شهرکسازی و مصادره اراضی
رژیم صهیونیستی طی دهههای گذشته برای تکمیل طرحهای شهرک سازی خود با هدف سیطره کامل بر شهر بیت المقدس تلاش کرده است بهطوری که از طریق گسترش آنچه مرزهای شرقی و شمالی قدس خوانده میشود، برای رسیدن به این هدف شوم تلاش میکند که این کار را از طریق الحاق شهرک معالیه ادومیم که حدود 20هزار سکنه دارد، بهعنوان شهرک اصلی از شرق و از طریق شهرکهای نظامی کوچک مانند عنتوت، میشور، ادومیم، کدار، کفعات بنیامین از سمت شرق، کخاف یعقوب، کفعات زئییف، کفعات حدشا، کفعات هاردار از شمال انجام میدهد و همزمان، نسبت ساکنان عرب فلسطینی که یکسوم ساکنان قدس را تشکیل میدهند، یعنی حدود 220 هزار نفر از جمله بخش الحاق شده که 380 هزار نفر جمعیت دارد.
با توجه به اینکه تعداد شهرک نشینان در قدس شرقی با تعداد شهرک نشینان در کرانه باختری و کمربندی نوار غزه برابری میکند، مجتمعهای شهرک نشینی بسیار فشردهای بهشکل دایرهای اطراف بیت المقدس و حومه آن احداث شده است.
همچنین مرزهای شهرداری(قدس غربی) به صورت رسمی گسترش یافته است، اما رژیم صهیونیستی با تصمیمات و بهانه های مختلف بر 72 کیلومتر مربع مسلط شده و با گسترش ساخت و ساز در قدس، آنها را به شهرک هایی برای اسکان صهیونیست ها تبدیل می کند که این مساله در خصوص جبل ابوغنیم رخ داد.
پیامدهای شهرک سازی در بیت المقدس اشغالی و حومه آن
شکی نیست که روند شهرک سازی و سیاست یهودی سازی بیت المقدس و حومه آن، تاثیرات زیادی بر ساکنان فلسطینی آن گذاشته است که می توان آن را به طور کلی در محورهای زیر خلاصه کرد :
-مصادره هزاران دونم(واحد مساحت در فلسطین، لبنان، سوریه و اردن که هر دونم معادل هزار متر مربع است) از اراضی تابع روستاهایی که شهرک های صهیونیست نشین در آن مناطق احداث شده است.
-محاصره مراکز اسکان فلسطینی ها و جلوگیری از توسعه آنها؛
-تهدید برخی اماکن مسکونی فلسطینی به تخریب؛
-باقی نگه داشتن فلسطینی های ساکن بیت المقدس و حومه آن در حالتی از رعب و وحشت دائمی از طریق حملات و تجاوزات مکرر شهرک نشینان مجهز به سلاح به آنها؛
-جدا کردن شهر بیت المقدس و حومه آن از محیط فلسطینی آن در سمت شمال و جنوب؛
-جداسازی شمال کرانه باختری از جنوب آن و کنترل رفت و آمد فلسطینی ها بین شمال و جنوب کرانه باختری؛
-قطع ارتباط و پیوستگی جغرافیایی میان بخش های مختلف کرانه باختری و تقسیم آنها به بخش های کوچک و جدا از هم و در نتیجه جلوگیری از تشکیل دولت فلسطینی دارای حاکمیت؛
-مخدوش کردن نمای عمرانی زیبای قدس قدیمی و روستاهای فلسطینی اطراف آن؛
-تخریب مسجدالاقصی و احداث معبد ادعایی سلیمان به جای آن؛
-کوچاندن و آواره کردن فلسطینی های ساکن بیت المقدس و گرفتن مدارک شناسایی آنها؛
سیاست کوچاندن و آواره کردن فلسطینی ها از بیت المقدس یکی از شیوه های رژیم اشغالگر اسرائیل با هدف ایجاد واقعیت جدیدی است که فلسطینی های ساکن این شهر به اقلیت بسیار ناچیز تبدیل شده و اکثریت جمعیت آن را یهودیان طرفدار رژیم اشغالگر قدس تشکیل دهد.
رویکرد واحد تمام دولت های رژیم صهیونیستی
دولت های پیاپی رژیم صهیونیستی طرح هایی را به منظور اجرای این اهداف وضع کرده اند که به شرح زیر است :
-اظهارات آریل شارون نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی به مناسبت سی و هشتمین سال اشغال قدس شرقی که طی آن به دروغ گویی خود ادامه داد و مدعی شد قدس متعلق به اسرائیل است و از این به بعد هرگز متعلق به خارجی ها(فلسطینی ها)نخواهد بود.
-اظهارات شیمون پرز رئیس سابق رژیم صهیونیستی که بر ضرورت بیرون راندن دسته جمعی فلسطینی ها از شهر بیت المقدس تاکید کرده بود، فلسطینی هایی که جمعیت آنها حدود 240 هزار نفر اعلام شده بود.
-بیانیه صادره از کابینه رژیم اشغالگر قدس با عنوان "طرح توسعه قدس" شامل اجرای طرح شهرک سازی جدید که بر اساس این طرح، شصت و هشت منزل فلسطینی تخریب و دویست خانواده در محله البستان منطقه سلوان قدس آواره شدند.
-افزایش فعالیت سازمان های یهودی افراطی برای جذب پول های یهودیان ثروتمند آمریکا برای خرید زمین های قدس از طریق معامله های مشکوک
-پیش نویس طرح مجلس سنای آمریکا که شرط به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت یکپارچه اسرائیل را در مقابل به رسمیت شناختن کشور فلسطینی در آینده قرار داده بود.
رژیم صهیونیستی با این گونه اقدامات تلاش می کند با نیروی قهریه، آنچه را خود می خواهد تحمیل کند و فلسطینی ها را در مقابل عمل انجام شده قرار دهد و مساله قدس را در این مرحله خطرناک قرار دهد، اقدامات رژیم صهیونیستی نقش آشکار قطعنامه ها و قوانین بین المللی است به طوری که قطعنامه شماره 242 شورای امنیت تصریح می کند که قدس شرقی، کرانه باختری و نوار غزه در چارچوب اراضی اشغالی 1967 قرار دارد که مستلزم عقب نشینی اسرائیل از این مناطق است، دیدگاه جرج بوش پسر رئیس جمهور پیشین آمریکا و طرح به اصطلاح نقشه راه وی و طرح سازش اعراب هم به این مساله اشاره کرده است.
همچنین دولت های پیاپی رژیم اشغالگر قدس به اجرای توصیه کمیته وزارتی امور قدس مربوط به سال 1973 میلادی به ریاست گلدا مائیر پایبند بوده اند که این توصیه تاکید می کند جمعیت فلسطینی های ساکن بیت المقدس نباید از 22 درصد کل جمعیت آن فراتر رود به همین سبب مقامات صهیونیست به شیوه های زیادی برای اجرای این توصیه روی آوردند که آخرین مورد آن گرفتن مدارک شناسایی از ساکنان عرب بیت المقدس بوده است.
چراغ سبز آمریکا برای ادامه شهرک سازی و سیاست اشغال کامل فلسطین
آمریکا که از مهمترین حامیان رژیم صهیونیستی به شمار می رود در چارچوب های حمایت های مستمر خود از این رژیم به دنبال تحمیل سیاست مورد نظر خود بر شهر بیت المقدس به عنوان پایتخت یکپارچه رژیم صهیوینستی است که این کار را از طریق دست زدن به چندین اقدام انجام می دهد که به شرح زیر است:
-کمیته روابط عمومی آمریکایی اسرائیلی موسوم به ایپک یکی از گروه های لابی اسرائیل در آمریکا به شمار می رود که در وادار کردن یکی از اعضای کنگره آمریکا به ارائه پیش نویس طرحی برای به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت اسرائیل بدون تقسیم آن موفق شد.
-پیش نویس قانونی که سناتور پرو ادینباک در نوزدهم آوریل 2005 ارائه کرد شامل :
-بررسی پیش نویس طرح در مجلس سنا و نمایندگان آمریکا که بر اساس آن قدس به عنوان پایتخت غیر قابل تجزیه اسرائیل، 180 روز پیش از به رسمیت شناخته شدن کشور فلسطینی از سوی آمریکا، به رسمیت شناخته شود.
-به منظور فراهم شدن زمینه به رسمیت شناخته شدن قدس به عنوان پایتخت غیر قابل تجزیه اسرائیل پیش از به رسمیت شناخته شدن کشور فلسطینی از سوی آمریکا و به خاطر اهداف دیگر.
کنگره آمریکا با اتخاذ تصمیماتی مدعی شد :
-قدس برای مدت بیش از سه هزار سال، پایتخت ملت یهود بوده است.
-قدس هرگز پایخت هیچ ملت دیگری غیر از ملت یهود نبوده است .
-قدس پایتخت و مرکز یهودیان است که این مساله 766 بار در تورات(البته از نوع تحریف شده) ذکر شده است.
-قدس مقر دولت اسرائیل از جمله رئیس، پارلمان و دادگاه علی است.
-قانون ایالات متحده آمریکا تصریح می کند که سیاست آمریکا این است که قدس باید پایتخت غیر قابل تجزیه اسرائیل باشد.
-هر دولت دارای حاکمیتی، حق دارد پایتخت خود را مشخص کند.
-باید به اتباع اسرائیل اجازه داده شود که عبادت را با آزادی بر اساس سنت های خود انجام دهند.
-اسرائیل از آزادی دینی تمام مذاهب حمایت می کند.
-انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به قدس بیانگر حمایت ایالات متحده از اسرائیل و قدس غیر قابل تجزیه است.
-انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به قدس باید حداکثر طی 180 روز پیش از به رسمیت شاخته شدن کشور فلسطینی صورت گیرد.
-آمریکا تنها زمانی کشور فلسطینی را به رسمیت خواهد شناخت که جامعه بین المللی، قدس را به عنوان پایتخت غیر قابل تقسیم اسرائیل به رسمیت بشناسد.
کنگره آمریکا مدعی شده است که موضع آن در خصوص لزوم دادن اجازه به شهروندان اسرائیل به عنوان یک حق اساسی از حقوق بشر، از سوی آمریکا و بر اساس قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد به شماره 181 صادره در 29 نوامبر 1947 مبنی بر عبادت آزاد و بر اساس سنت هایشان به رسمیت شناخته شده است.