عضو هیأت رئیسه‌ی نظام مهندس استان مازندران در گفتگو با باشگاه خبرنگاران:
رشد خلاقیت و نگاه واقعی به طراحی در دانشگاه‌ها الزامی است
سودابه مهری گفت: در طول تاریخ معماری علم و هنر ساماندهی فضا در نحوه‌ی شکل‌گیری زیستگاه‌های بشری بوده است، بنابراین معمار باید انسجامی هنرمندانه میان نیازمندی امکان سنجی و روح مکان ایجاد کند.
سودابه مهری تالار پشتی، عضو هیأت رئیسه نظام مهندسی استان مازنداران در گفتگو با خبرنگار میراث فرهنگی باشگاه خبرنگاران، در خصوص شاخصه‌های طراحی فضایی مطلوب گفت: هدف از معماری فضای مناسب برای انسان است، درک نیازهای روحی و جسمی انسان در طراحی به ایجاد فضای مطلوب کمک می‌کند.
وی افزود: فضاهای مسکونی مهمترین پروژه‌های شهری محسوب می‌شوند، زیرا به لحاظ گستردگی مخاطب و زمان استفاده بیشترین رقم را به خود اختصاص می‌دهد.
مهری تالار پشتی عنوان کرد: در مقوله‌ی طراحی، نیاز سنجی‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند، نیازهای اولیه که رعایت استاندارد‌ها و ایجاد فضاها هستند، مقدمه‌ای برای تأمین نیازهای ثانویه که در قالب روح فضا و حس مطلوب مکانی هستند محسوب می‌شود.
وی ادامه داد: فضای زیستی مطلوب همزمان باید پاسخگوی نیاز روحی و جسمی مخاطب باشد.
عضو کمیته‌ی توانمند‌سازی بانوان فعال در حوزه‌ی ساخت و ساز در شورای مرکزی نظام مهندسی کشور افزود: متأسفانه در بعضی طراحی‌ها انتظار مخاطب از فضا لحاظ نمی‌شود و طرح از جهت فرم و تقسیم بندی‌های داخلی با نیاز استفاده کننده غریب و بی ارتباط است.
پس درک کاربری فضا و حس مکانی و روحی که از آن انتظار می‌رود در کنار توجه به ابعاد کمی و کیفی، معمار را در رسیدن به طراحی مطلوب یاری می‌کند.
مهری تالار پشتی عنوان کرد: گام اول در همسو‌سازی طراحی با نیاز روحی و جسمی بشر را باید از دانشگاه‌ها شروع کرد، در بحث آموزش دانشجویان معماری باید خلاقیت و نو‌آوری را در طراحی پروژه‌های واقعی رشد داد، با طرح‌های دانشجویان از حالت آوانگارد و فرم محور خارج شده و دانشجو بصورت عینی با نیاز مخاطب درگیر شود و از دوره‌ی دانشگاه به عنوان یک مهندس به مقوله‌ی راهکارهای علمی برای طراحی مناسب نیاز مردم و متناسب با کاربری بیاندیشد.
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی خاطر نشان کرد: نگاه تجاری به مقوله‌ی ساختمان گاهی باعث کاهش کیفیت می‌شود، بطور مثال در برخی طراحی‌ها کاهش بی‌اندازه‌ی مشاعات ساختمان به منظور افزایش فضای واحد مسکونی یا تجاری برای بهره‌وری مادی بیشتر، مطلوبیت فضاها را کاهش داده و حتی در تعاملات اجتماعی واحدهای همجوار مشکل ایجاد می‌کند بنابراین نیاز سنجی کاربران محیط و درک صحیح روح فضا و کاربری آن و حل این مسائل در قالب هنر وعلم معمار، روشی مناسب برای طراحی مطلوب است.
انتهای پیام/
