«مدال ملی رزمندگان خلیج فارس، ویژه مردان و زنان نیروهای مسلح ایالات متحده که در جنگ خلیج فارس به کشورشان خدمت کردند».  در حک شدن این جمله بر روی یک مدال ، چه چیز این جمله برای شما جالب توجه است؟ بله؛ هیچ چیز! این خود بزرگ‌ترین سند است بر این‌که نام «خلیج فارس» آن قدر بدیهی و از نظر تاریخی و علمی متقن و عمیق است که اصلا نیازی نیست مدال جنگی ارتش آمریکا را هم سند دیگری بر فارس بودن آن برشمرد.

 به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،پایان جنگ ایران و عراق، آغاز حمله‌ی ارتش عراق به کویت در مرداد ماه 1360 (1990میلادی) بود. اما چون عراق با این حمله باعث بروز بحرانی بین‌المللی شد و اخطار شورای امنیت را نپذیرفت، آمریکا در سال ۱۳۶۹ (۱۹۹۱میلادی) با ائتلافی از کشورهای دیگر به کویت و سپس به عراق حمله کرد و ارتش عراق را از کویت بیرون راند. به پایان رسیدن جنگ بین این دو کشور حدود دو سال زمان برد، پس از آن ارتش آمریکا در سال 1392 از سربازان‌اش که در این جنگ که به نام «جنگ خلیج‌ فارس» شهرت یافته بود، با مدالی که نام خلیج‌ فارس (Persian Gulf) برآن حک شده بود و به گردن سربازانی که در این جنگ شرکت کرده بودند انداخت، تقدیرکرد.

دور این مدال کلمه‌ی «Persian Gulf Veterans National Medal» به معنای «مدال ملی سربازان جنگ خلیج‌ فارس» نقش بسته است و در مرکز آن توضیح داده شده که «مدال ملی رزمندگان خلیج فارس، ویژه مردان وزنان نیروهای مسلح ایالات متحده که در جنگ خلیج فارس به کشورشان خدمت کردند»؛ همچنین در زیر این پیام با قرار گرفتن پرچم ستاد کل ارتش آمریکا نیز این جمله یعنی «Act Of Congress.1992» به معنای «قانون کنگره 1992 میلادی» حک شده است.


تصویر پشت مدال خلیج‌ فارس

زمین شناسان معتقدند در حدود پانصدهزار سال پیش، صورت نخستین خلیج فارس در کنار دشت‌های جنوبی ایران تشکیل شد و به مرور زمان، بر اثر تغییر و تحول در ساختار درونی و بیرونی زمین، شکل ثابت کنونی خود را گرفت. خلیج فارس در آغاز، بسیار پهناور بوده به طوری که تا اواخر دوره‌ی سوم زمین‌شناسی بیشتر جلگه‌های برازجان، بهبهان و خوزستان ایران تا کوه‌های زاگرس در زیر آب بوده‌اند.

خلیج فارس پس از خلیج «مکزیک» و خلیج «هادسون» سومین خلیج بزرگ جهان به شمار می‌آید. آن از شرق از طریق تنگه‌ی هرمز و دریای عمان به اقیانوس هند و دریای عرب راه دارد، و از غرب به دلتای رودخانه اروندرود، که حاصل پیوند دو رودخانهٔ دجله و فرات و پیوستن رود کارون به آن است، ختم می‌شود. کشورهای ایران، عمان، عراق، عربستان سعودی، کویت، امارات متحده عربی، قطر و بحرین در کناره خلیج فارس هستند. در این میان سواحل شمالی خلیج‌ فارس تماماً در جغرافیای سیاسی ایران قرار دارند. به‌دلیل وجود منابع سرشار نفت و گاز در خلیج فارس و سواحل آن، این آبراهه در سطح بین‌المللی، منطقه‌ای مهم و راهبردی به‌شمار می‌آید.

تحریف نام خلیج‌فارس

خلیج فارس و مترادف‌های آن در سایر زبان‌ها، اصیل‌ترین نام و نامی است بر جای مانده از کهن‌ترین منابع، که از سده‌های پیش از میلاد به‌طور مستمر در همه زبان‌ها و ادبیات جهانی استفاده شده‌ است و با پارس، فارس، ایران و عجم، نام‌های ایران و معادل‌های آن در سایر زبان‌ها گره خورده‌ است.

این آبراهه در همه متون تاریخی و جغرافیایی عربی خلیج فارس و بحر فارس نامیده شده‌ است، با این حال، این نام‌گذاری از دهه ۱۳۳۰ خورشیدی از سوی ملی‌گراهای عرب مورد چالش بوده ‌است. کشورهای عربی، از دهه ۱۹۶۰ میلادی و با گسترش اندیشه‌های پان عربی توسط جمال عبدالناصر از نام خلیج عربی استفاده می‌کنند. این مطلب در یک بخشنامه از طرف اتحادیه عرب به همه کشورهای عربی رسماً ابلاغ شده‌ است. اما سایر کشورهای جهان و سازمان‌های بین‌المللی همچنان از نام تاریخی و کهن خلیج فارس به‌صورت رسمی استفاده می‌کنند و گاهی ممکن است در مکاتبات غیر رسمی برای سادگی یا تحت نفوذ مالی عربی عبارت «خلیج» را به‌کار برند.

تا پیش از دهه ۶۰، همه‌ی کشورهای عربی از «عبارت الخلیج الفارسی» در مکاتبات رسمی خود استفاده می‌کردند. همچنین سازمان آب‌نگاری بین‌المللی از نام «خلیج فارس» برای این خلیج استفاده می‌کند اما در سال‌های گذشته و بویژه از دهه‌ی شصت میلادی به این سو، تحریف نام خلیج فارس در مکاتبات رسمی و در برخی نشریات و بنیادهای خبرپراکنی عربی دنبال شده است، به گونه‌ای که در برخی از کشورهای عربی از واژه‌ی مجعولی یا به تنهایی، با اکتفا به نام ناقص «خلیج» استفاده می‌کنند.

با این وجود نام خلیج فارس در اسناد، اطلس‌ها و نقشه‌های کهن دلیلی بر در این ادعاست. ضمن آن‌که مبانی مکاتبات رسمی بین‌المللی بر باطل بودن این ادعا تاکید دارد.

با این اوصاف، در کتاب «اسناد نام خلیج‌فارس، میراثی کهن و جاودان»، به جزئیات کامل این اطلس‌ها اشاره شده است. از کهن‌ترین این اطلس‌ها به‌طور نمونه می‌توان به نقشه‌ی جهان از «أناکسیماندر» (۶۱۰-۵۴۶ قبل از میلاد)، (Anaximander)، جغرافیدان یونانی که در کتاب Kleinere schriften، اثر (Joachim Lelewel (1836 بازسازی شده‌است، نقشه‌ی جهان «هکاتئوس» (۵۵۰-۴۷۶ قبل از میلاد)، (Hecataeus) از سرشناس‌ترین جغرافیدانان یونانی، و به نقشه جهان بطلمیوس) ۱۶۸-۹۰ میلادی)، (Claudius Ptolemy) منجم و جغرافیدان مشهور اسکندریه و نخستین کسی که اطلسی شامل ۳۶ نقشه از نقاط مختلف جهان تهیه کرده، اشاره کرد.

روز ملی «خلیج‌فارس»

یکی از اقدامات ایران برای پاسداری از میراث معنوی و فرهنگی خلیج فارس رسمیت دادن به روز ملی «خلیج فارس» در تقویم رسمی کشور بود. به دنبال آن در تیرماه سال ۱۳۸۴ شورای عالی انقلاب فرهنگی ۱۰ اردیبهشت ماه را که مصادف با اخراج پرتقالی‌ها از تنگه هرمز است، روز ملی خلیج فارس نام گذاشت.