این مطالعات در مجله فیزیولوژی منتشر شد. در تحقیقات 48 مرد و 41 زن بین 55 تا 79 سال که به دوچرخه‌سواری علاقه‌مند بودند مورد بررسی قرار گرفتند تا مشخص شود که پروسه پیری چه تاثیری بر بدن آنها می‌گذارد و تاثیرات سبک زندگی بدون فعالیت بر پیر شدن چقدر است.

مردان و زنان مورد بررسی باید می‌توانستند در 6.5 ساعت 100 کیلومتر و در 5.5 ساعت 60 کیلومتر رکاب بزنند. افراد سیگاری و افرادی که مشکلات مربوط به سلامتی و فشار خون بالا داشتند در این بین نبودند. این افراد به مدت دو روز تست‌های آزمایشگاهی دادند. برای هر کدام از افراد شناسنامه فیزیولوژیک ساخته شد که کارایی قلبی – عروقی، تنفس، عصبی، متابولیک و شناختی آنها به همراه قدرت استخوان‌ها و عضلات در آن ثبت شد. بررسی ها نشان داد تاثیرات پیری در این افراد که دوچرخه‌سواری می‌کردند کمتر بود.

در آزمایشها زمان لازم برای نشستن، برخاستن، راه رفتن و چرخیدن اندازه‌گیری شد. اگر زمان لازم برای انجام این کارها بیش از 15 ثانیه باشد احتمال مشکل در فرد وجود دارد. زمان ثبت شده افراد مورد بررسی برای انجام این کارها بسیار کمتر از 15 ثانیه بود که نشان می‌دهد آنها کارایی به اندازه یک فرد بالغ جوان دارند.

به طور کلی این مطالعات نشان داد که پیری پدیده‌ای شخصی است، زیرا سبک زندگی افراد با یکدیگر متفاوت است.

مدیر این تحقیقات می‌گوید: یکی از سخت‌ترین کارهای ما در این مطالعات انتخاب افراد به عنوان نمونه مورد بررسی بود. بیشتر افراد در جامعه امروز فعالیتی ندارند و داشتن زندگی ساکن مشکلات فیزیولوژیکی در طی زمان ایجاد می‌کند. باید مشخص شود که چه میزان از تحلیل رفتن بدن انسان با بالا رفتن سن به طور طبیعی اتفاق می‌افتد و چه میزان به دلیل نداشتن فعالیت و داشتن سبک زندگی بد اتفاق می‌افتد. تعداد سال‌هایی که افراد احساس پیری می‌کنند و با ناتوانی و پایین بودن سطح سلامتی زندگی می‌کنند در حال افزایش است. داشتن زندگی بدون فعالیت به یک نرم در جامعه تبدیل شده است. ما باید بدانیم که انجام ورزش و داشتن فعالیت فیزیکی نقش مهمی در پایداری سلامتی در طول زندگی دارد.

بدن به مرور زمان تحلیل می‌رود اما فعال بودن باعث می‌شود تا بتوانیم با کیفیت بالاتری زندگی کنیم. ارگان‌های مختلف بدن همچون عضلات، قلب و ریه‌ها نقش اساسی در سلامت دارند که فعال نگه داشتن آنها از بروز بیماری‌ها جلوگیری می‌کند.

/ انتهای پیام