شهادت فقیه امامی آیت اللَّه "حاج میرزا ابراهیم خویی" (1286 ش)
آیت‌اللَّه حاج میرزا ابراهیم بن حسین خویی معروف به علامه خویی در حدود سال 1210 ش (1247 ق) در شهر خوی به دنیا آمد. وی پس از طی مقدمات و سطوح، راهی حوزه علمیه نجف اشرف شد و در محضر عالمانی همچون شیخ مرتضی انصاری و سیدحسین کوه کمره‌ای، به مدارج والایی در علم دست یافت. علامه خویی همچنین از استادان نام‌آوری همچون شیخ محمدحسین کاظمی و شیخ مهدی نجفی کاشف الغطا، روایت می‌کرد. او دارای جود و بخشش و علوّ طبع و مناعت نفس و انفاق فی سبیل‌اللَّه بود و ثروت قابل توجهی که از پدرانش به او رسیده بود در راه خدا انفاق کرد. از این عالم ربانی آثار متعددی بر جای مانده که حاشیه بر رسائل شیخ انصاری، شرح نهج‌البلاغه موسوم به الدُّرَّةُ النّجفیه و شرح چهل حدیث از آن جمله است. علامه خویی در زمان خود، به عنوان مجتهد بزرگ شهر، مورد احترام فوق‌العاده مردم بود و افراد در مسائل گوناگون به ایشان رجوع می‌کردند. حاج میرزا ابراهیم خویی سرانجام در بیست و دوم شهریور 1286 ش برابر با ششم شعبان 1325 ق در جریان مربوط به حوادث مشروطه در هفتاد و شش سالگی در خوی به شهادت رسید و در نجف اشرف به خاک سپرده شد.

پیوستن ایران به اعلامیه ملل متحد (1322 ش)
در روز ۳ شهریور ۱۳۲۰ نیروهای شوروی از شمال و شرق و نیروهای بریتانیایی از جنوب و غرب، از زمین و هوا به ایران حمله کردند و شهرهای سر راه را اشغال کردند و به سمت تهران آمدند. ارتش ایران به سرعت متلاشی شد. رضاشاه ناچار به استعفا شد. متفقین با انتقال سلطنت به پسر و ولیعهد او -محمدرضا- موافقت کردند. پس از اشغال، راه‌آهن سراسری ایران برای انتقال کمک‌های نظامی به پشت جبهه شوروی، بر اساس قانون وام و اجاره مورد استفاده قرار گرفت. ایران که در آغاز جنگ بی‌طرفی خود را اعلام کرده بود نهایتاً در ۱۷ شهریور ۱۳۲۲ به آلمان اعلان جنگ داد. هدف اصلی ایران از اعلان جنگ پیوستن به اعلامیه ملل متحد و شرکت در کنفرانس‌های صلح پس از جنگ بود.

مرگ "مهدی قلی هدایت" معروف به "مُخبرالسَّلطنه" نخست وزیر دوران پهلوی (1334 ش)
مهدی قلی هدایت معروف به مُخبر السَّلطنه در سال 1243 ش در تهران به دنیا آمد. وی پس از اتمام دورس خود در دارالفنون، به ریاست گمرک و پست آذربایجان رسید و پس از مدتی به عنوان مترجم آلمانی در دربار مظفرالدین شاه مشغول به کار گردید. مهدیقلی پس از صدور فرمان مشروطه به وزارت علوم رسید و پس از حضور در چند کابینه و سپس به توپ بستن مجلس، به اروپا گریخت. وی وقتی پس از عزل محمد علی شاه به ایران آمد به حکومت آذربایجان فرستاده شد ولی بر اثر مخالفت با ستارخان و باقرخان، بار دیگر به اروپا فراری شد. مهدیقلی هنگامی که به ایران بازگشت پُست‌های متعددی را بر عهده گرفت که ولایت آذربایجان یکی از آن‌ها بود و شهادت شیخ محمد خیابانی و چند قیام محلّی دیگر در آن زمان اتفاق افتاد. وی پس از کودتای سید ضیاءالدین طباطبایی، بارها به وزارت‌های مختلف دست یافت و سپس به ریاست دیوان عالی کشور رسید. در خرداد 1306 که مستوفی الممالک از ریاست دولت کناره‌گیری کرد، قرعه فال به نام مخبرالسلطنه هدایت افتاد و او به صدراعظمی دست یازید. در دوران نزدیک به شش سال و نیم نخست وزیری مخبرالسَّلطنه، پایه‌های دیکتاتوری رضاخان پهلوی استوار شد و پس از مدتی، وی همچون غلام حلقه به گوشی بود که فقط دستورات شاه را بدون چون و چرا اجرا می‌کرد. سرانجام دوران او سپری شد و در شهریور 1312 از کار بر کنار گردید. به این ترتیب پرونده سیاسی و اداری حاج مهدیقلی هدایت که در دوران پنج پادشاه، مصدر مشاغلی بود بسته شد و از آن پس کاری به وی ارجاع نگردید. سرانجام وی در 22 شهریور 1334 ش در 91 سالگی درگذشت. مهدیقلی هدایت نزدیک به پنجاه سال در صحنه سیاسی ایران بازیگری کرد و علاوه بر کسب صدارت عظمی، به چهارده بار وزارت، چهار بار استانداری، یک بار ریاست دیوان عالی کشور و نیز نمایندگی مردم تهران در مجلس نیز دست یافت.

سپهبد فضائل تدین قائم مقام فرماندهی نیروی هوائی با ارتقاء به درجه ارتشبدی فرمانده نیروی هوائی شد (1354 ش)

تبعید حضرت امام موسی كاظم (ع) از مدینه به عراق (179 ق)
حضرت امام موسی كاظم (ع) هفتمین پیشوای معصوم، به دستور هارون الرشید، خلیفه‌ی ستمکار عباسی درمدینه دستگیر و به بصره تبعید شد. گویند آن حضرت در هفتم ذیحجّه‌ی سال 179 ق وارد آن شهر گردید و به زندان فرستاده شد. امام، مدتی در زندان عیسی بن جعفر، حاکم بصره، بود؛ اما وی به هارون نامه‌ای نوشت و درخواست کرد که امام رابه فردی دیگر بسپارد، زیرادر تمام این مدت، سَنَدی بر ضد او نیافته است. هارون نیز امام را به بغداد تبعید کرد و از وزیر خود فضل بن ربیع خواست که آن حضرت را به شهادت برساند، اما او نپذیرفت. سرانجام سِنْدی بن شاهِک به دستور یحیی بن خالد برمکی، وزیر دربار عباسی و به خواست هارون، امام كاظم (ع) را به شهادت رساند.

درگذشت "میرزا شرف جهان قزوینی" شاعر ايراني (968 ق)
«شرف جهان قزوینی» از فضلا، دانشمندان و شاعران معروف دوره صفوی است. وی در سال 902 هجری قمری در قزوین به دنیا آمد و پس از اتمام تحصیلات خود در قزوین به شیراز رفت و از محضر علامه «غیاث الدین منصور دشتکی» استفاده های شایان کرد. سپس به قزوین بازگشت و مورد توجه شاه طهماست صفوی قرار گرفت و مدت 15 سال مقام وزارت و منصب صدرالصدوری را بر عهده داشت، تا اینکه در اثر سعایت و سخن چینی حاسدان، مورد بی مهری شاه قرار گرفت و از کار بر کنار شد. وی پس از دست شستن از خدمات دولتی، اوقات خود را به مصاحبت با سخنوران، ادبا و اهل ذوق می گذراند.

شهادت حاج "ملامحمد تقی شهید ثالث" فقیه بزرگوار شيعه (1264 ق)
ملامحمد تقی بن محمد، معروف به شهید ثالث، از بزرگان علمای شیعه می‌باشد. او در برغان به دنیا آمد و در قزوین به تحصیل پرداخت. سپس در قم و اصفهان به ادامه‌ی دروس خود روی آورد و پس از آن راهی عتبات گردید. در محضر عالم بزرگ، شیخ جعفر کاشف الغطاء و نیز سید مجاهد کسب علم کرد و به مقامی رفیع در دانش رسید. اوقات عمر وی در ترویج احکام دین و ریشه کنیِ اساسِ بدعت گذاران در دین گذشت. عیون الاصول، مجالس المؤمنین و منهج الاجتهاد از آثار اوست. در سال 1264 ق که اوایل ظهور مذهب بابیه بود، بر اثر افشاگری‌هایش در ردّ این فرقه، از طرف هواداران این گروه زخمی شد و به همان زخم‌ها درگذشت.

رحلت مرجع عالی‌قدر آیت اللَّه حاج "شیخ عبدالکریم حائری یزدی" مؤسس گرانقدر حوزه ی علمیه ی قم (1355 ق)
آیت‌اللَّه حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی فرزند شیخ جعفر مهرجردی در سال 1276 ق در میبد یزد چشم به دنیا گشود. مقدمات و سطوح را نزد علمای آن روز یزد فراگرفت و سپس راهی عتبات مقدسه شد. در نجف در محضر اساتید بزرگی مثل محمد فشارکی‌اصفهانی، میرزای شیرازی، شیخ فضل اللَّه نوری، میرزا ابراهیم محلاّتی و آخوندخراسانی حضور یافت و علوم اسلامی را فرا گرفت و به درجه‌ی بالایی در علم دست یافت. در سال 1332 ق بنابه دعوتی، به اراک مهاجرت و حوزه‌ای در آن‌جا تاسیس نمود. سپس طی سفری به قم، بحث از ماندن ایشان و تاسیس حوزه‌ی علمیه به میان آمد و با اصرار علما از جمله آیت‌اللَّه‌بافقی و انجام استخاره در سال 1340 ق، هجرت به قم را تقبل نمود. ایشان در آن دورانِ سیاهِ خفقان، با خون‌دل این حوزه را حفظ کرد. آثار بابرکت اقامت آیت اللَّه حائری در شهر مقدس قم عبارتند از: تاسیس حوزه‌ی علمیه و شروع درس‌های علمی با 600 نفر از فضلا و طلاب، بنای دارالاطعام، تاسیس مریض‌خانه، ساختن قبرستان نو، تعمیر مدرسه‌ی دارالشفاء و فیضیه و ساختن بیمارستان فاطمی در قم. از ایشان تالیفات و آثار ارزشمندی به جای مانده است که برخی از آنها عبارتند از: دُرَرُالفوائد، الرضا، الصلوة، المواریث، النکاح. شاگردان ارزنده ایشان از 80 تن متجاوزند و حضرات آیات عظام: حاج آقاروح‌اللَّه کمالوند، ملاعلی همدانی، سید شهاب‌الدین نجفی مرعشی، سید محمدرضا گلپایگانی، سیدمحمدتقی خوانساری، سیدمحمد حجت کوه کمره‌ای، سیدصدرالدین صدر، محمدعلی اراکی و حضرت امام خمینی از آن جمله‌اند. آیت‌اللَّه شیخ عبدالکریم حائری یزدی سرانجام در شب دهم بهمن 1315 ش در 80 سالگی دار فانی را وداع گفت و در جوار حضرت معصومه به خاک سپرده شد.

وقوع نبرد "منصوره" در جریان جنگ های صلیبی بین فرانسه و مصر (1250 م)
هفتمین مرحله از جنگ‌های صلیبی در اوت سال 1248 م آغاز گردید و در جریان آن، پادشاه فرانسه که سه سال در پی تدارک این جنگ بود به سوی قبرس به حرکت درآمد و پس از توقفی چند ماهه، به سوی مصر حرکت کرد. پادشاه فرانسه بر این باور بود که مصرْ کلیدِ بیت‌المقدس می‌باشد. بنابراین با نیرویی که نزدیک به یک‌صد و بیست کشتی بزرگ آن‌ها را منتقل می‌ساخت، در ژوئن 1249 م به منطقه دمیاط واقع در شمال مصر رسید و آن جا را تصرف نمود. در این زمانْ نیروهای صلیبی با پنجاه هزار سرباز قصد تسلط بر قاهره را داشتند اما سپاهیان مصر در شهر منصوره که به شهر دمیاط نزدیک بود اردو زدند و با تاخت و تاز و حملات پراکنده خود، امنیت و آسایش اردوگاه صلیبی را بر هم زدند. چندی بعد از این نبرد که در 13 سپتامبر 1250 م به وقوع پیوست، لشگر مصر موفق شد راه تدارکاتی صلیبی‌ها از طریق دریا را قطع نموده و آن‌ها را در محاصره قرار دهد. این وضعیت موجب گردید تا سپاهیان صلیبی در قحطی شدید و انواع بیماری‌های واگیردار گرفتار آیند. در نتیجه، فرماندهی صلیبی مجبور به تسلیم شده و سلاح‌های خود راتحویل دهند. پادشاه فرانسه که بیمار و اسیر بود، در صلح نامه‌ای که با مصری‌ها امضاء نمود، پذیرفت تا با پرداخت غرامت، خود و سربازانش را آزاد نماید. به این ترتیب مرحله هفتم جنگ‌های صلیبی با پیروزی مسلمانان خاتمه یافت.

اختراع آسانسور در امریکا (1780 م)
"آسانسور "اختراع شد و مبتکر اولین دستگاه بالارونده، يك آمریکایی به نام" جان بیکبارت "بود. اولين آزمایش آسانسور در این روز در شهر شیکاگو در آمریکا انجام گرفت و عبارت از جعبهای چوبی در ارتفاع صد فوتی بود که زن و مرد در آن مینشستند و پایین و بالا میرفتند. اولين آسانسور برقی در سال 1889 میلادی و اولین آسانسور اتوماتیک در سال 1915 میلادی ساخته شد،

حمله ارتش ایتالیا به کشور لیبی در جریان جنگ جهانی دوم (1940 م)
بنیتو موسولینی (در ایتالیایی: Benito Amilcare Andrea Mussolini) رهبر ایتالیای فاشیست طی دوران جنگ جهانی دوم بود. وی در جریان جنگ به کشور لیبی حمله کرد. موسولینی در پایان جنگ جهانی دوم در حالی که به اتفاق همسرش در حال فرار از نیرو های متفقین بودند در مزرعه ای توسط پارتیزان های ایتالیایی دستگیر شده و در همان جا پس از محاکمه صحرایی به اعدام محکوم شدند و در حالی که او و همسرش بصورت وارونه به سیم خاردار بسته شده تیرباران شدند

فرود اولین سفینه مه نورد شوروی به نام لونیک 2 در سطح کره ماه (1959 م)
در سال 1959م (1338 ه ش) سفینه اتحاد شوروی به نام (لونیک 2) مشخص نمود که ماه عملا فاقد میدان مغناطیسی عمومی مانند زمین است. ولی مناطقی در سطح ماه وجود دارد که اثراتی از چنین میدان هایی در آن یافت می شود. مثلا فضانوردان آپلو 160 در آزمایشات و پژوهش های خود در منطقه ای بنام NORTHRAGCRANTER که ترجمه فارسی آن دهانه یا قیف پرتو شمال است چنین میدانی را تشخیص دادند که یک میدان مغناطیسی محلی ضعیف نیز در نقطه ای از قسمت پشتی ماه، نزدیک یک فرورفتگی عمیق به نام وان دگراف VANDE GRAAF وجود دارد. با این وجود سنگ های ماه نشان می دهد که ماه حدود سه میلیارد سال پیش دارای یک میدان مغناطیسی عمومی بوده که اکنون از بین رفته است.

پایان جنگ‌های 24 ساله بین امپراتوری ایران و روم (627 م)
خسروپرویز پادشاه ساسانی در چند لشکرکشی متوالی، بین‌النهرین، سوریه، فلسطین، مصر و آسیای صغیر را تسخیر کرد و فتوحات خود را تا استانبول فعلی گسترش داد. در سال 591 م، طی قراردادی بین خسرو پرویز و امپراتوری روم، صلح برقرار شد اما خلع و قتل امپراتور حامی خسرو، دست او را در یورش به قلمرو روم باز کرد. بدین ترتیب از پنجم ژانویه سال 603 م جنگ‌های 24 ساله میان دو کشور آغاز شد. سپاه ایران در سرزمین روم فتوحات قابل توجهی کردند تا آنجا که بیزانس یا روم شرقی، تقریباً تمامی متصرفات خود را از دست داد. بدین ترتیب قلمرو خسرو پرویز به حدود قلمرو هخامنشیان رسید، اما جنگ، طولانی شد و لجاجت خسرو برای ادامه آن، بیزانس را آماده تلافی کرد و از سال 627 حملات تعرضی بیزانس آغاز شد. در این جنگ، آذربایجان ویران و غارت گردید و سپاه بیزانس بین النهرین را گرفت. خسرو پرویز به تیسفون گریخت، اما پیشنهاد صلح را رد کرد. در این میان خسروپرویز (که به علت پاره کردن نامه پیامبر اكرم (ص) مورد نفرین آن حضرت قرار گرفته و از هم گسستن حکومتش توسط آن حضرت خبر داده شده بود) پی‌درپی از روم شکست خورد. پس از مدتی با شورش مردم و ارتش ایران، خسروپرویز از قدرت خلع و محبوس و سپس کشته شد.