رباب صحاف عضو هیات علمی گروه آموزشی سالمندی و مرکز تحقیقات سالمندی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، با بیان این مطلب به مناسبت هفته تکریم سالمندان و در گفتگو با
خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران افزود: همانطور که سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده، "سلامت اجتماعی سالمندان، تاثیر زیادی بر سلامت جسمی و روانی آنان دارد".
وی اذعان داشت: اگر ارتباطات سالمند با خانواده و جامعه دچار اختلال شود، سلامت جسمی و روانی او نیز به خطر میافتد و آغاز بروز مشکلات جسمی و بیماریهای گوناگون در سالمند خواهد بود.
دکتر صحاف در عین حال اظهارداشت: تاکید بر ارتباطات اجتماعی سالمند، حتما به تنها بودن و یا تنها نبودن سالمند مربوط نمیشود بطوری که گاهی سالمند تنهاست، ولی ارتباطات او با جامعه به گونهای است که او را فعال و با نشاط نگه میدارد، و از سویی در برخی موارد، سالمند در درون خانواده است ولی ارتباط او با جامعه، کم یا حتی قطع میباشد.
وی همچنین با توجه به فرهنگ ایرانیان در نگهداری سالمند در درون خانواده، افزود: وجود ارتباط با خانواده و جامعه، ارزشمند است ولی به شرطی که واقعا این ارتباط وجود داشته باشد و خانواده با تمام مشغله و مشکلات، برای سالمند خود وقت بگذارد.
این استاد و محقق رشته سالمندی افزود: هم اکنون دو نگرش در خصوص سالمندان در جامعه وجود دارد، نگرشی که سالمندی را آخرعمر انسان تلقی کرده و مساوی با ناتوانی جسمی و روحی او میداند و نگرش دوم که بیشتر در میان خود سالمندان است که فکر میکنند هنوز مانند دوران جوانی، باید پرانرژی و پرتوان، فعالیت داشته باشند.
وی ادامه داد: هر دو این نگرشها اشتباه است بلکه باید این تفکر در جامعه بوجود بیاید که نقشهای اجتماعی سالمند، باید مناسب با سن او درنظر گرفته شود. نه او را ناتوان بدانند و نه بیتوجه به کهولت سن و مشکلات دوران سالمندی او باشند.
دکتر صحاف، سالمندی را در واقع دارای جنبههای مثبت و منفی دانست که «مدیریت» آن در طول زمان، میتواند به سلامت جسمی و روحی سالمند کمک کند.
وی مجددا بر همکاری جامعه و دولتها در برنامه ریزیهای خاص و تهیه قوانین حمایت کننده برای جلوگیری از سوء رفتار و سوء استفاده از سالمندان در جامعه، تاکید کرد.
از وی، تحلیلی از وضعیت موجود سالمندان کشور خواسته شد که در پاسخ گفت: مرکز تحقیقات سالمندی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی درصدد اجرای طرح کهورت (طولی) سالمندی است تا وضعیت افراد جامعه را از میانسالی (۴۵ سالگی) تا سالمندی (۶۰ سالگی) مورد بررسی قرار بدهد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی افزود: باید تحقیق جامعی انجام شود تا بتواند تحلیل درستی از وضعیت سالمندان به لحاظ بیولوژیک، جسمی، روانی و اجتماعی داشته باشد.
دکتر صحاف به عنوان مثال به سن سالمندی اشاره کرد و گفت: مثلا سن سالمندی براساس تعریف سازمان جهانی بهداشت، ۶۰ سالگی به بالاست، اما ما میدانیم که سن سالمندی در کشورها و جوامع مختلف، و حتی در میان ساکنان مناطق گوناگون، متفاوت است.
وی افزود: چون تغییرات سالمندی، تدریجی است لذا سالمندی براساس تغییرات بیولوژیک، تغییرات اجتماعی و تغییرات روانی افراد مختلف، متفاوت خواهد بود.
از وی، به عنوان عضو هیات علمی گروه آموزشی و مرکز تحقیقات سالمندی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی سوال شد که این دانشگاه چه نقشی میتواند در جهت بهبود وضعیت سالمندان کشور داشته باشد؟
دکتر صحاف در پاسخ، گفت: فعالیت اصلی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، بعد آموزشی آن است که میتواند در زمینه آموزش سالمندان، مراقبان رسمی و غیررسمی آنان نقش داشته باشد همانطور که تاکنون با برگزاری کارگاههای آموزشی و یا چاپ و انتشار کتاب و مطالب آموزشی، در آموزش جامعه نقش داشته است.
وی افزود: از سویی در تربیت نیروی متخصص در سطح کارشناسی ارشد و دکترا، برای خدمت به قشر سالمند کشور نقش داشته است.
لازم به یادآوری است، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تنها دانشگاه کشور است که نیروی متخصص در سطح دکترای (PHD) رشته سالمندشناسی، تربیت میکند.
دکتر صحاف، همچنین به فعالیت پژوهشی دانشگاه علوم بهزیستی در زمینه سالمندی اشاره کرد و گفت: تحقیقاتی که در مرکز تحقیقات سالمندی این دانشگاه انجام میشود میتواند به سیاستگذاران و برنامه ریزان کشور در امور مربوط به سالمندان کمک کند و جنبه مشاوره به این بخش بدهد.
وی در پایان این گفتوگو، بعد خدمات رسانی در فعالیتهای این دانشگاه از طریق مراکز درمانی و خدماتی تحت پوشش دانشگاه را، کمک بزرگی برای قشر سالمند کشور دانست و افزود: خدمات توانبخشی به سالمندان از طریق مراکز درمانی و توانبخشی تحت پوشش دانشگاه علوم بهزیستی ارائه میشود. بخصوص که بیمارستان توانبخشی "رفیده" که زیرنظر این دانشگاه فعالیت میکند دارای کلینیک ویژه سالمندان و بخش تحت حاد برای بستری سالمندان و ارائه خدمات توانبخشی به آنان است.
انتهای پیام/