دراین مراسم که اجرای آن را حسن سلطانی به عهده داشت، برخی از نمایندگان مجلس و اعضاءشورای شهر حضور داشتند و عبدالرضا هلالی، نادرجواهری و مهدی اقدم‌نژاد به مدیحه سرایی و روضه‌خوانی پرداختند.

حسن بیادی، عضو سابق شورای شهر تهران، در این برنامه پیرغلامان حسینی و ستایشگران اهل بیت علیهم السلام را ملوانان کشتی نجاتی دانست که ناخدای آن‌ها امام حسین (ع) است.

وی تصریح کرد: اگر امام حسین (ع) نبود امروز هیچ دین و آئین الهی در دنیا وجود نداشت و آن حضرت با قیام عظیم خود دین‌های آسمانی را احیا کرد. پس از شهادت امام حسین (ع) ملوانان این کشتی نجات، یعنی خادمان و مداحان حسینی، اجازه ندادند نام و راه امام حسین (ع) از یاد‌ها برود. به همین دلیل بود که علما در هنگام نماز خواندن قبل از گفتن الله اکبر در اذان نماز، می‌گفتند «صل الله علیک یا اباعبدالله» و وقتی دلیل آن را جویا می‌شویم در پاسخ می‌شنویم که: اگر امام حسین (ع) نبود هیچ دینی نبود. جای شکر دارد که در این دریای ظلمانی، انسان در کشتی امام حسین (ع) باشد.

بیادی با اشاره به مشقت‌های برگزاری هیئت‌ها و مجالس حسینی در دوران رژیم طاغوت اظهار داشت: مداحان آن دوران تعریف می‌کردند که در آن زمان هیئت‌ها را در زیرزمین‌ها برگزار می‌کردیم و همه روزنه‌ها را می‌پوشاندیم تا صدا بیرون نرود، اما عزاداری حسینی را تعطیل نمی‌کردیم.

عضو شورای شهر تهران در پایان با اشاره به خلوص حاج اصغر زنجانی اظهار داشت: صدای حاج اصغر حال ندارد، بلکه حالش صدا دارد. بسیاری از افراد نمی‌دانستند ایشان پدر شهید است، چون او برای جبهه رفتن از زیر مسئولیت شانه خالی نکرد با وجود اینکه پسرش شهید شده بود خودش هم به جبهه رفت.

مجتبی رحماندوست، نماینده مجلس شورای اسلامی هم در این مراسم تجلیل از نام آوران عرصه مداحی اهل بیت علیهم السلام را وظیفه‌ای برای تمام شیعیان دانست و گفت: نام امام حسین (ع) زنده مانده است و اکنون بعد از صدام ملعون در عتبات عالیات، ماجرای قدرت نمایی شیعه خود را نشان دهد.

وی به برگزاری مراسمی از جمله شیرخوارگان حسینی اشاره کرد و اظهار داشت: وهابی‌ها دلیل شهادت امام حسین (ع) را خروج آن حضرت از حکومت دوران خود خروج کرد. اما در مراسم شیرخوارگان حسینی می‌خواهیم از آن‌ها بپرسیم کودک شش ماهه آن حضرت چه گناهی داشت که تشنه شهید شد؟

رحماندوست افزود: مراسم شیرخوارگان حسینی، هیئت‌ها، مجالس عزاداری، شب شعر عاشورایی و به خصوص راهپیمایی در اربعین همگی ظرفیت‌های حسینی است که شیعیان در کشورهای سنی نشین حرکت‌های عظیم حسینی به راه انداخته‌اند.

آیت الله علی خاتمی هم در این مراسم به نقش و اهمیت سخنرانی و خطابه در هیئت‌ها اشاره کرد و گفت: معمولا هیئت‌ها و مجالس حسینی بدون وعظ و خطابه برگزار نمی‌شود.

او به وظیفه مداحان و ذاکران اهل بیت علیهم السلام اشاره کرد و اظهار داشت: باید در مداحی و عرض ارادت به ساحت مقدس آن بزرگان، رعایت ادب داشت. در عین حال منبری و مداح باید در رفتارهای خود تقوا داشته باشد و به خصوص در بالای منبر یا چهارپایه مراقب گفتار‌ها و رفتارهای خودش باشد. به طوری که لازم است امام معصوم (ع) را در مجلس حاضر و ناظر بداند.

آیت الله خاتمی با اشاره به خلوص، ادب و دلسوختگی حاج اصغر زنجانی تصریح کرد: حاج اصغر زنجانی موقع مداحی آنقدر غرق در مدح و کمالات امام حسین (ع) می‌شود که کاملا مشخص است از خود سفر کرده و دلسوختگی او نه تنها در کلامش، که در اشک ریختن و رفتار‌هایش هم به طور کامل آشکار است.

این سخنران دینی، مداحی و اداره مجلس عزاداری امام حسین (ع) را یکی از هنرهای مداحی حاج اصغر زنجانی عنوان کرد و گفت: دست تقدیر این طور رقم زده که این پیرغلام روشندل، جز امام حسین (ع) نبیند و جز امام حسین (ع) نگوید. این نکته مبالغه نیست، چراکه شاگردان ایشان و ذاکران اهل بیت علیهم السلام همگی بر این مورد تاکید دارند.

آیت الله خاتمی به اهمیت نقش مداحی در هیئت‌ها اشاره کرد و گفت: بزرگانی در زنجان داشتیم که بعضی از آن‌ها می‌گفتند ما یک ساعت منبر می‌رویم و مطالب بسیار خوبی را مطرح می‌کنیم، اما اوج روضه برای پایین منبر است. حاج آقا بهاری می‌گفتند چهارپایه خواندن خیلی هنر می‌خواهد. گاهی می‌شد مسجد جامع، مسجد سید فتح الله، مسجد ولیعصر (عج) و بسیاری مساجد دیگر مملو از جمعیت می‌شد و عالم فرهیخته‌ای بر بالای منبر سخنرانی می‌کرد اما اوج این مجلس با‌‌ همان چند بیت روضه حاج اصغر بود که غوغا می‌شد.

او افزود: حاج اصغر بر روی زمین می‌نشست و سلام بر امام حسین (ع) می‌فرستاد، اما چندین دقیقه نه آن عالمی که بر پای منبر بود از شدت گریه می‌توانست دعا کند و نه مردم از اشک ریختن آرام می‌شدند. مدتی طول می‌کشید تا مجلس حالت سکوت و آرامش را به خود بگیرد. همه این‌ها از خلوص و ادب حاج اصغر است.

آیت الله خاتمی گفت: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تا رحلت امام خمینی (ره) در تبریز زندگی می‌کردم. مواقع زیادی حاج اصغر به تبریز می‌آمد و شهیدمحراب آیت الله مدنی شیفته روضه‌های ایشان بود. یک بار همراه ایشان و حاج شیخ حسن رضایی به منزل حاج اصغر رفتیم. شیخ حسن در آنجا روضه‌ای خواند و مدام از ناصر، فرزند شهید حاج اصغر، نام می‌برد. اما حاج اصغر از آنجا بلند شد و گفت: از ناصر نگو، از شهادت حضرت علی اکبر (ع) بگو. همین نکته کافی بود آن مجلس کوچک شور بگیرد.

او به خاطره‌ای از شهادت حاج مصطفی، فرزند شهید امام خمینی (ره)، اشاره کرد که: حاج سید احمد آقا تعریف کرده بود که بعد از شهادت حاج آقا مصطفی، مدت‌ها بود که امام خمینی (ره) گریه نمی‌کرد و ما نگران بودیم. یک بار آقای کوثری را دیدم و او را به منزل بردم و در راه به او گفتم در این مدت که برادرم شهید شده، امام (ره) گریه نکرده. از او خواستم روضه‌ای در منزل امام بخواند. در منزل امام، آقای کوثری روضه خواند و بر بالای منبر از خاطرات حاج آقا مصطفی گفتم و امام اشک نریخت. اما به محض اینکه گفتم «صل الله علیک یا اباعبدالله» شانه‌های امام لرزید.

سخنران پایانی این مراسم، حاج اصغر زنجانی بود که پشت تریبون رفت و ابتدا از اولین خاطره زیارت کربلا گفت: از مریوان با پای پیاده به سمت کربلا حرکت کردیم و 19 روز در راه بودیم. کفش‌هایمان از بین رفت و شش روز بدون کفش رفتیم. جوراب‌ها هم از بین رفت و ادامه راه را با پاهای برهنه رفتیم. در راه نیروهای صدام ملعون ما را گرفتند، دست‌هایمان را بستند و خواستند برخلاف اعتقادات دینیمان بگوییم. اما گفتیم که کربلا به ما درس عزت داده و هرگز ذلت را نمی‌پذیریم.

او از مسئولان سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، شهرداری و مردم تهران تشکر کرد و با اشاره به شهادت فرزندش گفت: بار‌ها در روضه‌ها به امام حسین (ع) عرض کرده‌ام که بچه‌های ما قربان شما. حاضر بودم صد‌ها فرزند داشتم و همه آن‌ها شهید می‌شدند تا روضه‌ای بخوانیم و مردم برای امام حسین (ع) گریه کنند. جانی که در تن ماست هدیه به امام حسین (ع) است و البته هدیه به آنهایی که پرچم حسینی را به دست گرفته‌اند، مهم‌تر از همه رهبر عزیزمان که خودم را فدایی او می دانم.

در پایان مراسم نشان ویژه پرده عشاق به حاج اصغر زنجانی داده شد تا برنامه پرده عشاق پس از برگزاری 19 برنامه با شکوه به پایان برسد.

منبع : عقیق