ابراهیم نکو عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی در گفتگو با
خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران، در خصوص صنعت قالیبافی و عواملی که باعث شده روستاییان به سمت شغلهای دیگر کشانده شوند اظهار داشت: قابیبافان ایرانی متاسفانه در سطح کشور مورد بیمهریهای زیادی قرار گرفته اند و حال با توجه به این موضوع که درآمد قابل قبولی برای روستاییان نمیباشد و از طرفی زیرا تضمینی برای خرید تولیدکنندگان وجود ندارد که محصولانشان تحت پوشش بیمه قرار گیرد که در صورت وجود حادثه خسارت مربوط را دریافت کنند نیز خود دلیلی شده است که این شغل ارزشمند دارای بیمه طولانی در کشور متزلزل شود و افراد در این حوزه فعالیت نکنند و به سمت شغلهای دیگر بروند.
وی عنوان کرد: با توجه به این موضوع که آینده خوبی برای قالبیافان تعریف نشده است و ابهامات زیادی در این حوزه وجود دارد لذا سه مورد حمایت بیمهای که از قالیبافان صورت گرفته به حدی نیست که فرد شغل ثابت را به فرش باقی ترجیح دهد و این عوامل موجب کاهش این صنعت در کشورمان شده است.
لذا باید برنامه مشخص و جامعی برای قالیبافان برنامهریزی و اجرا شود که تولید کنندگان فرش برای تولید کشور انگیزه و تلاش بیشتری داشته باشند.
نکو در ادامه گفت: با توجه به اینکه فرش ایرانی جایگاه برتر و ممتازی در سطح جهان به خصوص اروپا دارد اما با توجه به تحریمهای حاکم بر کشور که در صادرات فرش ایرانی به کشورهای اروپایی مانع ایجاد کرده است حال اگر موضوع تحریمها تغییر پیدا کند قطعا فرش ایرانی جایگاه اصیل خود و رقابت قبلیاش در اروپا را بدست خواهد آورد.
اما متاسفانه به دلیل حضور برخی از قالیبافان کشورهای مختلف از جمله چین که با رنگ و لعاب فریبنده توانسته اند برخی از بازارهای اروپایی را اشغال کنند و در واقع تقلبهایی که بین تولید ایرانی و چین گرفته است و خود عاملی است که امروزه نقش سازندهای در اروپا نداشته باشیم.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس اظهار کرد: فرش دستبافت ایرانی فقط به معنای تولید آن نمیباشد بلکه نشان دهنده دستهای هنرمند و توانای ایرانیان است که باید مورد حمایت قرار گیرد تا به گونهای که این هنر نسل به نسل منتقل شود تا نسلهای آتی هم ارزش این هنر را بشناسند و قطعا اگر این اتفاق صورت گیرد نسلهای آتی در صورتی که گذرشان به موزه هاست این هنر ایرانی را خواهند دید.
وی در پایان تصریح کرد:حال با اینکه نتوانستهایم بین فرش ماشینی و دستبافت ایرانی تعریف دقیقی به جامعه داشته باشیم و از سویی چون حمایتها به سمت صنعتی شدن تولید رفته است و به هنرمندان ایرانی که با دستهای خودشان آثاری خلق می کنند مورد توجه قرار نگرفتهاند لذا این عامل منجر به کاهش تولید فرش دستبافت ایرانی شده است.
لذا دولت نیز برای این هنر ارزشمند کشور باید برنامهریزی دقیقی کند تا این حرفه دیرینه ایرانی همچنان جایگاه خود را در جامعه و کشورهای اروپایی حفظ کند.
انتهای پیام/