مرگ "ژوزف استالین" رهبر دیكتاتور اتحاد جماهیر شوروی سابق (1953م)
ژوزف ویساریونوویچ جوگاشویلی موسوم به استالین دیكتاتور سفاك شوروی سابق، در 21 دسامبر 1879م در شهری نزدیك تفلیس در گرجستان به دنیا آمد. وی در حین تحصیل به علت فعالیتهای سیاسی از كالج الهیات تفلیس اخراج شد. استالین در 19 سالگی به سازمان زیرزمینی و مخفی سوسیال دموكرات ماركسیست تفلیس پیوست و پس از دستگیری بارها از زندان گریخت. استالین از سال 1902م به بعد به مدت پانزده سال در حال تبعید و زندان بود و حتی پنج بار از تبعیدگاه سیبری گریخت. وی در سال 1905م با لنین آشنا شد و به عنوان نماینده مخفی بلشویكها عازم گرجستان گردید. او در 1917 همراه با لنین، انقلاب موفق بلشویكی را به پیروزی رساند و از طرف لنین به وزارت كشور روسیه منصوب شد. استالین در سال 1922م به جانشینی لنین كه به علت بیماری توان انجام كار نداشت برگزیده شد و از این تاریخ به بعد، استالین با قبضه كردن تشكیلات حزب كمونیست به تدریج قدرت را به دست گرفت. در اواخر سال 1922م، استالین برای اینكه رهبری بلامنازع كشور را به دست بگیرد، لنین را به عنوان استراحت و معالجه و در واقع برای دخالت نكردن در امور، به شهر كوچك گوركی در پنجاه كیلومتری مسكو منتقل كرد و ارتباط او را با خارج به تدریج قطع نمود. در این زمان، لنین یادداشتی برای رهبران حزب كمونیست شوروی نگاشت و در آن خواستار بركناری استالین از مقام دبیركلی حزب گردید. اما مزدوران استالین مانع رسیدن این نامه به دست شورای مركزی حزب كمونیست گردیدند به طوری كه این یادداشت، سی سال پس از مرگ استالین و در واقع شصت سال پس از نگارش آن، افشا شد. استالین، پس از مرگ لنین در 1924م حاكم مطلق شوروی گردید. از لحظه مرگ لنین هر دستور استالین واجب الاجرا بود و در این راه هرگونه مخالفتی را با كشتار مردم و حتی بزرگان و افراد برجسته پاسخ میداد. استالین پس از مرگ لنین، یاران و همكاران نزدیك خود را كه رقبای بالقوه خود تشخیص میداد، یكی پس از دیگری از مقامات حزبی و دولتی بركنار نمود. وی در سال 1927م نخستین برنامه پنج ساله اقتصادی شوروی را با هدف اشتراكی كردن كشاورزی و ایجاد واحدهای بزرگ صنعتی آغاز كرد و میلیونها دهقان روسی را كه حاضر نبودند با رها كردن زمین خود، در مزارع دولتی و اشتراكی كار كنند، قتل عام نمود. در دهه 1930 و همگام با تأسیس سازمان پلیس مخفی، صدها هزار نفر از مردم، دچار تصفیههای خونین شدند و میلیونها نفر به سیبری و اردوگاههای كار اجباری تبعید گشتند. در این دهه، سازمان پلیس مخفی شوروی به عنوان منفورترین و سهمناكترین سازمانهای پلیسی جهان، تقریباً از تمامی اقشار جامعه و حتی بسیاری از مقامات میانهرو حزب كمونیست شوروی سابق را به جوخه آتش سپرد. در جریان این تصفیهها، عدهای از برجستهترین فرماندهان ارتش سرخ نیز دستگیر، محاكمه و تیرباران شدند و تعمیم این تصفیه تا ردههای پایین افسران ارتش سرخ، توان نظامی شوروی را در آستانه جنگ دوم جهانی تحلیل برد. واژه سیاسی استالینیسم، بیانگر اختناق هولناك سالهای زمامداری استالین به ویژه در دهه 1930م میباشد. استالین از 1941 تا 1945 جنگ علیه آلمان را رهبری كرد و با شركت در كنفرانس تهران و یالتا نفوذ قابل ملاحظهای برای شوروی در اروپا و سازمان ملل كسب كرد. استالین در سالهای پس از جنگ سیاست دوری از غرب را در پیش گرفت كه بعدها به سیاست پرده آهنین معروف شد. ژوزف استالین سرانجام در پنجم مارس 1953م پس از عمری جنایت و خونریزی، در 74 سالگی درگذشت و بسیاری از مردمان را از شرّ خویش راحت كرد. از آثار معروف استالین میتوان از كتابهای مسائلِ لنینیسم، اساس لنینیسم، تاریخ اتحادیه حزب كمونیست و رساله های راه قدرت، وظیفه جوانان، امپریالیسم عالیترین مرحله كاپیتالیسم و جنگ آزادی ملی نام برد. پس از ژوزف استالین، نیكیتا خروشچف به زمامداری شوروی رسید.
انتهای پیام./.
