موارد ریز و درشت، پیش بینی و شفاف‌سازی شده بود. حتی در آن قرارداد مشخص کرده‌ بودند که در صورت استفاده از تصاویر کتاب برای تولید پوستر یا کارت پستال، سهم من چقدر خواهد بود.

وی خاطر نشان ساخت: نبود بنگاه‌های ادبی در صنعت نشر ما، یک کاستی بزرگ به حساب می‌آید زیرا در این بنگاه‌ها کسانی که با قوانین آشنایی دارند، برای نویسندگان بازاریابی می‌کنند،‌ مانند اتفاقی که در خرید و فروش ماشین و ملک می‌افتد. تشکیل صنف نیز به نویسندگان درون مشکلاتشان کمک می‌کند. در واقع این صنف مسائل حمایتی نویسندگان را در مراکی مانند هیئت دولت،‌مجلس شورای اسلامی و قوه قضائیه مطرح می‌سازد.

اکبرلو در خصوص مشاغل فرعی نویسندگان گفت: می‌توان نویسندگان را در کوچه و خیابان و ادارات مختلف دید.

اشتغال به مسائل فرعی به کیفیت اثر و تعداد آثار نویسنده آسیب می‌رساند. چون برای یک نویسنده تحقیق در زمینه‌ای که می‌نویسد بسیار لازم است. زمانی بین مردم بودن کیفیت نویسندگی را افزایش خواهد داد که نه از روی اجبار و برای گذراندن زندگی بلکه آگاهانه باشد.



انتهای پیام / اس