یادداشت/طاهره گودرزی
ماهیت مثلث عربی در اراضی اشغالی 1948
صهیونیست‌ها تلاش می‌کنند جمعیت فلسطینی در اراضی اشغالی 1948 را افرادی تروریست و خشونت‌طلب و ناهماهنگ با جامعه یهودی نشان دهند و با توسل به شیوه‌های مختلف، فساد و خشونت و بزهکاری اجتماعی را در میان آنان گسترش دهند.
به گزارش خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران،"طاهره گودرزی" کارشناس مسائل منطقه‌ای طی یادداشتی به بررسی ماهیت مثلث عربی در اراضی اشغالی 1948 پرداخت.
متن یادداشت به شرح زیر است:
وجود جامعه فلسطینی در اراضی اشغالی ۱۹۴۸ برای صهیونیست‌ها در عین اینکه دارای مزیت‌هایی است ولی چالش‌های عمده‌ای را نیز برای آنان ایجاد می‌کند به همین دلیل آنان تلاش می‌کنند که اینجامعه تا حد امکان به دور از ابزارهای قدرت اجتماعی و سیاسی و اقتصادی باشد و در حاشیه و تحت تسلط جامعه صهیونیست قرار بگیرد در همین راستا، صهیونیست‌ها تلاش می‌کنند جمعیت فلسطینی در اراضی اشغالی ۱۹۴۸ را افرادی تروریست و خشونت طلب و ناهماهنگ با جامعه یهودی نشان دهند و با توسل به شیوه‌های مختلف، فساد و خشونت و بزهکاری اجتماعی را در میان آنان گسترش دهند.
در این رابطه باید عنوان کرد که فساد و خشونت نیز معلول سلسله عواملی است که بخشی از آن‌ها بیرونی و بخشی دیگر در درون اینجامعه وجود دارند و بسیاری از آن‌ها ناشی از اشغالگری و تبعیض و سیاست‌های روشمند صهیونیست‌ها علیه آنان است. در این زمینه می‌توان به وضعیت نامناسب اقتصادی و تبعیض سیاسی، اجتماعی و حقوقی علیه آنان اشاره کرد. نکته مهم در این زمینه، ۹ مورد قتل است که در منطقه مثلث تنها طی دو هفته از ماه اوت گذشته رخ داد.
در این رابطه، درک ماهیت پدیده خشونت و به طور کلی وضعیت جامعه فلسطینی مستقر در اراضی ۴۸ مستلزم آشنایی با مثلث عربی و محل‌های تمرکز جمعیت عربی در اراضی اشغالی آنهاست.
منطقه مثلث در زمان قیمومیت انگلیس بر فلسطین، بسیار بزرگ‌تر از محدوده فعلی بود و شامل شهرهایی در کرانه باختری از جمله جنین، نابلس و کرانه باختری نیز می‌شد اما این نام پس از سال ۱۹۴۹ یعنی بعد از اشغال فلسطین، از طریق توافقی میان اردن و رژیم صهیونیستی که به توافقنامه رودس موسوم شد، به اسراییل واگذار گردید.
این توافقنامه، شامل اصلاحاتی در مرزهای طرفین و استقرار نیروهای آن‌ها بود. منطقه مذکوراز لحاظ جغرافیایی ۳۵۰ کیلومتر وسعت دارد این منطقه از شمال با منطقه مرج بن عامر و جبل کرمل، از شرق به کرانه باختری و از جنوب به شهرهای اللد و رمله محدود می‌شود و از غرب هم به شهرهای ساحلی می‌رسد. این منطقه با منطقه موسوم به الجلیل که در شمال فلسطین اشغالی واقع است تفاوت دارد.
شهرهای مهم عربی از جمله ۶ شهر‌ام الفحم، الطیبه، الطیره، قلنسوه، کفر قاسم و باقة الغربیه و ۲۰ روستای‌ام القطف، جت المثلث، کفر برا، جلجولیه، البیاضه، مشیرفه، زلفة، سالم، بئر السکة، ابثان، المرجة، یمة، معاویة، خور صقر، برطعة، می‌سر، مصمص، کفر قرع، عارة و عرعرة در این منطقه واقعند. بسیاری ازاراضی این منطقه مصادره و شهرک‌های یهودی بر آن‌ها بنا شده است به طوری که کار‌شناسان معتقدند ۹۰ درصد این اراضی مصادره شده و از مالکیت فلسطینی‌ها خارج شده است.
آویگدور لیبرمن وزیر امورخارجه رژیم صهیونیستی، در سال ۲۰۰۴ طرحی را برای تبادل جمعیتی جهت معاوضه بخش‌هایی از این منطقه با برخی شهرک‌های یهودی کرانه باختری و انتقال آن به حاکمیت تشکیلات خودگردان ارائه کرد که البته با مخالفت شدید طرف‌های فلسطینی ۴۸ مواجه شد. آنان با اشاره به آوارگی موجی دیگر از فلسطینی‌ها، این امر را نکبت دوم قلمداد کردند. نظر سنجی‌هایی که برای سنجش احساس تعلق به رژیم صهیونیستی پس از این طرح انجام شد، با استفاده از این مسئله، ملیت اسراییلی را گزینه اول فلسطینی‌های ۴۸ اعلام کردند که البته چنین موضوعی به خاطر دلبستگی اینجامعه به اسراییل صورت نگرفت و دلایل اقتصادی، اجتماعی خاص خود را دارد.
در همین راستا برای درک و تبیین بیشتر مثلث عربی تلاش شده است که حدود تقریبی این مثلث بر روی نقشه نشان داده شود اما در ابتدا لازم است که آشنایی مختصری با شهرهای مهم عرب نشین اراضی اشغالی ۱۹۴۸ صورت گیرد.
همنگونه که مشاهده می شود عمده این شهرها در مثلث شمالی و جنوبی ر اراضی اشغالی 1948 (البته مناطقی که هنوز مصادره نشده و در نقشه زیر با رنگ سبز نشان داده شده است) قرار دارد.
گفتنی است برای درک تفاوت این منطقه موسوم به مثلث عربی با منطقه الجلیل در شمال فلسطین اشغالی لازم است که این نکته در نقشه های زیر مورد توجه قرار گیرد:
همانطور که در نقشه مربوط به پستی و بلندی های فلسطین دیده می‌شود، منطقه الجلیل به دو بخش بالایی و پایینی تقسیم می‌شود. حدود این منطقه در نقشه بعدی بیشتر مشخص شده است.
انتهای پیام/
متن یادداشت به شرح زیر است:
وجود جامعه فلسطینی در اراضی اشغالی ۱۹۴۸ برای صهیونیست‌ها در عین اینکه دارای مزیت‌هایی است ولی چالش‌های عمده‌ای را نیز برای آنان ایجاد می‌کند به همین دلیل آنان تلاش می‌کنند که اینجامعه تا حد امکان به دور از ابزارهای قدرت اجتماعی و سیاسی و اقتصادی باشد و در حاشیه و تحت تسلط جامعه صهیونیست قرار بگیرد در همین راستا، صهیونیست‌ها تلاش می‌کنند جمعیت فلسطینی در اراضی اشغالی ۱۹۴۸ را افرادی تروریست و خشونت طلب و ناهماهنگ با جامعه یهودی نشان دهند و با توسل به شیوه‌های مختلف، فساد و خشونت و بزهکاری اجتماعی را در میان آنان گسترش دهند.
در این رابطه باید عنوان کرد که فساد و خشونت نیز معلول سلسله عواملی است که بخشی از آن‌ها بیرونی و بخشی دیگر در درون اینجامعه وجود دارند و بسیاری از آن‌ها ناشی از اشغالگری و تبعیض و سیاست‌های روشمند صهیونیست‌ها علیه آنان است. در این زمینه می‌توان به وضعیت نامناسب اقتصادی و تبعیض سیاسی، اجتماعی و حقوقی علیه آنان اشاره کرد. نکته مهم در این زمینه، ۹ مورد قتل است که در منطقه مثلث تنها طی دو هفته از ماه اوت گذشته رخ داد.
در این رابطه، درک ماهیت پدیده خشونت و به طور کلی وضعیت جامعه فلسطینی مستقر در اراضی ۴۸ مستلزم آشنایی با مثلث عربی و محل‌های تمرکز جمعیت عربی در اراضی اشغالی آنهاست.
منطقه مثلث در زمان قیمومیت انگلیس بر فلسطین، بسیار بزرگ‌تر از محدوده فعلی بود و شامل شهرهایی در کرانه باختری از جمله جنین، نابلس و کرانه باختری نیز می‌شد اما این نام پس از سال ۱۹۴۹ یعنی بعد از اشغال فلسطین، از طریق توافقی میان اردن و رژیم صهیونیستی که به توافقنامه رودس موسوم شد، به اسراییل واگذار گردید.
این توافقنامه، شامل اصلاحاتی در مرزهای طرفین و استقرار نیروهای آن‌ها بود. منطقه مذکوراز لحاظ جغرافیایی ۳۵۰ کیلومتر وسعت دارد این منطقه از شمال با منطقه مرج بن عامر و جبل کرمل، از شرق به کرانه باختری و از جنوب به شهرهای اللد و رمله محدود می‌شود و از غرب هم به شهرهای ساحلی می‌رسد. این منطقه با منطقه موسوم به الجلیل که در شمال فلسطین اشغالی واقع است تفاوت دارد.
شهرهای مهم عربی از جمله ۶ شهر‌ام الفحم، الطیبه، الطیره، قلنسوه، کفر قاسم و باقة الغربیه و ۲۰ روستای‌ام القطف، جت المثلث، کفر برا، جلجولیه، البیاضه، مشیرفه، زلفة، سالم، بئر السکة، ابثان، المرجة، یمة، معاویة، خور صقر، برطعة، می‌سر، مصمص، کفر قرع، عارة و عرعرة در این منطقه واقعند. بسیاری ازاراضی این منطقه مصادره و شهرک‌های یهودی بر آن‌ها بنا شده است به طوری که کار‌شناسان معتقدند ۹۰ درصد این اراضی مصادره شده و از مالکیت فلسطینی‌ها خارج شده است.
آویگدور لیبرمن وزیر امورخارجه رژیم صهیونیستی، در سال ۲۰۰۴ طرحی را برای تبادل جمعیتی جهت معاوضه بخش‌هایی از این منطقه با برخی شهرک‌های یهودی کرانه باختری و انتقال آن به حاکمیت تشکیلات خودگردان ارائه کرد که البته با مخالفت شدید طرف‌های فلسطینی ۴۸ مواجه شد. آنان با اشاره به آوارگی موجی دیگر از فلسطینی‌ها، این امر را نکبت دوم قلمداد کردند. نظر سنجی‌هایی که برای سنجش احساس تعلق به رژیم صهیونیستی پس از این طرح انجام شد، با استفاده از این مسئله، ملیت اسراییلی را گزینه اول فلسطینی‌های ۴۸ اعلام کردند که البته چنین موضوعی به خاطر دلبستگی اینجامعه به اسراییل صورت نگرفت و دلایل اقتصادی، اجتماعی خاص خود را دارد.
در همین راستا برای درک و تبیین بیشتر مثلث عربی تلاش شده است که حدود تقریبی این مثلث بر روی نقشه نشان داده شود اما در ابتدا لازم است که آشنایی مختصری با شهرهای مهم عرب نشین اراضی اشغالی ۱۹۴۸ صورت گیرد.
همنگونه که مشاهده می شود عمده این شهرها در مثلث شمالی و جنوبی ر اراضی اشغالی 1948 (البته مناطقی که هنوز مصادره نشده و در نقشه زیر با رنگ سبز نشان داده شده است) قرار دارد.
گفتنی است برای درک تفاوت این منطقه موسوم به مثلث عربی با منطقه الجلیل در شمال فلسطین اشغالی لازم است که این نکته در نقشه های زیر مورد توجه قرار گیرد:
همانطور که در نقشه مربوط به پستی و بلندی های فلسطین دیده می‌شود، منطقه الجلیل به دو بخش بالایی و پایینی تقسیم می‌شود. حدود این منطقه در نقشه بعدی بیشتر مشخص شده است.
انتهای پیام/
