به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،

---

سکوتی شکست و کلمه ای ظهور کرد. آری این سکوت تاریخ بود که با آمدن مسیح "این کلمه طیبه الهی" شکسته شد. او بود که خداوند را روح بود و هم او بود که در آن دم که در رحم مقدسه ای پرورش می یافت با مادر به تکلم پرداخت :
 
مریما! آگاه باش که خداوند تو را برگزید تا حامل چون منی باشی که همانا چشمه ی جاری حیات و اساس محکم ثباتم.
من تو را سلام و درود می فرستم و بشارت می دهم که مادر فرزندی خواهی بود از ارواح مقدس که دیری نپاید که جهان را به سمت حق رهبری کند همو که ظلمت و پلیدی ها بشوید و روشنایی ها و پاکی ها را عیان سازد.
 
 

 

 

 

مریما ! تو را بشارت می دهم از خدای خود، که بر طعن مردمان نهراسی و از کلام بدگویان خوف به خود راه مدهی که تو از پاکان زنان جهانی.
مریما ! تو را بشارت می دهم آن هنگام که از مردمان بریدی و به مکانی شرقی رسیدی و خداوند تو را وعده ای نیکو داد، آن وعده را اکنون محقق ساخته است.
 
والسلام علیّ یوم ولدت و یوم اموت و یوم ابعث حیا (آیه 33 سوره مریم - جزء 16)
بر تو سلام می کنم و بر خودم در روزی که به دنیا آمدم و روزی که بمیرم و روزی که زنده و جاوید به اقتدای فرزندی از پاکان ظهور خواهم نمود.

 

فرهنگ نیوز