.

.

اعتبار اربعین امام حسین (ع) از قدیم‌الایام میان شیعیان و وفاداران آزاده، ارج نهاده شده است به طوری که کتاب «المتهجد» شیخ طوسی که حاصل گزینش دقیق و انتخاب معقول شیخ از روایات فراوان است می‌گوید «در روز اربعین زیارت امام حسین (ع) مستحب است» و از امام حسن عسگری (ع) روایت شده است که یکی از علامات شیعه زیارت اربعین است.

اما در خیال ما نمی‌گنجید که وصال چون اویی... ولی گویی «در آن خجسته شب، تازه براتمان داده بودند» و بر سرنوشتمان این گونه نوشته بودند که در هزار و سیصد و هفتاد و سومین اربعین حسینی در «کربلا» یا «طف» یا «غاضریه» یا «نینوا» یا «عقر» یا «نواویس» و یا «حائز» که همگی اسم یک منطقه از مناطق کشور عراق است حضور داشته باشیم و طبق گفته حضرت امام صادق (ع) به حرم امن الهی پا بگذاریم، چرا که آن حضرت می‌فرماید «خداوند کربلا را حرم امن خویش انتخاب کرد و مکان قبرحسین (ع) از هنگامی که در آن دفن شد، باغی از باغ‌های بهشتی گردید، آ‌ن جا همانند مسجد‌الحرام و مسجد‌النبی است و مسافر می‌تواند نماز خود را تمام بخواند. (کامل الزیارات).

حدود یک ماه به اربعین حسینی مانده بود که قرعه کار به اسم ما زدند و لطف و کرامت حق‌تعالی ارزانیمان شد چرا که قرار شد در اربعین امسال (سال ۹۱) پابه‌پای عاشقان در گرد حرم حضراتش در کربلا حضور داشته باشیم.

.

با آنکه یک هفته به اربعین حسینی زمان باقی بود ولی ازدحام جعیتی که با پای پیاده از شهرهای مختلف به سمت حرم امن الهی قدم می‌گذاشتند، خارج از حد تصور بود به طوری که مسیر ۶ ساعته مهران تا نجف را ۱۰ ساعته طی کردیم. با آنکه یک هفته به اربعین حسینی زمان باقی بود ولی ازدحام جعیتی که با پای پیاده از شهرهای مختلف به سمت حرم امن الهی قدم می‌گذاشتند، خارج از حد تصور بود به طوری که مسیر ۶ ساعته مهران تا نجف را ۱۰ ساعته طی کردیم.

.

انتظار رسیدن به شهر نجف، آرامگاه مولی‌الموحدین حضرت جانان علی (ع) زائرانش را بی‌تاب کرده بود و بی‌قراری در بین آن‌ها موج می‌زد، هرلحظه که نزدیک‌می شدیم دلهره و شوق و شعف بیشتر می‌شد.

وقتی برای اولین بار وارد سرزمینی شدیم که در آنجای پای مولایم علی (ع) وجود داشت و از تمام وجب به وجبش ندای یا علی شنیده می‌شد حال و هوای خاصی بود.

اين‌جا همان شهری بود كه سالياني دور، مردی از جنس خدا برای دين خدا و و برای خدا زيسته و برای هميشه مايه سرافرازی و افتخار نه تنها شيعيان بلكه تمام آزادمردان شده است... الحمدلله

.

.

از مهمترين نکات و‌ادی السلام، وجود قبرهای دو طبقه از پيش ساخته بود که در کنار هم و به صورت اتاقک‌های کوچک ساخته شده‌اند که به مرور زمان و با دفن اموات جديد پر مي‌شود.

.

البته از نظر ظاهری وادی السلام آن قدر ويران و خراب است که به راحتی می توان فضای اين قبرستان در 1400 سال پيش را نيز حس كرد.

.

.

محراب امير‌المومنين(ع)، محراب و مقام امام زين العابدين(ع)، محراب امام صادق(ع)، مقام خضر، دکة المعراج، مقام ابراهيم، مقام جبرئيل(ع)، سفينه النوح، دکة القضا، بيت الطشت، مقام حضرت آدم از مقام‌ها و مسجد کوفه است که براي هر کدام اعمال و زيارت خاصي وارد شده است.

.

مسجد سهله، مسجد حنانه، مسجد صعصعه بن صوحان، مسجد زيد بن صوحان، مسجد‌ حمرا، مسجد جعفي، مسجد بني کاهل، خانه حضرت علي (ع)، دارالعماره و مرفد زين بن علي از ديگر اماکن زيارتي کوفه است که هر کدام از ويژگي‌هاي خاص خود برخوردار هستند.

روز دوم با نجف خداحافظي و اين شهر را به مقصد کربلا و ديدار با اباعبدالله الحسين(ع) ترک کرديم

.

.

.

البته بحث سرويس‌های بهداشتي مهمترين دغدغه همسفران بود كه قبل از سفر اسباب دغذغه شده بود ولي همانند ساير موارد و با تعبيه مكان‌های مخصوص مشكلي ايجاد نكرد.

زائران زيادی از کشورهای مختلف جهان با فرهنگ و رسومات خاص و زبان و چهره متفاوت در آستانه اربعين حسينی خود را به کربلا مي‌رساندند که امسال نيز اين مهم اتفاق افتاد و طبق برخي آمارهاي اعلام شده حدود 22 ميليون زائر در اربعين حسينی خود را به کربلا رساندند.

خيل عظيم زائر امام حسين (ع) به حدی بود که حتي لنز دوربين‌ها و قدرت قلم‌ها، توانايی انعکاس آن را نداشته و نخواهند داشت.

زائران دسته‌دسته و گروه گروه در حال راه‌پيمایی براي رسيدن به جانان بودند و مهم‌ترين نکته‌ای که بايد به آن اشاره شود شور و شوق وصف نشدنی رسيدن به مقصد بود که به تبع آن خستگي هيچ معنی و مفهومی در اين وادی نخواهد داشت كه نداشت.

.

عاشقان زائر از نماز صبح پياده‌روی را شروع کرده و تا پاسی از شب ادامه مي‌دادند تا شايد زودتر به کربلا برسند و شب‌ها نيز در يکي از موکب‌های موجود به استراحت مي‌پرداختند.

.

کاروان هزار نفره دانشجويی كشورمان نيز از صبح يکشنبه حرکت خود را آغاز کرده و بعد از سه روز پياده‌روی به تدريج تا سه شنبه شب خود را به کربلا رساند.

در مسير پياده‌روی، اوج عاشقی چه زائران و چه ميزبانان به امام حسين(ع) مشهود و ملموس بود و موکب‌داران با کمترين امکانات خود بيشترين اقدامات رفاهی را انجام مي‌دادند به طوري که حتي از ماساژ دادن پای خسته زائران نيز دريغی نداشتند.

ناگفته نماند اکثر موکب‌داران اربعين حسينی عشايري هستند که در طول سال با سختی زحمت کشيده و منابعی جمع‌آوری ميی کنند تا در اربعين بتوانند از زائران حسينی استقبال کرده و دين خود را ادا کنند.

چای مهم‌ترين وسيله پذيرايی از زائران بود که در استکان‌های بسيار کوچک و با شکر در اختيار زائران قرار مي‌گرفت و فرايند توليد اين چاي با آتش طبيعي بود که از مزه و طعم ويژه‌ای بهره‌مند بود

.

قهوه تلخ عربی که باز هم به صورت کاملا طبيعی درست مي‌شد از ديگر وسيله‌های پذيرايی بود که با استقبال زائران مواجه شد.

وجود غذاهای گوناگون که گاها با برنج و اکثرا به صورت نانی تهيه مي‌شد و در اختيار زائران قرار مي‌گرفت از ديگر وسايل پذيرايی بود که در رفع گرسنگی زائران نقش مهمی داشت تقسيم ميوه‌های مختلف در بين راه و نوشابه و حتی پفک و چيبس از ديگر مواردی بود که بايد به آن اشاره شود

.

البته و صد البته اکثر موکب‌داران با تعبيه پارچ و ليوا‌ن‌هاي مختلف و رنگارنگ پر از آب لحظه به لحظه حادثه عطش در کربلا را در اذعان تداعي مي‌کرد و از ديگر موارد مهم که در حين پياده‌روي، ذهن را به خود مشغول کرده و با اشک عشقبازي مي‌کرد يادآوري مصائب و سختي‌هاي کاروان اسرا بود که با پاي پياده و در آن بيابان خشک و بي آب و علف زير تازيانه خود فروشاني ددمنش لحظه‌اي آرام و قرار نداشته و در آن وادي هرگز خبري از آب و غذا و موکب .... نبوده است.

صفا و صميمت و عشق و محبت به خوبي در ميان زائران آشنا و ناشناس موج مي‌زد به طوري که با بهترين حالت با هم رفتار کرده و هميشه حق تقدم را به ديگري واگذار کردند و خبري از تندخوئي و نامهرباني نبود، هدف همه و همه يک چيز بيش نبود و آن هم رسيدن به کعبه مقصود بود، همان کربلا.

.

.

هوای شهر کربلا نيز همانند ساير شهرهای عراق سرشار از ريزگردهای بود که همه جا را فرا گرفته بود ولی فضای نسبتا سر‌سبزی نسبت به نجف داشت، ماشين‌های مختلفی در اين شهر به چشم می خورد که از جمله آن ماشين پرايد و سمند ساخت کشورمان بود، سيم‌های تير برق به قدری تنيده در هم و مانند تار عنكبوت بود که "بلبشو" بهترين واژه برای نامیدن آن است.

.