تقویم بین‌المللی/ 26 فوریه
در روز هفتم اسفندماه مصادف با 26 فوریه، چند رویداد مهم به ثبت رسیده است.
امضای قرارداد صلح معروف به "مصالحه صد ساله" میان ایران و روم (422م)
ایران و روم به عنوان دو امپراتوری قدرتمند زمان، در طول حكومت خود، به بهانههای گوناگون به متصرفات یكدیگر حمله میكردند و با امضای قراردادی به این جنگها خاتمه میدادند. یكی از جنگهای بین دو كشور كه در سال 421م با حمله روم آغاز شد، به بهانه آزار و اذیت مسیحیان ایران و نیز فرار برخی از آنان به روم به وقوع پیوست. در این حال پس از آنكه ماموریت فرستاده پادشاه وقت ایران به بیزانس برای استرداد فراریان ناموفق ماند و امپراتور روم نسبت به عقوبت فراریان در صورت بازگشت به ایران اظهار نگرانی نمود، لاجرم كار به جنگ كشیده شد. از آن طرف، كارگران رومی در ایران به حبس افتاده و اموال آنها نیز توقیف شد. در این جنگ، هر دو طرف قادر به شكست دادن طرف مقابل نبودند اما در نهایت سردار رومی ضمن آتش زدن ادوات جنگی، به خاك روم عقبنشینی كرد. گرچه ایران دراین جنگ پیروز نشد، اما چهره لشكر شكست خورده نیز به خود نگرفت تا اینكه سپاه روم تقاضای مصالحه نمود. سرانجام در 27 ژانویه سال 422م، قرارداد صلحی به مدت صد سال بین دو طرف منعقد شد. بر اساس این قرارداد كه به مصالحه صد ساله شهرت یافت، مسیحیان در ایران و زرتشتیان در روم از آزادی عمل در اعتقادات مذهبی برخوردار شدند. همچنین امپراتوری روم موظف شد هزینه حفظ معابر ایران را در برابر طوایف مخالف برعهده داشته باشد. این هزینه از دیدگاه رومیها نوعی باجخواهی ایران تلقی میگردید و گاهی از پرداختن آن شانه خالی میكردند. قرارداد صد ساله ایران و روم كمتر از بیست سال دوام آورد و آتش جنگ بار دیگر بین دو امپراتوری برافروخته شد.
امضای قرارداد صلح ویتنام پس از شكست امریكا از این كشور (1973م)
امریكا در دهه 1950م مداخله در امور منطقه هند و چین را آغاز كرد و مانع اجرای توافقهای بین‌المللی درباره وحدت ویتنام شمالی و جنوبی میشد. در اوایل دهه 1960م، عملیات چریكهای كمونیست كه به ویتْكُنگْ شهرت داشتند افزایش یافت و دولت ویتنام جنوبی برای مبارزه با این چریكهای كمونیست، از امریكا استمداد كرد. اعزام نظامیان امریكا به ویتنام از سال 1962م و در دوران حكومت كِنِدی آغاز شد، ولی جانسون، رئیس جمهور بعدی ایالات متحده، بامداخله مستقیم در جنگهای داخلی ویتنام در 4 اوت 1964م، امریكا را درگیر جنگی كرد كه قریب 9 سال به طول انجامید و به امریكا تلفات سنگینی وارد آورد. به موجب آمارهای رسمی، تعداد سربازان امریكایى كه طی 9 سال از اوت 1964 تا اواسط 1973م، در ویتنام جنگیدند از 8/7 میلیون نفر تجاوز میكند. در این جنگ، هواپیماهای جنگنده و بمبافكن امریكایى در وسیعترین عملیات هوایى پس از جنگ جهانی دوم، چندین میلیون تن بمب بر شهرها و مراكز صنعتی و نظامی و ارتباطی ویتنام شمالی ریختند و خسارات فراوانی به بار آوردند. به طور مثال، هواپیماهای امریكایى تنها از فوریه 1965 تا ژوئیه 1968م، ظرف سی ماه، طی بیش از یكصد و هفت هزار حمله هوایى خود، بیش از 2/5 میلیون تن بمب بر سر مردم بی دفاع این كشور فرو ریختند و صدها هزار نفر را به خاك و خون كشیدند. قدرت تخریبی بمبهایى كه طی 9سال جنگ بر ویتنام ریخته شد، بیش از دو برابر قدرت تخریبی بمبهایى بود كه در طول جنگ جهانی دوم در آلمان مورد استفاده قرار گرفت. در این میان مردم امریكا كه به شدت از درگیری امریكا درجنگ ویتنام و تلف شدن جوانان امریكایى در این جنگ ناراضی بودند از سال 1966م به بعد مخالفت خود را با ادامه جنگ ابراز كرده و خواهان توقف جنگ شدند. در نهایت با انتخاب ریچارد نیكسون به ریاست جمهوری امریكا، وی كه با وعده انتخابی خود برای پایان جنگ به این مقام رسیده بود، جنگ ویتنام را با تحمل شكستی خفتبار برای امریكا خاتمه داد. این اولین جنگی بود كه امریكا در آن شكست میخورد. ولی اكثریت مردم امریكا، كه به حقانیت خود در این جنگ اعتقاد نداشتند از اینكه به هر قیمتی كه شده از این مخمصه رهایی یافتهاند راضی به نظر میرسیدند. با امضای قرارداد صلح ویتنام و امریكا در فرانسه، نیروهای امریكایی از این كشور خارج شدند و در 29 مارس 1973م، آخرین سربازان متجاوز نیز از ویتنام بیرون رفتند.
انتهای پیام./.
