امنیت ویندوز؛
کرم‌ها چگونه می‌توانند به رایانه آسیب برسانند؟ (قسمت چهارم)
این گروه از بدافزارها در بستر شبکه فعالیت می‌کنند و هدف اصلی آنها نفوذ از طریق حفره‌های آسیب پذیر شبکه به سیستم و آلوده کردن آنها به ویروس و استفاده از سیستم قربانی برای آلوده کردن دیگر سیستم‌هاست.
به گزارش دریچه فناوری اطلاعات باشگاه خبرنگاران؛ این گروه از بدافزارها در بستر شبکه فعالیت می‌کنند. و هدف اصلی آنها نفوذ از طریق حفره‌های آسیب پذیر شبکه به سیستم و آلوده کردن آنها به ویروس و استفاده از سیستم قربانی برای آلوده کردن دیگر سیستم‌ها. در واقع کرم ها در بستر شبکه خود را به زور به سیستم کاربر می‌رسانند و اهداف سودجویانه و تخریبی خود را به انجام می‌رسانند.
شیوه عمومی عملکرد کرم‌ها نصب یک در پشتی (Backdoor) روی سیستم آلوده می‌باشد. از طریق این در پشتی سیستم آلوده تحت اختیار این بدافزار قرار می‌گیرد و می‌تواند به روش‌های متفاوت به رشد خود ادامه دهد. به عنوان مثال می‌توانند به لیست ایمیل دوستان در Address Book دسترسی پیدا کند و از ایمیل قربانی برای ارسال ایمیل‌هایی حاوی بدافزارها استفاده کند. کرم‌ها در یک مسیر از شبکه شروع به رشد و تخریب می‌کنند و به همین دلیل نیز به این نام معروف شده‌اند. کرم‌ها یکی از شایع‌ترین انواع بدافزارها هستند که به اشتباه به عنوان ویروس از سوی کاربران شناخته می‌شوند.
کرم موریس (به انگلیسی: Morris worm) اولین کرم رایانه‌ای بود که در دوم نوامبر ۱۹۸۸ در اینترنت پخش شد. یک مثال دیگر کرم ILOVEYOU یکی از کرم‌های معروفی است که توانست از طریق ایمیل شیوع فراوانی پیدا کند و خسارت‌های بسیار سنگینی را به بار آورد. کرم‌ها عمدتاً با اشغال پهنای باند به شبکه آسیب می‌رسانند. به عبارتی هدف کرم‌ها معمولاً استفاده از منابع می‌باشد و می‌تواند در دسترسی به منابع تاخیر ایجاد کند.
یکی از شباهت‌هایی که کرم‌ها با ویروس‌ها دارند و باعث شده است که گاهی اوقات این دو بدافزار با هم به اشتباه گرفته شوند نوع تکثیر آنها می‌باشد. کرم‌ها نیز مانند ویروس‌ها خود همانند ساز هستند. البته در این شباهت نیز دو تفاوت نهفته است:
• کرم‌ها مستقل و متکی به خود هستند و برای تکثیر نیاز به کد اجرایی دیگری ندارند.
• کرم‌ها از طریق شبکه‌ها از ماشینی به ماشین دیگر منتقل می‌شوند.
جهت پیشگیری از آلوده شدن به این نوع بدافزارها حتماً از صحت شبکه‌های کامپیوتری خود اطمینان پیدا کنید و تحت هیچ عنوان ایمیل‌ها ناشناخته را (حتی اگر از سوی دوستانتان ارسال شده است) باز نکنید و در صورت نیاز به دانلود فایل‌های پیوست ایمیل حتماً آنها را توسط اسکنرهای امنیتی سرویس‌های ایمیل بررسی کنید.
شیوه عمومی عملکرد کرم‌ها نصب یک در پشتی (Backdoor) روی سیستم آلوده می‌باشد. از طریق این در پشتی سیستم آلوده تحت اختیار این بدافزار قرار می‌گیرد و می‌تواند به روش‌های متفاوت به رشد خود ادامه دهد. به عنوان مثال می‌توانند به لیست ایمیل دوستان در Address Book دسترسی پیدا کند و از ایمیل قربانی برای ارسال ایمیل‌هایی حاوی بدافزارها استفاده کند. کرم‌ها در یک مسیر از شبکه شروع به رشد و تخریب می‌کنند و به همین دلیل نیز به این نام معروف شده‌اند. کرم‌ها یکی از شایع‌ترین انواع بدافزارها هستند که به اشتباه به عنوان ویروس از سوی کاربران شناخته می‌شوند.
کرم موریس (به انگلیسی: Morris worm) اولین کرم رایانه‌ای بود که در دوم نوامبر ۱۹۸۸ در اینترنت پخش شد. یک مثال دیگر کرم ILOVEYOU یکی از کرم‌های معروفی است که توانست از طریق ایمیل شیوع فراوانی پیدا کند و خسارت‌های بسیار سنگینی را به بار آورد. کرم‌ها عمدتاً با اشغال پهنای باند به شبکه آسیب می‌رسانند. به عبارتی هدف کرم‌ها معمولاً استفاده از منابع می‌باشد و می‌تواند در دسترسی به منابع تاخیر ایجاد کند.
یکی از شباهت‌هایی که کرم‌ها با ویروس‌ها دارند و باعث شده است که گاهی اوقات این دو بدافزار با هم به اشتباه گرفته شوند نوع تکثیر آنها می‌باشد. کرم‌ها نیز مانند ویروس‌ها خود همانند ساز هستند. البته در این شباهت نیز دو تفاوت نهفته است:
• کرم‌ها مستقل و متکی به خود هستند و برای تکثیر نیاز به کد اجرایی دیگری ندارند.
• کرم‌ها از طریق شبکه‌ها از ماشینی به ماشین دیگر منتقل می‌شوند.
جهت پیشگیری از آلوده شدن به این نوع بدافزارها حتماً از صحت شبکه‌های کامپیوتری خود اطمینان پیدا کنید و تحت هیچ عنوان ایمیل‌ها ناشناخته را (حتی اگر از سوی دوستانتان ارسال شده است) باز نکنید و در صورت نیاز به دانلود فایل‌های پیوست ایمیل حتماً آنها را توسط اسکنرهای امنیتی سرویس‌های ایمیل بررسی کنید.
