به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،بدرالسادات همایونیان در گفت‌وگو با فارس، افزود: آمارهای جهانی نشان می‌دهد که میلیون‌ها کودک و بزرگسال به اختلالات یادگیری مبتلا هستند.

وی اظهار داشت: تنها 25 درصد کودکانی که وارد مدرسه می‌شوند و اختلالات یادگیری دارند شناسایی می‌شوند. متأسفانه عدم شناخت کافی معلمان و برچسب‌هایی مانند «تنبل» و «کودن» موجب احساس حقارت، طرد‌شدگی و دلسردی دانش‌آموزان می‌شود.

وی افزود: در برخی موارد این رفتارها در نهایت افت و ترک تحصیل مبتلایان به اختلالات یادگیری را در پی دارد.

این متخصص حوزه بهداشت روان، اختلال در فهم و استفاده از زبان گفتاری، نوشتاری و حساب کردن را تعریف اختلالات یادگیری برشمرد و ادامه داد: آسیب‌ها و کژکاری‌های خفیف مغزی، زبان‌پریشی رشدی در یادگیری مشکل ایجاد می‌کند و گاهی نیز ممکن است محدودیت‌های کم بینایی و شنوایی، اختلالات عاطفی، محدودیت‌های محیطی، فرهنگی و اقتصادی علت اختلالات یادگیری باشد.

این روانشناس کودک تصریح کرد: برای پیشگیری از اختلالات یادگیری لازم است خانواده‌ها هوشیار بوده و مراقب باشند تا در سن 2 سالگی کودک دیر زبان باز نکند.

وی با بیان حرکت به عنوان اولین قدم یادگیری اظهار داشت: در صورتی که والدین فرزند خود را به مهدکودک می‌فرستند باید با مربیان هماهنگ باشند تا چنانچه متوجه کندذهنی یا توجه کم این کودکان در گفتار و خواندن شدند به والدین آنها اطلاع داده و برای درمان به روانشناسان کودکان استثنایی یا نوروسایکولوژیست‌ها ارجاع دهند.

این متخصص حوزه بهداشت روان با تأکید بر تشخیص و درمان اختلالات یادگیری در سنین پیش دبستانی و کلاس اول ابتدایی گفت: گاهی دانش‌آموز دچار مشکلات دیداری و شنوایی است و قرار گرفتن او در انتهای کلاس باعث می‌شود تا نتواند دیکته بنویسد. و این موضوع به اشتباه کم‌هوشی یا ناتوانی یادگیری تلقی شود.

وی با تأکید بر لزوم روان صحبت کردن معلمان به زبان رسمی کشور گفت: مسئله بومی بودن اهمیت زیادی دارد. لهجه معلم می‌تواند موجب عدم فهم دانش‌آموزان شود. این مسئله به ویژه در دیکته و ریاضی بیشتر به چشم می‌خورد.

همایونیان گفت: گاهی مشکلات ساختاری نیست و مربوط به کارکردهای مغز است. در اختلالات یادگیری کارکرد مغز مشکل دارد بنابراین درمان را از پایه شروع ‌می‌کنیم که حرکت است.

وی افزود: دست خط بد گاهی ناشی از اختلالات یادگیری و گاهی نیز ناشی از هوش زیاد است. کودکانی که سریع فکر می‌کنند و می‌نویسند خط بدی دارند.

این متخصص حوزه بهداشت روان ارجاع به پزشک را گام اول در اختلالات یادگیری گفتاری دانست و ادامه داد: لازم است پزشک لوزه، زبان کوچک، گوشه‌های دندان و لپ کودک را بررسی کند و در صورتی که مشکلی در اعصاب گلو و راه تنفس وجود نداشته باشد برای درمان به نوروسایکولوژیست‌ها یا روانشناسان کودکان استثنایی ارجاع دهد.

وی افزود: معمولاً برای درمان این کودکان از مادران می‌خواهیم تا زیر گلو، لاله گوش، روی گوش، انتهای آن و انتهای غب‌غب را ماساژ دهند. متأسفانه گاهی حرف زدن نادرست کودک، بانمک بودن او تلقی می‌شود و این موضوع منجر به ادامه یافتن مشکل می‌شود. پس از ارجاع به پزشک و تمرین بر کارکردهای مغزی کار می‌کنیم.

همایونیان ادامه داد: معمولاً کودکانی که دچار اختلالات یادگیری نوشتاری هستند در مدرسه بیشتر حروف اضافه و فعل را جا می‌اندازند و دیکته‌های آنها پر از غلط است.

آنها حروف اضافه و افعال را نمی‌شوند و نمی‌توانند جملات را به یکدیگر وصل کنند، همچنین در ریاضی و محاسبات مشکل دارند و یادگیری اعداد 1 تا 9 را خیلی دیرتر از سایر دانش‌آموزان فرا می‌گیرند چنانچه معلم پیش از یادگیری این اعداد دهگان را آموزش دهد این کودکان دچار مشکلات عدیده‌ای می‌شوند.

وی خاطر نشان کرد: برای اصلاح اختلالات یادگیری باید ریشه را حل کنیم، تشخیص به موقع این اختلالات تأثیر بسزایی در آینده کودک مبتلا دارد.