به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ، مجله دیپلمات نوشت: گزارش تازه سازمان مبارزه با جرایم و مواد مخدر سازمان ملل متحد (UNODC 2014) نشان می دهد که نه تنها کشت خشخاش در افغانستان با وجود برنامه های دولت این کشور ادامه دارد، بلکه حتی سطح زمین های زیرکشت نیز افزایش یافته است. این در حالی است که کابل و سازمان های بین المللی، در 14 سال گذشته، برای نابودی زمین های زیر کشت خشخاش کوشیده اند.

گزارش جدید سازمان ملل نشان می دهد که احتمالا کشت کنندگان خشخاش، به دلیل برنامه های ریشه کنی دولت، بازده کشاورزی خود را نیز افزایش داده اند.

می توان گفت"شکست"، نتیجه سالها مبارزه با کشت خشخاش و میلیون ها دلار هزینه در این رابطه بوده است. حال آنکه مبارزه با کشت خشخاش در قیاس با مشکلات امنیتی و اقتصادی افغانستان، مسئله ای مدیریت پذیر شمرده می شود.

به نوشته "دیپلمات"، به نظر می رسد قانونی کردن صنعت کشت خشخاش و استفاده برنامه ریزی شده از آن در صنایع داروسازی، راه حل مبارزه با مواد مخدر در افغانستان باشد. این اقدام، نه تنها باعث مدیریت بر کشت خشخاش خواهد شد، بلکه منبع درآمدی برای دولت افغانستان خواهد بود.

افغانستان، میانمار، مکزیک و کلمبیا تقریبا تمام تریاک جهان را تامین می کنند که در این میان، سهم افغانستان نزدیک به 90 درصد است. ارزش کشت خشخاش از نظر کشاورزی در افغانستان، حدود 850 میلیون دلار است. این رقم در سال 2009 حدود 400 میلیون دلار بود. با توجه به اینکه ارزش بازار تریاک در جهان به 60 میلیارد دلار در سال بالغ می شود، می توان نتیجه گرفت که بیشتر سود حاصل از کشت خشخاش را تولیدکنندگان و قاچاقچیان مواد مخدر به دست می آورند.

ترانزیت تریاک دو مسیر اصلی دارد: الف – راه بالکان (The Balkan Route) که از طریق پاکستان از ترکیه و یونان تا غرب اروپا می رود.

ب – راه شمالی (The Northern Route) که از طریق آسیای میانه به روسیه می رود.

تبدیل صنایع مواد مخدر در افغانستان به صنایع داروسازی، کار ساده ای نیست، اما پیامدهای تداوم کشت خشخاش برای تولید مواد مخدر در این کشور بسیار ناگوارتر از آن است که به حال خود رها شود. حتی سازمان بهداشت جهانی هم از تبدیل افغانستان به کشور تولیدکننده داروهای مسکن استقبال کرده است.

افغان ها اگر بتوانند کارخانه های داروسازی که خشخاش استفاده می کنند را در خاک خود احداث کنند، بازار کار فراوانی هم برای جامعه خود فراهم خواهند کرد.

گفته می شود استرالیا و فرانسه، تولیدکننده بیشترین داروهای مخدر پزشکی در جهان هستند. سازمان بهداشت جهانی هم در سال 2010 گزارش داد که جوامع شش کشور صنعتی، 80 درصد از داروهای مخدر پزشکی را مصرف می کنند و کشورهای درحال توسعه (غیرصنعتی) تنها به 6 درصد از این داروها دسترسی می یابند. یک پژوهش هم نشان می دهد که 80 درصد از جمعیت جهان با کمبود داروهای مخدر پزشکی رو به رو است.

افغانستان با تولید داروهای مخدر ارزان قیمت می توان مشکل کمبود دارو در کشورهای توسعه نیافته را حل کند.

البته نهادهایی هم هستند که تبدیل افغانستان به تولیدکننده داروهای مخدر را فرایندی پرچالش می دانند. از جمله موسسه آمریکایی صلح (USIP) برآورد می کند که کشاورزان افغان تمایلی به همکاری با شرکت های داروسازی نخواهند داشت؛ زیرا قاچاقچیان همان خشخاش را با بهایی بالاتر از آنان خواهند خرید.

مجله دیپلمات در پایان با رد نظر موسسه آمریکایی صلح نوشت: ترکیه در دهه 70 میلادی، یکی از کشورهای معروف جهان در تولید تریاک و قاچاق مواد مخدر بود. اما دولت آنکارا توانست با برنامه ریزی، ترکیه را به کشور تولیدکننده مواد اولیه برای داروهای پزشکی تبدیل کند. چه دلیلی دارد که افغان ها نتوانند از همین الگو پیروی کنند؟
/انتهای پیام
منبع:ایرنا