_ انسان دارای دو حجت است که حجت درون و پیغمبر درون عقل  می باشد و حجت بیرون پیامبر است. خدا از باب حجت و منت پیغمبر برون را برای ما قرار داده که با سنت و سیره عملی او انسان به حیات طیبه و مدینه فاضله نیل پیدا کند.

_ به واسطه عقل انسان می تواند به درجات سلوکی و قرب الهی برسد. عقل راه نجات انسان به دوزخ است. گناه و معصیت خروج از جاده عقل است. انسان گناهکار انسان بی خرد و جاهلی است چون سرمایه های او به هدر می رود.

_ عمر بالاترین سرمایه است و انسان باید این سرمایه را باید جایی که بتواند صددرصد به او سود برساند که او هم در راه بندگی خدا این سود به انسان می رسد.خانه ای که نام معصومین و اهل بیت در آن می باشد فقر در آن راه پیدا نمی کند.

_ راهزن زیاد است و انسان قدرت تشخیص ندارد. انسان اگر عطش درونی داشته باشد حتی کلمه روی دیوار برای انسان استاد می شود. انسان نمی تواند از دنیا که تجارت خانه است کامل بکند و باید تلاش برای آخرت بکند. انسان باید دل به دنیا نبندد و زهد در دنیا داشته باشد.

_ زمانی که انسان می میرد حتی صورت انسان  روی خاک بدون هیچ پوششی باید باشد. از امام علی بخواهیم که وقتی ما را در قبر می گذارند ما را تنها نگذارد.پیامبر خدا زمانی که یاد سکرات می افتاد گریه می کرد. به فرموده پیامبر قبر نزدیک است . لحظه جان دادن سخت است و سخت تر زمانی است که انسان از این دنیا بدون توشه می رود.

_ هر کسی راهی بلد است. اگر نام حسین برده شود و به اندازه یک پشه ای اشک از چشم کسی بیاید خداوند راضی نمی شود مگر این که این گریه کن حسین به بهشت برود. طبق روایات است که اگر برای امام حسین گریه کنید خداوند تمام گناهان انسان را می بخشد.از این راه زود بازده تر وجود ندارد.

_ اگر می خواهید گریه کنید فقط برای حسین گریه کنید. اول دعا گوی حسین مادرش فاطمه زهرا می باشد. پای کسی به حرم اباعبدالله برسد اگر بدبخت باشد از حرم بیرون بیاید خوشبخت است. طبق روایت کسی که به حرم اباعبدالله برود بهشت بر او واجب است. کسانی که به شفاعت امام حسین وارد بهشت می شود از باب الحسین وارد بهشت می شوند. پیامبر خدا به زائر حسین سلام می رساند و ندا می دهد که گناهان گذشته بخشیده می شود.

منبع:عقیق