دکتر اکبرزاده افزود: در افسانه های یونانیان باستان بنفشه معطر به عنوان نماد باروری و عشق بوده و آن را در ساخت معجون عشق استفاده می کردند.
به گفته وی در کف جنگل های مازندران دارای نور کافی و حاشیه جاده ها و شیب های تند حاشیه جاده های جنگلی رشد می کند و در اوایل بهار با گل های معطر و زیبای خود، جلوه یی باشکوه به مناطق جنگلی می دهد.
عضوهیت علمی دانشکده منابع طبیعی ساری گفت : بنفشه معطر دارای ریشه های خزنده ،برگ های قلبی شکل اغلب با قسمت پایین تنوری با کمی لبه های دندانه دار به رنگ سبز تیره و سطح صاف و گاهی پرزدار است.
اکبرزاده افزود: این گیاه علفی چندساله فاقد ساقه های مشخص است و بلندی آن به 3 تا 12 سانتی متر می رسد.
وی تصریح کرد: بوی مطبوع ای گیاه، در میان روستاییان در ییلاقات کوهستانی مازندران جایگاه ویژه ای دارد.
حاج آقا نوری پیرمرد 57 ساله روستای اسبوکلای ساری به خبرنگارباشگاه خبرنگاران ساری گفت :برای تهیه ی شربت بنفشه تنها ۵۰ گرم از گل های خشک شده ی بنفشه را در یک لیتر آب سرد به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بجوشانید و پس از صاف کردن با عسل شیرین کنید و روزی ۳ تا ۴ فنجان بعد از هر وعده ی غذایی بنوشید.
خواص دارویی ونوشه جنگلی :
عضوهیت علمی دانشکده منابع طبیعی ساری گفت : مصرف جوشانده ی بنفشه ی معطر برای درمان اگزما، خارش پوستی، روماتیسم و سرفه های مزمن مفید است.
اکبرزاده افزود: غرغره ی این جوشانده برای رفع برفک دهان، آنژین و ورم گلو و التهاب لثه مفید است و شستشوی پوست برای رفع ناراحتی های پوستی و آبریزش بینی با این جوشانده موثر است.
به گفته وی نوشیدن شربت بنفشه برای درمان برونشیت، سیاه سرفه، میگرن و سردرد، سینه پهلو، تب، سرفه، چشم درد، درد کلیه، ورم لثه و زکام مفید است.
وی تصریح کرد :در گذشته برای بنفشه اثرات ، رفع درد صفرا و رفع التهاب ها و درد گلو ، ملین ، قی آور و غیره قائل بودند.
عضوهیت علمی دانشکده منابع طبیعی ساری گفت : گل بنفشه در طب سنتی دارای مصارف بسیار زیادی است . دم کرده گل بنفشه دارای اثر نرم کننده ، خلط آور و معرق بوده و برای رفع گریپ ، برونشیت های حاد ، گلودرد، نزله های مزمن و بطور کلی بیماری های سینه ، التهاب دستگاه گوارش ، کلیه و مثانه ونیز در بیماری مخملک و سرخک استفاده می شود. سابقا از شیره گل های تازه آن بیشتر به صورت شربت و به عنوان ملین ، مسهل ، رفع سرفه در بیماری های اطفال ، زکام، بیماری های حاد سینه و برفک (Aphte)استفاده بعمل می آمد ولی امروزه به میزان گذشته مورد استفاده قرار نمی گیرد.
اکبرزاده افزود: ریشه بنفشه دارای اثر قی آور است، بطوریکه پس از مصرف مخاط دستگاه گوارش را تحریک کرده و حالت تهوع و استفراغ را سبب م شود. جوشانده کلیه قسمت های بنفشه در رفع سرفه و سیاه سرفه موثر است. بنفشه معطر در صنعت جهت تهیه اسانس از اهمیت فراوانی برخوردار است.
انتهای پیام / ض