به گزارش
خبرنگار دانشگاه باشگاه خبرنگاران، میز گرد سیاسی "خط امام و گفتمان استکبارستیزی" عصر امروز به همت بسیج این دانشگاه در تالار مطهری دانشگاه تربیت مدرس برگزار شد، در این میزگرد محمدجواد حقشناس به بیان دیدگاههای خود پیرامون موضوع استکبارستیزی و با بیان اینکه بحث خط امام و گفتمان استکبار ستیزی از دو منظر نظری و عملی قابل بررسی است، اظهارداشت: گفتمانی که امام خمینی(ره) به عنوان رهبر انقلاب از سال 42 آغاز و تا سال 57 ادامه یافت گفتمانی است که امام خمینی(ره) در قامت یک رهبر سیاسی و نظامی که در چارچوب نظام بینالمللی قابل بحث است مورد بررسی نظری قرار داد.
وی ادامه داد: در حوزه عملی این تقسیمبندی موجود و قابل تفکیک است در حدود 35 سالی که از پیروزی انقلاب میگذرد شاهد دورههایی در سیاست خارجی هستیم که جای بحث و بررسی دارد.
حقشناس تصریح کرد: عرصه نظری ادبیات ایجاد شده در آغاز دهه 40 و قیام 15 خرداد که شکلگیری نهضت امام خمینی را تشکیل میدهد با دو رویکرد مواجه است که بخش بیرونی آن از بخش داخلی اهمیت بیشتری دارد.
وی برای تبیین بهتر این مسئله به مخالفت امام خمینی با احیای کاپیتولاسیون پرداخت و ادامه داد: زمانی که دولت اعلم پیگیر زمینه حضور مستشاران خارجی در ایران بود حضرت امام خمینی با این نگاه مخالفت کردند.
حقشناس رویکرد دیگر امام را مخالفت با ساخت به شکل محترمانه مطرح کرد و ادامه داد: حضرت امام خمینی حتی در سخنرانیهایشان تلاش میکردند تا شاه را به اشتباهات خود در مورد حکومت واقف کنند.
وی رویکرد بعدی امام خمینی را رویکردی ضد استکباری مخالفت با اسلام آمریکایی دانست و اظهار داشت: این روند تا انتهای دهه 40 ادامه دارد تا امام در درس خارج فقه که در نجف اشرف بیان میکند به تبیین یک نظام ایده آل و مطلوب خود میرسد که این گروه تحت عنوان درسهای ولایت فقیه قبل از انقلاب به چاپ رسید.
حقشناس برهه سوم را سالهای 56- 57 دانست و ادامه داد: در آن سالها رفتارهای رژیم پهلوی به سمتی رفته بود که شرایط تزلزل حکومت را ایجاد کرده بود و با حادثه فوت حاج آقا مصطفی و مسائل دیگر انقلاب اسلامی گسترش مییابد.
وی اظهار داشت: در آن سالها مجموعه فعالیتهایی از امام خمینی(ره) حاکی بر اینکه بیشترین نگاه امام خمینی در این زمان نگاه ضداستبدادی است و بیان فقدان مشروعیت در پهلوی دوم است موجود است.
عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی با بیان اینکه شعارهای محوری آن برهه زمانی دو شعار محوری یکی استقلال آزادی جمهوری اسلامی در سیاست داخلی و دیگری شعار نه شرقی نه غربی جمهوری اسلامی در حوزه سیاست خارجی است.
حقشناس با تأکید بر اینکه رویکرد نظری کاملا تأیید میکند که گفتمان امام و انقلاب استکبارستیز بوده است ادامه داد: در آن مقطع به خاطر حاکمیت نظام دوقطبی از یک سو و از طرف دیگر حمایت قدرتهای بینالمللی و بزرگ از شاه ایران وجه ضد استبدادی انقلاب را که خواهان تغییر حکومت شاه است با چالش روبرو میکند.
وی اضافه کرد: حمایت نظام بینالمللی از شاه ایران موجب غلبه وجه استکبارستیزی بر وجه استبدادستیزی شد در این دوره کارتر، شوروی، چین، انگلستان و فرانسه از حکومت پهلوی حمایت میکنند به طوری که تقریبا تمام دولتهای بزرگ پشت پادشاه ایران هستند.
عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی ادامه داد: شرایط به اینجا ختم نمیشود تغییر 4 دولت در کمتر از دو سال و نهایتا خروج شخص شاه در دی ماه و در آخر ورود امام خمینی و پیروزی انقلاب نشان دهنده پوشالی بودن این حکومت است و در این مقطع هنوز این گفتمان ضد استکباری وجود دارد.
حقشناس افزود: حوزه عملی نیز به چند دوره تقسیم میشود دولت موقت یا بازرگان دولت جنگ یا میرحسین موسوی، دولت سازندگی یا هاشمی، دولت اصلاحات یا خاتمی گفتمان دولت اصولگرایی یا احمدینژاد گفتمانهایی است که در حوزه سیاست خارجی عنوان میشود.
وی در ادامه به توضیح مختصری در مورد عملکرد هر یک از دولتها پرداخت و ادامه داد: دولت بازرگان دولت موازنه منفی است، دولت جنگ دولت آرمانگرایی است که در این دولت استکبارستیزی به اوج خود میرسد، دولت سازندگی دولت عملگراست، دولت اصلاحطلب دولتی است که در عرصه گفتمان بینالمللی با تکیه بر منافع ملی ضمن توجه به اهداف مسیر مناسب را پیدا میکند دست آخر دولت اصولگرایان دولتی است که با تکیه بر شعارهای بازگشت به ابتدای انقلاب موضوع استکبارستیزی را مورد توجه قرار میدهد که البته از منظر نظری موفقتر عمل میکند.
انتهای پیام/