به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران؛ ٤٥پرونده گودبرداری در انتظار مجوز ساختوساز هستند؛ ٤٥پروژهای که برخیشان در مرحله گودبرداری رها شده و بدون اخذ مجوزهای لازم و تنها با پیشپروانه حفر شدهاند؛ چالههای منفی٣٠ تا منفی٧٠متر پرخطر که امکان مکش ساختمانهای مجاور و ریزش آنها را در پی دارند.
حالا تبعات سیاستهای نادرست شهرسازی دولتهای گذشته و شهرداری در سالهای اخیر روزبهروز بیشتر ظهور و بروز مییابد. چندسال پیش کشتهشدن ١٧نفر در گودبرداری سعادتآباد افکارعمومی را نسبت به این موضوع و اتفاقاتی که در شهر رخ میدهد، حساس کرد. پس از آن ریزش گود خیابان گلستان در پروژه بابک زنجانی که منفی ٣٨متر عمق داشت، حساسیتها را افزایش داد؛ پروژهای که طی فرآیندی رانتیر از شهرداری مجوز گرفته بود. گود خیابان خدامی بابک زنجانی هم مدتهاست به حال خود رها شده؛ گودهایی که هرکدام میتوانند آبستن فاجعهای نظیر سعادت آباد برای شهر باشند. حالا خبرها حکایت از آن دارد که گودبرداریها تا منفی٧٠متر هم میرسد. حال آنکه در تمام دنیا گودهای منفی٢٥متر را ریسک میخوانند. حناچی میگوید خاک تهران نجیب است، اما واقعا مشخص نیست این خاک نجیب بتواند این حجم از گودبرداری با نیلینگی که در خاک همسایگان ایجاد شده و به خانه و کاشانه آنها تعرض کرده است را تحمل کند. عمر مفید نیلینگ ١/٥تا دوسال است و برخی از این گودها زمانی در حدود عمر مفیدشان به حال خود رها شدهاند. سیاستهای کمیسیون ماده ٥ و شورایعالی تغییر کرده و میتوان به آینده شهر امیدوار بود، اما سرنوشت گودهایی که روی دست شهر ماندهاند مشخص نیست. در ادامه، گفتوگوی «شرق» با دکتر پیروز حناچی، معاون معماری و شهرسازی وزارت راه و شهرسازی را در این زمینه میخوانید:
در حال حاضر چه تعداد گود مانند گود ایرانزمین در تهران وجود دارد؟ آمار دقیقی نداریم، اما فهرستی در کمیسیون ماده۵ موجود است که نشان میدهد پرونده درخواست ۴۵گود در شهرداری و دبیرخانه کمیسیون ماده٥ در انتظار مجوز است.
اینها گودبرداری شدهاند یا در انتظار مجوزند؟ خیلیهایشان در مرحله گود هستند.
هیچ مجوزی ندارند یا از شهرداری مجوز گرفتهاند؟ بالاخره قطار شهرسازی نامتوازن در تهران را که با ۲۰۰کیلومتر درحال حرکت بوده، یکباره متوقف کردهایم و این تبعات را دارد متاسفانه برای بعضی از این پروژهها تعهد ایجاد شده و توجیه کارشناسی برای تصویب آنها وجود ندارد.
چقدر گودها ایمن هستند؟ با ایجادشدن این گودها شرکتهایی برای این منظور در کشور ایجاد شد و اتفاقا این شرکتها متبحر هم شدهاند چون تعداد گودها زیاد شده و سیستم نیلینگ و مهارکردن گودها به حرفهای داغ و درآمدزا تبدیل شده است، اما نیلینگ چندعارضه دارد، چه در تهران چه در شهرستان. نیلینگ در بهترین حالت حداکثر ٥/١تا دو سال عمر دارد. کارشناسان میگویند تهران خاکش خیلی نجیب است که این گودها را تحمل میکند در دنیا گودهای منفی۲۵متر را گودپرریسک میخوانند حال آنکه ما در تهران گودهای منفی٧٠و منفی ٤٠متری داریم. اگر از نظر حقوقی نگاه کنیم، این نیلینگها همه در زمین خود شخص که نیست، چون زمینها قطعاتش کوچک است و بارگذاری حداکثری است، در زمینهای دیگران ایجاد شدهاند و به جهت قانون مدنی هم این کار خلاف است و باید زودتر متوقف و این مسیر اصلاح شود.
راه اصلاحش چیست؟ در کلانشهرها بلندمرتبهسازی را بهطور کل نمیتوان متوقف کرد باید در جاهایی برد که پتانسیل دارد. در طرح جامع پهنههایی بهعنوان پهنه بلندمرتبهسازی در نظر گرفتهاند، موضوع بلندمرتبهسازی به همه پلاکهای شهری تعلق نمیگیرد و نباید هم بگیرد. زمینی که ۱۲۰۰متر مساحت دارد، هرطور ساخته شود، روی همسایگانش تا ابد سایه میاندازد. باید به قطعات بزرگ تعلق گیرد تا در درصد کمی از سطح اشغال بلندمرتبهسازی صورت گیرد و برای همسایگانش مشکلی ایجاد نشود و عموما برای برجهای اداری توصیه میشود. در این صورت اگر نیلینگ هم صورت گیرد، در زمین مجاورش نخواهد بود. منبع شرق