به گزارش
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، صبح یک روز آفتابی حوالی خیابان 17شهریور در حالی که زندگی همچون روزهای گذشته به جریان خود ادامه می داد به دنبال پیدا کردن سوژهای برای گزارش فردای خود بودم که ناگهان صدایی توجهم را جلب کرد، صدا یا صداهایی که پر از شور و نشاط و از همه مهم تری حرفهایی برای گفتن بود.
رد صدا را گرفتم رسیدم به ساختمانی که گویا صدا از آنجا می آمد، در ابتدا فکر کردم این جا یک خانه مسکونی است اما وقتی تابلوی سر در ساختمان رادیدم روی آن نوشته شده بود مدرسه دخترانه نمونه دولتی شایستگان منطقه 12 شهرداری تهران.
در نگاه نخست سوال برانگیز بود که مدرسه در یک محله مسکونی قرار دارد و توانسته در این چند سال به حیات خود ادامه دهد، به همین خاطر از چند نفر از همسایههای مدرسه سوال کردم که چقدر از بودن چنین مدرسهای در محل خودشان رضایت دارند، آنچه که از صحبتها مشخص شد که این بود که آنها نه تنها ناراضی نیستند بلکه نسبت به این مدرسه امیدواری و رضایت دارند.
جلوتر که رفتم فراش مدرسه را دیدم در حین گفت و گویی عادی با معرفی کردن خودم به عنوان خبرنگار به داخل مدرسه پا گذاشتم.
حیاط کوچک مدرسه همانند تمام مدارس دیگر بود وقتی به داخل ساختمان رفتم سراغ اتاق مدیر را از یکی از کارکنان مدرسه گرفتم، در مورد مدرسه برایم سوالهایی بود که خوش برخوردی و صمیمیت او مرا ترغیب کرد که به گفتوگو با او بنشینم.
مدیر مدرسه گفت که امسال 202 دانش آموز دوره اول متوسطه در این مدرسه در 6 کلاس درس تحصیل میکنند و تنها راه ورود به مدرسه را شرکت در آزمون ورودی مدارس نمونه دولتی برشمرد.
او معتقد است که هر ساله ساعات آموزشی و تربیتی این مدرسه در حال افزایش بوده به طوری که در هفته 11ساعت برنامه درسی فوق برنامه برای دانش آموزان پیش بینی میشود.
مدیر مدرسه بین همه شیوههای آموزشی خود به یک روش تبلیغی- تشویقی بین حرفهای خود اشاره کرد، اینکه هر ماه در مدرسه برای بچههای متولد آن ماه جشن تولدی بگیرند.
او در ادامه میگوید: شرکت در المپیادهای ریاضی و کسب رتبه دومی و سومی، حضوردر مسابقات قرآنی، فرهنگی و ورزشی در طول سال توسط دانش آموزان از برنامههای دانش آموزان برشمرد.
مدیر مدرسه معتقد است که با تشویق دانش آموزان به شرکت در مسابقات مختلف میتوان علاوه بر ایجاد فضای رقابت اعتماد به نفس دانش آموزان را نیز ارتقاء بخشید.
وی شبکه ای شدن سایت مدرسه، هوشمند سازی کلاس های درسی و ایجاد کتابخانههای کلاسی را از جمله اقدامات امسال این مدرسه برای دانش آموزان به حساب آورد.
گفتگوی یک ساعته من با مدیر مدرسه به اتمام رسید وقتی از در اتاق مدیر مدرسه بیرون آمدم زنگ مدرسه تازه زده شده بود دخترانی با پوشش چادرو با اعتماد کامل از مدرسه بیرون می آمدند که این را میتوان نکته ناگفته این مدرسه دانست.
در پایان باید گفت امیدواری به این مدرسه از این جهت است که در عصر حاضر و در دورانی که آسیبهای اجتماعی و عوامل متعدد تربیت نوجوانان و جوانان پیش روی زندگی نسلها قرار دارد یک مدرسه با سبک و سیاق ایرانی که اسلام را مبنای آموزش و تعالیم خود قرار داده می تواند این گونه ادامه حیات دهد اما به راستی این مدارس چه قدر لزوم حیات دارند آیا میتوانند آینده تعلیم و تربیت کشور را به سهم خود رقم زنند؟!!
گزارش از آزاده مرادی
انتهای پیام/