زخم زبان تلخ ترین نوع خشونت؛ زنان قربانی خشونت کلامی
هر گونه عمل خشونت آمیز بر پایه جنسیت که بتواند منجر به آسیب فیزیکی _جسمی و روانی شود خشونت علیه زنان نامیده می شود.
رویا حسینی روانشناس در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، اظهار کرد:خشونت را باید در ساختار فکری_فرهنگی جامعه جستجو کرد؛الگوی رفتاری و ساختار فرهنگی جامعه به رسمیت شناخته شده اما معضلات عمیق فرهنگی همواره ریشه در لایه های پنهان و ذاتی یک ساختار ظالمانه دارد امری که توجه کمتری به آن شده است.
وی ادامه داد :نتایح یک پژوهش ملی نشان می دهد زنان ایرانی در میان انواع نه گانه خشونت خانگی بیشتر تحت خشونت های روانی _کلامی قرار دارند.خشونت علیه زنان مختص ایران نیست بلکه این امر پدیده ای است جهانی که روز به روزدر حال افزایش است.
همچنین فرزانه خدابخش مشاور خانواده در این گفتگو بیان کرد:خشونت روانی _کلامی نوع دیگری از خشونت است ک در خانه یا در جامعه علیه زنان استفاده می شود که می توان به دشنام و به کار بردن کلمات رکیک،بهانه گیری پی در پی،بد اخلاقی،بی احترامی،تهدید به آزار و کشتن ،قهر و صحبت نکردن و ممنوعیت ملاقات با دوستان اشاره کرد که این خشونت موجب بروز روحیه پوچی یا خود نابودسازی،گریز از مشارکت اجتماعی و اضطراب در زنان می شود.
عامل اصلی خشونت علیه زنان را می توان در تبعیض یافت که مانع از برابری زن با مرد در همه سطوح زندگی می شود؛علت دیگر رفتارها در خانواده با دختران و زنان، ریشه در کودکی برخی مردان دارد.
این مشاور خانواده آموزش خانواده ها در زمینه مهارتهای زندگی، رفتار صحیح زوجین و آشنایی با حقوق یکدیگر، تقویت آموزشهای قبل از ازدواج واصلاح قوانین،ایجاد فرهنگ و گفتمان را از راهکار های مقابله با خشونت علیه زنان برشمرد.
وی تأکید کرد: افزایش آگاهی و آموزش جامعه در مواجهه با چالشها در کاهش این پدیده تأثیر دارد.
انتهای پیام/
