به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران ، فردای یک روز سرد زمستانی منظره ای مشاهده می شود که کمتر کسی در دنیا قادر به شکار آن خواهد بود! یالهای منجمد و پوشیده از یخ ریزه های یک هزار اسب در میان دریاچه زیر نور آفتاب می درخشد.


تندیسهای طبیعی و یخ زده سرهای یک گله اسب که از دریاچه منجمد بیرون زده، به راستی هر بیننده ای را در مورد واقعی بودن آن به شک می اندازد! موضوع با عقل و منطق جور نیست. احتمالا برخی فرقه ها که به دلایل خرافی دست به خود کشی گروهی میزنند، با دیدن این منظره، اسبها را به کیش خود می پنداشتند. اما اگر اسبها اقدام به خودکشی گروهی نکرده اند، پس چه اتفاقی افتاده است؟!… علم چه توضیحی دارد؟
 
در زمستان ۱۹۴۲ ، جنگلی در نزدیکی دریاچه لادوگای روسیه بمباران می شود. جنگل آتش می گیرد و یک گله اسب به ناچار به دریاچه پناه می برند. اسبها قصد داشتند شنا کنان با سرهای بیرون زده از آب به سمت ساحل مقابل فرار کنند. اما ناگهان … اَبر سرمایش. آب اگر به تدریج و آرام سرد شود، در صفر درجه یخ می زند، اما اگر همانند دریاچه لادوگا در آن شب به سرعت سرد شود اتفاق دیگری می افتد! در این حالت یخ زدن آب به تاخیر می افتد و در دمای زیر صفر درجه نیز به صورت مایع باقی میماند. این یعنی ابر سرمایش، حالتی که بدون شک ناپایدار است و برای هر سیستم ناپایدار باید منتظر یک اتفاق غیر منتظره بود! آب در حالت ابر سرمایش تنها نیاز به یک نطفه بلورین دارد تا گسترش یافته و کاملا یخ بزند.


حتما حدس زده اید که چه بلایی بر سر اسبها آمده است. یال یا دم اسبها حامل ذرات ریز یخ بوده که نقش نطفه بلورین را بازی کرده اند و با ورود آنها به دریاچه … ناگهان صدایی بزرگ در منطقه می پیچد و دریاچه یخ می زند! آنچه باقی می ماند گورستانی برای اسبهاست. انجماد آب که برف را تولید می کند، همانند میعان آن که باران می آفریند، نیاز به نطفه دارد و ناخالصیها می توانند خالق این نطفه ها باشند.آب بسیار خالص مدتها می تواند در حالت ابر سرمایش باقی بماند. اکنون اجازه دهید چند پرسش در این رابطه بیان کنیم.