به گزارش
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، ازدواج دری گشوده به ارزشمندترین مواهب زندگی است و ساختار بنیادین یک جامعه پایدار است. اما به واقع زندگیهای کنونی مفهوم واقعی ازدواج را در بر گفته است. بطور قطع انتظارات زوجهای امروزی بسیار متفاوت از ازدواجهایی است که سالها و حتی قرنها پیش میزیستند.
امروزه پیشرفت تمدن با پیچیدگیهایی روز افزایش تمام جنبههای زندگی بشری و از جمله زندگی زناشویی را تحت تاثیر قرار داده است.
اما با تمام این تغییرات خانواده همچنان هسته اولیه اجتماع به شمار میرود و حفظ کیان آن از ضروریات است.
در برخورد با هر نوع پیچیدگی در زندگی مستلزم مهارت و تخصص است.
به طور قطع مهارت کلیدی در تمام روابط از جمله روابط زندگی مشترک همان "گفتگو" است.
کلام هم وسیلهای برای برقراری ارتباط است وهم وسیلهای برای تحکیم آن و در اصل نحوه صحبت کردن دو زوج بهترین شاخص برای سلامتی رابطه آن دو است.
دکتر جعفر بای، روانشناس با تاکید بر نقش ارتباط کلامی در تحکیم بنیاد خانواده میگوید: اگر تفاهم بین اعضای خانواده حاکم شود قطعا مجال مناسبی برای ایجاد گفتگو خانوادگی فراهم خواهد شد.
وجود اشتراک و اهداف مشترک بین اعضای خانواده میتواند بهانههایی ایجاد تفاهم و گفتگو را فراهم کند.
وی، گفت: متاسفانه امروز به دلیل فقدان اهداف مشترک بیت اعضای خانواده و عدم انتقال مسائل فرهنگی از نسل قبل به نسل بعدی گفتگو بین اعضای خانواده کمرنگ شده است.
وی، افزود: کاهش ارتباط بین فردی در بین اعضای خانواده باعث کاهش گفتگو بین آنان میشود. البته در عصر جدید رسانههای اجتماعی باعث شده است که ارتباط کلامی بین اعضای خانواده کمتر شود.
این روانشناس با اشاره به اینکه با محوریت قرار گرفتن تلویزیون در خانواده میزان ارتباط اعضا کم شده است، گفت: تلویزیون به عنوان یک رسانه فرهنگی که مبلمان منزل بر محل استقرار آن چیده میشود به عنوان یک آفت در ارتباط افراد محسوب میشود و این پدیده باعث حاکمیت ارتباطات عمودی اعضای خانواده با تلویزیون میشود و در نتیجه ارتباطات افقی بین آنها کمتر میشود.
یک رابطه سالم آن است که در آن هر دو طرف خواستهها و نگرانیهایشان را به طور آزادانه و صادقانه به زبان آورند.
به گفته بای: هر قدر ارتباط چهره به چهره در خانواده کاهش یابد جو عاطفی بین افراد و انتقال مسائل فرهنگی از والدین به فرزندان نیز کاسته میشود.
بای، گفت: اختصاص ساعاتی برای گفتگو با هم از طرف والدین حتی بیرون از خانه در این امر موثر است.
وی، افزود متاسفانه در نظر گرفتن اتاقهای اختصاصی در نقشه خانههای امروزی نیز در کاهش ارتباط کلامی افراد مؤثر است و شبکههای اجتماعی است، که باعث میشود ارتباط درون خانوادگی به ارتباط بدون خانوادگی تبدیل شود.
وی، اضافه کرد: مشکل دیگر اشتغال زنان و غیبت مادران که مرکز ثقل ارتباط و کانون اصلی گفتگو با اعضای خانواده است، باعث شده که با پدیده کودکان کلید به دست در جامعه مواجه شویم.
وی گفت: ساعت حضور اعضای خانواده در منزل متفاوت شده است. نوع کار پدر و چند شیفت کار کردن مردان به عنوان سرپرست، باعث شده است که خانواده ثبات خود را از دست دهد.
والدین با وارد کردن کودکان در پس گفتگوهای خانواده میتوانند آنها را با برقراری درست ارتباط در آینده آشنا کنند.
این روانشناس با اشاره به اثرات مثبت گفتگو تاکید کرد: گفتگو بین اعضای خانواده باعث انتقال تجربه و فرهنگ بومی به فرزندان و افزایش فضای عاطفی و انرژی جهت در بین آنها میشود.
وی، در پایان گفت: فضای صمیمی بین اعضا حس پشتیبانی و حمایت از یکدیگر در خانواده را تقویت میکند به گونهای که آنها خود را تنها حس نمیکنند. در خانوادهها روح جمعی حاکم میشود و باعث افزایش قوت قلب، روحیه گفتمان و ارتباط با اجتماع میشود.
انتهای پیام/